Με αφορμή την παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών, ο Μ. Συντυχάκης, βουλευτής του ΚΚΕ και Περιφερειακός Σύμβουλος Κρήτης με τη Λαϊκή Συσπείρωση έκανε την παρακάτω δήλωση:
«Η 25η Νοέμβρη είναι η μέρα που ο ΟΗΕ έχει ανακηρύξει σε Παγκόσμια Μέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.
Το ΚΚΕ δεν αντιμετωπίζει σε «εθιμοτυπική» βάση το πρόβλημα της βίας κατά των γυναικών ούτε επικεντρώνει μόνο στη φυλετική του διάσταση, λέγοντας μόνο την μισή αλήθεια με στόχο να απαλλαγή από την ευθύνη του, το σύστημα.
Για το ΚΚΕ η βία και κατά των γυναικών είναι φαινόμενο σύμφυτο με τη βαρβαρότητα που εκπέμπει το καπιταλιστικό σύστημα, όπου οι εργατικές, λαϊκές ανάγκες γίνονται εμπόρευμα και τα δικαιώματα των γυναικών τσακίζονται στις μυλόπετρες της κερδοφορίας και του ανελέητου ανταγωνισμού των επιχειρηματικών ομίλων. Έχει συγκεκριμένες οικονομικές και κοινωνικές αιτίες και οι συνέπειες της επεκτείνονται στις εργασιακές, κοινωνικές έως τις διαπροσωπικές σχέσεις. Είναι η προέκταση της βίας της ανεργίας, της φτώχειας, της ανασφάλιστης και απλήρωτης δουλειάς, των πλειστηριασμών, την τρομοκρατία της απόλυσης, τη συρρίκνωση και εμπορευματοποίηση όλο και περισσότερων παροχών και υπηρεσιών σε ασφάλιση, υγεία, πρόνοια.
Αυτή είναι η κοινή ρίζα της σε όλες τις χώρες, από την Ευρώπη, τις ΗΠΑ μέχρι τις χώρες της Ασίας και της Αφρικής, ανεξάρτητα αν σε κάποιες παίρνει πιο οξυμένη μορφή.
Με βάση τα καταγεγραμμένα περιστατικά, έχουν αυξηθεί οι απολύσεις εγκύων ή νέων μητέρων όταν επιστρέφουν από την άδεια μητρότητας. Πρόκειται για εργαζόμενες που απασχολούνται με το «μπλοκάκι». Αντίστοιχα, έχουν αυξηθεί οι περιπτώσεις εργοδοτών που ζητούν έγγραφη διαβεβαίωση ότι οι εργαζόμενες δε θα τεκνοποιήσουν για όσο διάστημα εργάζονται στην επιχείρηση.
Ακόμα, στις νέες εργαζόμενες γενικεύεται η μερική απασχόληση, η ανασφάλιστη δουλειά, με αποτέλεσμα κάποιες κοπέλες να χάνουν το επίδομα της άδειας μητρότητας γιατί τους λείπει 1 ένσημο από τα 200 που χρειάζονται την τελευταία διετία για να το πάρουν.
Αυτά προστίθενται στην εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί μέσα στους χώρους δουλειάς, στη συνολική επίθεση κυβέρνησης- ΕΕ- επιχειρηματικών ομίλων απέναντι στο σύνολο της εργατικής τάξης, στο εργατικό-λαϊκό εισόδημα.
Τα αναγκαία και αυτονόητα μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, ιδιαίτερα του γυναικείου οργανισμού, αποτελούν κόστος για την εργοδοσία και το κράτος. Το σύστημα συνειδητά διατηρεί αναχρονιστικά κατάλοιπα, όπως τις ανισοτιμίες και διακρίσεις εξαιτίας του φύλου, ώστε να χρησιμοποιεί τη γυναίκα ως φτηνότερη και άρα περισσότερο εκμεταλλεύσιμη εργατική δύναμη. Γι’ αυτό επιδιώκουν να διευρυνθεί το γυναικείο εργατικό δυναμικό και σε άλλους τομείς, να γενικευτεί η μερική απασχόληση, οι συμβάσεις έργου, η ανασφάλιστη και κακοπληρωμένη δουλειά, συνολικά οι ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Οι προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές έχουν βαριές συνέπειες στη ζωή όλων, αλλά πλήττουν με ιδιαίτερη βαρύτητα τη ζωή των γυναικών που -είτε έγκυες είτε με μωρά στην αγκαλιά- με κίνδυνο της ζωής τους και των παιδιών τους υφίστανται τεράστιους κινδύνους και κακουχίες. Γυναίκες πρόσφυγες που πέφτουν θύματα εξαναγκασμού και πορνείας. Γίνονται, εύκολα θύματα για τα κυκλώματα δουλεμπορίας και σωματεμπορίας. Η απουσία της μέριμνας του κράτους και των υπηρεσιών του για τις ανάγκες και τα προβλήματά τους, αλλά και η υποκατάσταση της ευθύνης του από τη δράση των ΜΚΟ, δίνει εκρηκτικές διαστάσεις στο πρόβλημα.
