Της Μαρίας Καλιτσουνάκη *
Βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν τις εκλογές και οι συζητήσεις στους εργατικούς χώρους και τις γειτονιές έχουν στο κέντρο το πως τα μνημόνια και οι περικοπές έχουν ρημάξει τις δημόσιες υπηρεσίες και τις απολαβές που έχουμε σαν δημότες.
Η Ανταρσία στα Χανιά, η φωνή της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, είναι στο δημοτικό συμβούλιο τα τελευταία 5 χρόνια και η δράση της μέσα και έξω αναγνωρίζεται επειδή έχουμε συνδεθεί με τις εργατικές μάχες ενάντια στη λιτότητα αλλά και τις μάχες ενάντια στον ρατσισμό και τους φασίστες, κόντρα στη λογική της διαχείρισης και του ρεαλισμού.
Από τις μάχες των συμβασιούχων στους δήμους για μονιμοποίηση και τις μάχες που δίνουν οι εκπαίδευτικοι για διορισμούς, μέχρι την πάλη ενάντια στον σεξισμό και τις διακρίσεις και τα αιτήματα να έχουμε παιδικούς σταθμούς και γηροκομεία. Αλλά και στους αγώνες για τους ελεύθερους χώρους όπως είναι το στρατόπεδο Μαρκοπούλου απαιτώντας να παραμείνει πράσινο.
Παλεύουμε οι καραβιές των προσφύγων που καταφέρνουν να σωθούν, να μην στοιβάζονται στα πατώματα της παλιάς ηλεκτρικής χωρίς ρεύμα κα νερό σε άθλιες συνθήκες για να καταλήξουν στην Αμυγδαλέζα.
Έχουμε κλείσει δύο φορές τα γραφεία της Χρυσής Αυγής με τις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και δεν τους έχουμε επιτρέψει να κάνουν κουμάντο στα σχολεία όπως επιχείρησαν. Με τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών μπροστά αλλά και με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου παλέψαμε να διδάσκονται οι Αλβανοί μαθητές τη μητρική τους γλώσσα. Ενάντια στην περιθωριοποίηση των Ρομά και του κοινωνικού αποκλεισμού χάριν “τουρισμού”.
Με αυτές τις παρακαταθήκες παρεμβαίνουμε και κατεβαίνουμε και σε αυτές τις δημοτικές εκλογές με συντρόφους και συντρόφισσες που βρεθήκαμε στο δρόμο για να εκφράσουμε την αριστερή στροφή και την ριζοσπαστικοποίηση μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο. Για να τα πάρουμε όλα πίσω και όχι τα ψίχουλα που μας πετάνε.
* ιδιωτική υπάλληλος, υποψήφια δημοτική σύμβουλος (Δ.Ε Χανίων) με την Ανταρσία στα Χανιά