Στρατηγική προέλκυσης ψηφιακών νομάδων παρουσίασε ο Αντιπεριφερειάρχης Τουρισμού Κυριάκος Κώτσογλου από τα Χανιά τη στιγμή όπου φέτος αναμένεται νέο ρεκόρ έλευσης τουριστών ενώ προχωρά και ο σχεδιασμός για ιατρικό τουρισμό και αυξάνονται τα κίνητρα ώστε να μπορούν να μένουν μόνιμα και να αγοράζουν σπίτια ευρωπαίοι συνταξιούχοι στο νησί.
Όμως την ίδια στιγμή, ο αριθμός των σπιτιών δεν αυξάνεται, ούτε οι μισθοί αυξάνονται, οι γιατροί στα νοσοκομεία παραιτούνται λόγω της εκρηκτικής πίεσης, της έλλειψης προοπτικής, των χαμηλών μισθών.
Δε μπορούμε να καταλάβουμε ποιος είναι ο ακριβής σχεδιασμός αυτών που αποφασίζουν την πορεία του τόπου. Ας πούμε, είναι αυταπόδεικτο ότι η μεγάλη αύξηση του πληθυσμού στο νησί κατά τους καλοκαιρινούς μήνες λόγω της άφιξης μεγάλου αριθμού τουριστών αυξάνει τρομερά την πίεση στα ήδη υποστελεχωμένα και υποχρηματοδοτημένα νοσοκομεία μας. Με ποιον τρόπο η άφιξη ενός επιπλέον πληθυσμού ανθρώπων στη μορφή ψηφιακών νομάδων καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου θα βελτιώσει την κατάσταση για τους “ιθαγενείς”;
Κάποιοι λένε ότι θα πρέπει να πληρώνουν τις ιατρικές υπηρεσίες. Όμως αν πάμε σε ένα τέτοιο μοντέλο ποιος διασφαλίζει ότι αυτός που θα πληρώνει (δηλαδή οι άνθρωποι που θα προέρχονται από τις πλούσιες χώρες του Βορρά που θα ζουν στον τόπο μας) δε θα έχουν τις καλύτερες υπηρεσίες ενώ οι Κρητικοί που πληρώνουν φόρους μία ζωή και πρέπει να κτίσουν τη ζωή τους εδώ δε θα υποβαθμιστούν σε δεύτερης κατηγορίας πολίτες;
Είναι απλά ζητήματα αυτά που θέτουμε για τα οποία όμως δεν έχουμε δει κανέναν από αυτούς που αποφασίζουν να μιλάνε.
Όπως δεν μιλάνε για το εκρηκτικό πρόβλημα στέγης.
Οι ιδιοκτήτες των σπιτιών προτιμούν – και είναι λογικό – να νοικιάζουν τα σπίτια τους σε καλύτερες τιμές. Και εφόσον μπορούν να βρουν αυτές τις τιμές νοικιάζοντάς τα σε τουρίστες και ψηφιακούς νομάδες, γιατί να τα δώσουν σε χαμηλότερες τιμές σε αυτούς που ζουν και εργάζονται εδώ των οποίων οι μισθοί είναι πολύ πιο χαμηλοί;
Όμως, αν δε μπορεί να νοικιάσει σπίτι ο γιατρός ή ο δάσκαλος ή φοιτητής, τότε γιατί να έρθουν στα Χανιά; Προκηρύξεις μένουν άγονες γιατί ποιος γιατρός θα έρθει να ζήσει στα Χανιά με 1.500 ευρώ μισθό για να εργάζεται υπό εξαντλητικές συνθήκες για να του φεύγει ο μισός και βάλε μισθός για να μείνει σε ένα σπίτι με την οικογένειά του; Τι προσφέρουμε σε αυτό τον γιατρο για να έρθει στον τόπο μας και να στελεχώσει το νοσοκομείο μας;
Τι προσφέρουμε στον δάσκαλο, τι προσφέρουμε στον φοιτητή που για να ζήσει στην πόλη μας πρέπει να είναι γόνος πλούσιας οικογένειας; Αλλά και τι προσφέρουμε και στον απλό εργαζόμενο, τον εργαζόμενο λ.χ. σε συνεργεία καθαριότητας; Ή μήπως αυτοί δεν είναι αναγκαίοι για την ομαλή λειτουργία της ζωής στην πόλη; Ας κάνουν μία απεργία για μια βδομάδα να δούμε ποια θα είναι η εικόνα της πόλης μας…
Ο πληθυσμός αυξάνεται, οι ανάγκες για εργασίες αυξάνονται, όμως οι μισθοί μένουν ίδιοι, ο αριθμός του προσωπικού μένει ίδιος ενώ το πρόβλημα στέγασης γίνεται εκρηκτικό.
Οι πολιτικοί σε αυτά τα ζητήματα χρειάζονται, στη διαμόρφωση πολιτικών. Πολιτικών που βλέπουν ευρύτερα. Η αύξηση του αριθμού των τουριστών, των ψηφιακών νομάδων, των συνταξιούχων που ζουν στον τόπο μας μπορεί να έχει θετικές επιπτώσεις. Όμως θα πρέπει να εξετάζονται και οι πολλές αρνητικές. Και εφόσον υπάρχουν, τότε τα προβλήματα που δημιουργούνται θα πρέπει να αντιμετωπίζονται.
Έτσι μόνο διαμορφώνεις πραγματικά στρατηγική για την ανάπτυξη ενός τόπου. Αλλιώς, ως πολιτικός, κοιτάς απλά να αυξήσεις το χρήμα στις τσέπες κάποιων λίγων. Εις βάρος της κοινωνίας…