Ο Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων και Βουλευτής Ηρακλείου Νότης Μαριάςμιλώντας στην χθεσινή ειδική συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής που ήταν αφιερωμένη στη μνήμη των αγωνιστών της Δημοκρατίας Γρηγόρη Λαμπράκη και Γιώργη Τσαρουχά αναφέρθηκε στο μεγαλειώδη αγώνα τους για Δημοκρατία, για κοινωνική δικαιοσύνη, για ενεργοποίηση του ακροτελεύτιου άρθρου του Συντάγματος, για προάσπιση της παγκόσμιας ειρήνης, για το χτύπημα των παρακρατικών οργανώσεων.Τόνισε δε πως στην Ελλάδα των μνημονίων και των λεόντειων δανειακών συμβάσεων ο αγώνας των Γρ. Λαμπράκη και Γ. Τσαρουχά εμπνέει και καθοδηγεί την πάλη ενάντια στην τρόϊκα και στους ξένους δανειστές, για την στήριξη του Λαού μας, την προάσπιση της Πατρίδας μας, της Δημοκρατίας, του Συντάγματος και την απομόνωση των διάφορων σύγχρονων παρακρατικών πολιτικών μορφωμάτων και νοσταλγών της χούντας των συνταγματαρχών. Το πλήρες κείμενο της ομιλίας έχει ως εξής:
«Τιμούμε σήμερα τη μνήμη του μαραθωνοδρόμου της ειρήνης, του Γρηγόρη Λαμπράκη, καθώς συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από τη δολοφονία του από το φασιστικό παρακράτος στις 22 Μαΐου 1963 στη Θεσσαλονίκη. Τιμούμε επίσης τη μνήμη του Γιώργη Τσαρουχά, του αγωνιστή της Δημοκρατίας, καθώς συμπληρώθηκαν 45 χρόνια από τη δολοφονία του από τη χούντα των συνταγματαρχών.
Γρηγόρης Λαμπράκης, Γιώργης Τσαρουχάς. Βίοι παράλληλοι.
Και οι δύο γεννήθηκαν το 1912. Ο Λαμπράκης στην Αρκαδία και ο Τσαρουχάς στην Αδριανούπολη.
Και οι δύο εκλέχθηκαν βουλευτές της ΕΔΑ το 1961. Ο Λαμπράκης βουλευτής Α’ Πειραιώς. ο Τσαρουχάς βουλευτής Καβάλας.
Και οι δύο δολοφονήθηκαν μήνα Μάιο. Ο Λαμπράκης το 1963 στη Θεσσαλονίκη από το φασιστικό παρακράτος, ο Τσαρουχάς το 1968 από τη Χούντα των συνταγματαρχών κατά τη διάρκεια βασανιστηρίων.
Το βράδυ της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη ο Γιώργος Τσαρουχάς δέχθηκε και αυτός επίθεση ενώ κατευθυνόταν στην αίθουσα που θα μιλούσε ο Λαμπράκης.
Μεταφέρεται με ασθενοφόρο αιμόφυρτος στο Νοσοκομείο.
Λίγο αργότερα οι παρακρατικοί δολοφονούν τον Λαμπράκη και ο Τσαρουχάς αποτελεί βασικό μάρτυρα κατηγορίας των δολοφόνων του Λαμπράκη.
Κ. Πρόεδρε, ο Γρ. Λαμπράκης και ο Γ. Τσαρουχάς συγκαταλέγονται πλέον στο πάνθεον των μεγάλων μορφών της σύγχρονης ιστορίας του τόπου μας.
Άφησαν ανεξίτηλη παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές το ανθρωποκεντρικό του όραμα και την αναγνώριση της ανθρώπινης ζωής ως υπέρτατης αξίας που μπορεί να πραγματωθεί σε έναν κόσμο που σέβεται στο διεθνές πεδίο την ειρηνική συνύπαρξη και την παραίτηση από τη χρήση βίας και στο τοπικό επίπεδο τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Κ. Πρόεδρε, ο Γρ. Λαμπράκης και ο Γ. Τσαρουχάς με τους αγώνες τους για τη δημοκρατία τίμησαν στο έπακρο την ιδιότητα του Βουλευτή.
Το 1962 οι φοιτητές ξεκινούν τον αγώνα του 1-1-4 αναπτύσσοντας ένα μεγαλειώδες κίνημα το οποίο σφραγίζεται από τη συμμετοχή του Γρηγόρη Λαμπράκη και του Γ. Τσαρουχά.
Αναδεικνύεται έτσι ιστορικά η συμβολή των βουλευτών στην ενεργοποίηση του ακροτελεύτιου άρθρου του συντάγματος που τόσο πολύ είναι επίκαιρο και στη σημερινή μνημονιακή Ελλάδα όπου η τρόικα και οι μνημονιακές κυβερνήσεις συνεχίζουν να απαξιώνουν το κοινοβούλιο νομοθετώντας με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου.
Κ. Πρόεδρε, ο Γρ. Λαμπράκης έγινε γνωστός στο πανελλήνιο αλλά και παγκόσμια για τους αγώνες του για την Ειρήνη.
Το 1963 παίρνει μέρος μαζί με τον παριστάμενο στη σημερινή συνεδρίαση Μανώλη Γλέζο και άλλους Έλληνες φιλειρηνιστές στην 4ημερη πορεία ειρήνης από την πυρηνική βάση του Ολντερμάστον προς το Λονδίνο.
Ακολουθεί η Α’ Μαραθώνια πορεία Ειρήνης το 1963 η οποία απαγορεύθηκε από την Κυβέρνηση και για αυτό το λόγο στις 21 Απριλίου 1963 ο Γρηγόρης Λαμπράκης ξεκίνησε μόνος του την πορεία από το Τύμβο του Μαραθώνα υπό το άγρυπνο βλέμμα 10.000 αστυνομικών κατά μήκος της διαδρομής κρατώντας το γνωστό λάβαρο του Ολντερμάστον με το σύνθημα ΕΛΛΑΣ και το σήμα του πυρηνικού αφοπλισμού δεξιά και αριστερά.
Πρότυπο γιατρού ο Γρ. Λαμπράκης και λαμπρό παράδειγμα κοινωνικής ευαισθησίας και αλληλεγγύης που είναι τόσο απαραίτητα στη σημερινή εποχή του Μνημονίου και τη διάλυση του κοινωνικού κράτους αφού προσέφερε ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες του καθώς από τον Αύγουστο του 1949 όταν άνοιξε στην Αθήνα στην οδό Πατησίων 50 την κλινική του κάθε Τετάρτη δεχόταν χωρίς αμοιβή τους ασθενείς του ενώ μια φορά το μήνα κατέβαινε στην Τρίπολη όπου εξέταζε δωρεάν τους συμπατριώτες του.
Δόξασε την πατρίδα μας σαν αθλητής του Πειραϊκού Συνδέσμου αφού μέσα σε 6 χρόνια από το 1934 έως και το 1939 κατακτά 12 πρώτες βαλκανικές νίκες ενώ πήρε 10 φορές τον τίτλο του Πανελληνιονίκη.
Στην κατοχή αναπτύσσει τη δράση του μέσα από την Ένωση Ελλήνων Αθλητών ενώ στα μεταπολεμικά χρόνια ως μέλος του Δ.Σ. του ΣΕΓΑΣ πρωτοστατεί στην ίδρυση του Ταμείου Υγείας και Περίθαλψης Αθλητών.
Η δολοφονία του Λαμπράκη συγκίνησε το πανελλήνιο και την παγκόσμια κοινή γνώμη.
Στην πατρίδα μας σήμανε λαϊκό ξεσηκωμό που πλημμύρισε την Αθήνα στην ιστορική κηδεία του.
Στο διεθνές πεδίο ξέσπασε θύελλα αντιδράσεων.
Σε απόσπασμα που παραθέτει ο φίλος Πάνος Τριγάζης στο βιβλίο του «Ο Λαμπράκης και το κίνημα της Ειρήνης», το οποίο ειρήσθω εν παρόδω αποτέλεσε τη βασική μας βιβλιογραφική πηγή, η Διδώ Σωτηρίου μετά τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη θα γράψει:
«Στο πρόσωπο του άξιου γιου της Ελλάδας Γρηγόρη Λαμπράκη ζήτησαν να σκοτώσουν την Ειρήνη, τη λεβεντιά την ανθρωπιά. Μα σβήνει ποτέ ο ήλιος; Η Ελλάδα σύσσωμη είναι στο πόδι. Όχι για ταφή, για μια ανάσταση»
Κ. Πρόεδρε, εκ μέρους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Ανεξάρτητων Ελλήνων θέλουμε να επισημάνουμε ότι στη σημερινή ιστορική συγκυρία της Ελλάδας των μνημονίων, των λεόντειων δανειακών συμβάσεων και του ευρωπαϊκού νεοαποικισμού, ο Γρηγόρης Λαμπράκης και ο Γιώργης Τσαρουχάς αποτελούν φωτεινά παραδείγματα και σύμβολα του σύγχρονου αγώνα του Λαού μας ενάντια στην τρόϊκα και στους ξένους δανειστές.
Ο αγώνας τους για την ενεργοποίηση του ακροτελεύτιου άρθρου του Συντάγματος, για την προστασία του δημοκρατικού πολιτεύματος και το χτύπημα των παρακρατικών οργανώσεων μας εμπνέει και μας καθοδηγεί στην πάλη μας για τη στήριξη του Λαού μας, την προάσπιση της Πατρίδα μας, της Δημοκρατίας, του Συντάγματος και την απομόνωση των διαφόρων σύγχρονων παρακρατικών πολιτικών μορφωμάτων και νοσταλγών της χούντας των συνταγματαρχών.Ευχαριστώ»