Ομόφωνα ψηφίστηκε αργά 26/6/2013 από την Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Στρασβούργο σχετικό ψήφισμα για την «ίση πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη» το οποίο πέραν των άλλων στην παράγραφο 4 αφού υπενθυμίζει ότι σύμφωνα και με το προγενέστερο υπ΄ αριθμ. 1884/2012 Ψήφισμα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης τα μέτρα λιτότητας αποτελούν κίνδυνο για τη δημοκρατία και τα κοινωνικά δικαιώματα επισημαίνει με ανησυχία τις συνέπειες που η οικονομική κρίση και τα μέτρα λιτότητας είχαν στην πρόσβαση στην περίθαλψη σε διάφορα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, η οποία βρίσκεται τώρα αντιμέτωπη «ακόμη και με μια ανθρωπιστική κρίση».Μάλιστα στο επεξηγηματικό Μνημόνιο (Explanatory Memorandum) του Εισηγητή κ. Lorrain μέλους του Ευρωπαϊκού Λαίκού Κόμματος στο οποίο ανήκει και η ΝΔ και το οποίο συνοδεύει το παραπάνω ψήφισμα υπάρχει ειδικό αναλυτικό κεφάλαιο που περιγράφει με ιδιαίτερα μελανά χρώματα τις επιπτώσεις της πολιτικής της κυβέρνησης και της τρόικας στον τομέα υγείας στην Ελλάδα.
Στην ομιλία του ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και τομεάρχης οικονομικών, βουλευτής Ηρακλείου Νότης Μαριάς ο οποίος υπερψήφισε το παραπάνω Ψήφισμα, ανέλυσε «τα δυσμενή αποτελέσματα που είχε και στον τομέα της υγείας η καταστροφική εφαρμογή του Μνημονίου στην Ελλάδα, δηλαδή του προγράμματος σκληρής και βίαιης δημοσιονομικής λιτότητας και προσαρμογής που επιβλήθηκε» στην πατρίδα μας «από την τρόικα που ως γνωστό συγκροτείται από το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα».
«Στην Ελλάδα», συνέχισε ο Νότης Μαριάς «υπάρχουν αυτή τη στιγμή με βάση τα επίσημα στοιχεία τουλάχιστον 1.300.000 άνεργοι αν και τα τρία τελευταία χρόνια έχουν δοθεί ως δάνεια στη χώρα μας από το ΔΝΤ, τα κράτη της Ε.Ε. και τον ΕFSF 215 δισεκατομμύρια ευρώ. Πρόκειται για ένα τεράστιο ποσό που θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει ένα σύγχρονο πρόγραμμα Μάρσαλ για την απογείωση της ελληνικής οικονομίας, την αύξηση των δημοσίων εσόδων και στη δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας. Όμως, τα ποσά αυτά δεν επενδύθηκαν στην πραγματική οικονομία, αλλά δόθηκαν για να εξοφληθούν τα παλιά δάνεια και για να διασωθούν οι τράπεζες. Ταυτόχρονα τα Μνημόνια και οι πολιτικές της βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής που εφαρμόζονται στην Ελλάδα οδήγησαν σε δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών για την υγεία. Μετά από απαίτηση των δανειστών οι δημόσιες δαπάνες για την υγεία δεν ξεπερνούν το 4% του ΑΕΠ ενώ πριν το Μνημόνιο αντιστοιχούσαν στο 10% του ΑΕΠ».
Στη συνέχεια ο Νότης Μαριάς επισήμανε επίσης ότι έγιναν συγχωνεύσεις νοσοκομείων και αυξήθηκε η νοσοκομιακή και φαρμακευτική δαπάνη των ελλήνων ασφαλισμένων.«Και όμως παρά τις μειώσεις στις δημόσιες δαπάνες για την υγεία ο Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας παρουσιάζει αυτή τη στιγμή έλλειμμα 1,2 δις ευρώ που στο τέλος του χρόνου θα φτάσει στο 2,5 δις ευρώ» παρατήρησε ο Νότης Μαριάς.
«Λόγω του Μνημονίου» επισήμανε ο Νότης Μαριάς «οι δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης στην Ελλάδα έχουν ενταθεί και έτσι στην Αθήνα, στο Ηράκλειο και σε άλλες πόλεις λειτουργούν πλέον κοινωνικά ιατρεία και κοινωνικά φαρμακεία που προσφέρουν δωρεάν υπηρεσίες στους συμπολίτες μας προκειμένου η οικονομική κρίση στην Ελλάδα να μην μετατραπεί σε ανθρωπιστική κρίση».
Και ο Νότης Μαριάς κατέληξε: «Για το λόγο αυτό το κόμμα μου, οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ παλεύουμε για να καταργηθεί το Μνημόνιο, να φύγει η τρόικα από την πατρίδα μας, να διαγράψουμε το επονείδιστο χρέος (odious dept) και να καταργήσουμε τις πολιτικές λιτότητας αφού σύμφωνα με το ψήφισμά μας 1884/2012 τα μέτρα λιτότητας αποτελούν κίνδυνο για τη δημοκρατία και τα κοινωνικά δικαιώματα».
