Του Α. Χαρχαλάκη
Για όποιον γνωρίζει τα πολιτικά πράγματα της παρούσης συγκυρίας, η απάντηση σαφώς και πρέπει να είναι αρνητική: Κόμματα του ευρωμονόδρομου είναι και τα δύο, άρα ποιά η διαφορά; Η εκδφορά του λόγου των μόνο διαφοροποιείται… Ας πούμε, η ΝΔ ξεκάθαρα προπαγανδίζει την αναγκαιότητα συμμετοχής της χώρας στην ΕΕ και το ανάγει σε θέσφατο, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, μασώντας τα λόγια του, λέει: «Μνημόνια ή Ευρώπη των Λαών».
Μα το «Ευρώπη των Λαών», το ακούμε από την ύδρυσή της ακόμη, ενώ αποδείχτηκε περίτρανα πως ποτέ δεν ήταν τίποτα πέραν από Ευρώπη των Μονοπωλίων και κατ’ ουσίαν «Λάκος των Λεόντων» όπως κιόλας τη χαρακτήρισαν πολύ εύστοχα οι ευρωσκεπτικιστές. Κι εδώ που τα λέμε, η ευρωλιγούρα, που χαρακτηρίζει (δομικά) τη Ν.Δ. κανονίζει για πολλά συναπτά έτη την πορεία της χώρας και του λαού μας, με κατεύθυνση αυτό τον λάκκο!
Μέχρι που τέλικά χώρα – λαός έχουν πέσει μέσα και τους ροκανίζουν οι Λέοντες, δηλ. τα ευρωμονοπώλια! Όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, το ερώτημα είναι: Με τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή με τα Μονοπώλια; Δηλαδή κοντολογίς, με την Ευρωπαϊκή Ένωση! Όλα τ’ άλλα περί «Ευρώπης των Λαών» ή Μνημόνια είναι εκ του πονηρού! Μπορεί η Ευρώπη των Μονοπωλίων να γίνει πραγματική Ευρώπη των Λαών; Μα ποιον κοροϊδεύουν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ; Θέλουν βέβαια, αρπάζοντας την προεδρία της ΕΕ, να τάχουν καλά και γι’ αυτό τα ταξιδάκια Τσίπρα στις Βρυξέλλες και αλλού, στο χώρο της Ένωσης! Στο δίλημμα Ευρωπαϊκή Ένωση ή χειραφέτηση των λαών, είναι που δεν θέλει ν’ απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ!!
Μπορούν να ακροβατούν λεκτικά, όμως δεν πρέπει να γίνουν πιστευτές αυτές οι ακροβασίες, εν όψει ευρωεκλογών μάλιστα! Αν τώρα – εν όψει των τριπλών εκλογών – δεν αποδεσμευτούν χώρα – λαός, τα δεσμά που έχουν χαλκευτεί από χρόνια σε βάρος όλων μας, απλώς θα ενταχθούν και με τις ψήφους που θέλουν ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ (και άλλοι απολογητές) να βγουν από τις κάλπες… Και θέλετε κάτι ακόμα; Τα περί… εθνικής Μοναξιάς, οικονομικής καταστροφής αν γυρίσουμε στη Δραχμή, απώλειες μιας αγοράς πολλών εκατομμυρίων της ΕΕ, ας τα …βάζουμε από το ένα αυτί και ας τα βγάζουμε από το άλλο! Και σίγουρα, στην πάλη για αποδέσμευση, θα βρεθούμε στο ίδιο στρατόπεδο πιστεύει, όλοι οι Λαοί, πλην της κυριάρχου στους ευρωενωσιακούς κόλπους, Γερμανίας, πιθανώς και ελαχίστων άλλων…
Ερώτηση του γράφοντος: Μια και πρόκειται για λάκκο των Λεόντων, σε τρώνε πιο άνετα εκεί μέσα, από έξω; Όπου μπορείς να ασκείς ελεύθερα οικονομική και εθνική πολιτική, και να συναλάσσεσαι με όποιους γουστάρεις, ακόμα και με χώρες εντός της ευρωζώνης, αλλά όχι στη βάση της συμμετοχής σου στην Ευρ. Ένωση! Με λίγα λόγια, έξω από την Ε.Ε. θάχεις την άνεση άσκησης δικής σου πολιτικής και σ’ αυτά που προείπα, αλλά και σ’ όλους τους τομείς… και μη, έχουν εξελιχθεί σε χειροπέδες και φερμπότεν για τον ελληνικό λαό, στην παιδεία, στην μετανάστευση, στην Ασφάλεια, στην δανειοδότηση της χώρας με αντίτιμο βαρύ την εκχώρηση τομέων της εθνικής μας οικονομίας και άλλων ων ουκ έστι αριθμός – Καλούμαστε λοιπόν στις προσεχείς ευρωεκλογές – όπως και στις άλλες δύο – να σταθμίσουμε τα πράγματα, χωρίς να υποκύπτουμε σε διλήμματα και καταναγκασμούς!
Σας ερωτώ: Πότε, στα νεώτερα χρόνια, είχε τέτοια χάλια η χώρα μας, όπως μετά τη σύνδεσή της με την ΕΕ; Πίστεψαν αυτοί που μας εντάξανε σ’ αυτήν (το διακηρύττουνε κιόλας) πως «θα φάμε με χρυσά κουτάλια»;
Φυσικά αυτοί που το λέγανε, τρώνε χρόνια τώρα, πράγματι με χρυσά κουτάλια! Εμείς όμως; Πιστεύω πως ζούμε στο πετσί μας την απάντηση…
Όποιοι ή όποιος μεμονωμένα, πιστεύει πως είναι αλήθεια οι μπούρδες για… εθνική μοναξιά και απομόνωση, πως θα δυστυχήσει η χώρα και άλλα ψευδή που σερβίρουν έξυπνα οι απολογητές της Ευρωπαϊκής ιδέας, καιρός είναι να διερωτηθεί και να διερωτηθούμε όλοι μας δηλαδή: Τώρα… ευτυχούμε; Δεν μπορούμε να υπάρξουμε χωρίς δεσμεύσεις – καταναγκασμούς σ- και νάχουμε ισότιμες σχέσεις και αμοιβαία υπωφελείς, με όποια χώρα γουστάρουμε; Κάποια από τα (μοναδικά διεθνώς) προϊόντα μας, θα μπαίνουν στο στόχαστρο των ευρω-δομών όπως τώρα, και δεν θα πωλούνται ελεύθερα. Κάνοντας τον κατά κλάδο και επάγγελμα πληθυσμό μας να μην ξεφεύγει από τη μιζέρια, αλλά να στοκάρει τα εισοδήματά του!!
Αν απορρίψουμε τα διλλήμματα των ευρωεκλογών, να είστε σίγουροι πως… δεν κάνουμε άλμα στο κενό! Αλλά προς την καταξίωση που αρμόζει στον λαό μας! Που έχω λόγους να λυπάμαι, γιατί τον πιάσανε (και εν μέρει τον πιάνους ακόμη) κώτσο, οι μάγιστροι του μπλα – μπλα, πολιτικοί και παπαγάλοι των καναλιών και των συγκροτημάτων τύπου. Που οι ιδιοκτήτες των… πίνουν μαζί σαμπάνιες εις βάρος των κορόιδων! Όπως λέει ο ποιητής «αν είναι ο λάκκος σου πολύ βαθύς, χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς»! Και όχι άσκεφτα κι επιπόλαια, να πετάς… έξυπνα δούλες! Που τελικά γυρνάνε σε βάρος σου, σε βάρος της χώρας, σε βάρος των παιδιών σου τελικά… Που παίρνουν των αμματιών τους, μια και οι πόρτες του μέλλοντός των έχουν κλείσει με τα μνημόνια, όπως τον λίθον που έβαλαν στον τάφο του Χριστού οι σταυρωτές του!
Σταυρωτές και οι Αστοί πολιτικοί και οι ξένοι συνεργάτες του που σπρώχνουν τα μνημόνια προς την πόρτα του μέλλοντος σας εργάτες, αγρότες, μικρομεσαίοι με τα λουκεταρισμένα μαγαζιά σας – Να συγχωρηθώ που υποπτεύομαι κάτι πολιτικά αρτηριοσκληρωτικούς, οι οποίοι πάντα… κάνουν τη ζημιά, όφελος για τους απολογητές της ευρωπαϊκής ιδέας;;;
