Οι εργαζόμενοι απαιτούν μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα στον τρόπο εργασίας με βάση τις νέες συνθήκες που ανέδειξε η πανδημία, ενώ προκρίνεται ως ιδανική λύση ένα υβριδικό μοντέλο remote και office work.
Έξι στους 10 εργαζόμενους (61%) βελτίωσαν τις ψηφιακές δεξιότητές τους κατά τη διάρκεια των lockdowns, και σχεδόν 7 στους 10 (69%) επιθυμούν περαιτέρω ανάπτυξη αυτών των δεξιοτήτων τους. Οι αναγκαίες ηγετικές ικανότητες επαναπροσδιορίζονται, καθώς περισσότερη έμφαση πρέπει να δοθεί στη συναισθηματική νοημοσύνη
Σύμφωνα με νέα έρευνα του Ομίλου Adecco, η πανδημία του κορωνοϊού έχει επιφέρει ριζικές αλλαγές στη συμπεριφορά και τις προσδοκίες των εργαζομένων και των ηγετών των επιχειρήσεων. Και οι δύο ομάδες βλέπουν την ανάγκη να γίνουν σημαντικές αλλαγές, τόσο όσον αφορά στις ανθρώπινες σχέσεις στον χώρο εργασίας όσο και αναφορικά με τις δεξιότητες που κρίνονται ως απαραίτητες στη σύγχρονη και μελλοντική αγορά εργασίας.
Ο Όμιλος Adecco, παγκόσμιος ηγέτης στις υπηρεσίες Ανθρώπινου Δυναμικού, παρουσίασε τα αποτελέσματα της πρόσφατης μελέτης, με τίτλο «Resetting Normal: Defining the New Era of Work» (Επαναπροσδιορίζοντας την κανονικότητα: Ορίζοντας τη νέα εποχή της εργασίας). Η μελέτη εξετάζει τον βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο αντίκτυπο της πανδημίας στον κόσμο της εργασίας. Η έρευνα διεξήχθη τον Μάιο του 2020, σε δείγμα 8.000 ατόμων (ηλικίας 18-60) σε 8 χώρες.
Ο Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Adecco, Alain Dehaze, δήλωσε σχετικά: «Ο κόσμος της εργασίας δεν θα επιστρέψει ποτέ στην «κανονικότητα» που γνωρίζαμε. Η ξαφνική και δραματική αλλαγή στον χώρο της εργασίας έχει επιταχύνει κάποιες αναδυόμενες τάσεις όπως η ευέλικτη εργασία, η ηγεσία με βάση τη συναισθηματική νοημοσύνη και η επανειδίκευση, οι οποίες καθίστανται πλέον θεμελιώδεις για την επιτυχία κάθε εταιρείας.
Καθώς πολλές χώρες βγαίνουν από την οξεία κρίση της πανδημίας, οι παρωχημένες πρακτικές στον χώρο εργασίας – πολλές από τις οποίες παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητες μετά τη βιομηχανική επανάσταση – αμφισβητούνται ριζικά.
Αυτή η έρευνα υπογραμμίζει ότι η στάση των εργαζομένων έχει αλλάξει και έχει διευρυνθεί το χάσμα μεταξύ των προσδοκιών του ανθρώπινου δυναμικού και των παγιωμένων διαδικασιών στην αγορά εργασίας. Καθώς μπαίνουμε στη νέα εποχή της εργασίας, τώρα είναι η ώρα να καθιερώσουμε καλύτερους κανόνες που θα επιτρέψουν στο μέλλον να έχουμε ένα υγιές, παραγωγικό και χωρίς αποκλεισμούς ανθρώπινο δυναμικό».
Σε σχέση με τα συμπεράσματα της νέας μελέτης του Ομίλου Adecco, ο Κωνσταντίνος Μυλωνάς, Cluster Head Ελλάδας και Βουλγαρίας, τονίζει: «Οι προσαρμοσμένες πολιτικές εργασίας με βάση τις ανάγκες που προέκυψαν λόγω covid-19 ταιριάζουν στους εργαζόμενους που ανησυχούν για την επιστροφή τους στα γραφεία, δίνοντας ταυτόχρονα ανάσα στις εταιρείες, που θέλουν να εισαγάγουν μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης. Τόσο η λύση της εργασίας από το σπίτι, όσο και η ασφαλής εργασία στο γραφείο έχουν επικροτηθεί από τους ειδικούς σε θέματα Ανθρώπινου Δυναμικού. Ταυτόχρονα, ένα υβριδικό μοντέλο εξ αποστάσεως εργασίας και εργασίας στο γραφείο μπορεί να ενισχύσει την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, και να είναι επωφελές τόσο για τον εργαζόμενο όσο και για τον επιχειρηματικό κόσμο. Για να ισχύσει όμως κάτι τέτοιο, το νέο μοντέλο εργασίας θα πρέπει να βασίζεται σε ένα σωστό πλαίσιο με γνώμονα τον σεβασμό στον εργαζόμενο.»
Βασικά ευρήματα της έρευνας
Μετάβαση στην «υβριδική» εργασία: Η έρευνα αποκάλυψε ότι ο εργασιακός κόσμος είναι έτοιμος για ένα νέο «υβριδικό» μοντέλο, με τα τρία τέταρτα (74%) των εργαζομένων που ερωτήθηκαν να αναφέρουν ότι ένας συνδυασμός εργασίας στο γραφείο και τηλεργασίας αποτελεί το ιδανικό μοντέλο για το μέλλον. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι 51% των εργαζομένων θέλουν να εργάζονται στο γραφείο, ενώ το 49% προτιμά την τηλεργασία. Τα ευρήματα αυτά υπερβαίνουν γεωγραφικές περιοχές, γενιές και οικογενειακή κατάσταση. Ταυτόχρονα, σχεδόν οκτώ στα δέκα (77%) ανώτατα στελέχη των εταιρειών συμφωνούν ότι οι επιχειρήσεις θα επωφεληθούν από την αυξημένη προσαρμοστικότητα στον χώρο της εργασίας.
Ήρθε το τέλος του 9-5; Πάνω από τα δυο τρίτα (69%) των εργαζομένων τάσσονται υπέρ της αξιολόγησης της εργασίας τους με βάση το αποτέλεσμα. Σύμφωνα με τους ερωτηθέντες, η επίτευξη των στόχων και όχι οι ώρες εργασίας θα πρέπει να είναι ο βασικός παράγοντας αξιολόγησης. Επίσης, ένα υψηλό ποσοστό στελεχών C-suite (74%) συμφωνεί ότι πρέπει να επανεξεταστεί πιθανή μείωση του αριθμού των εργάσιμων ωρών εβδομαδιαίως.
Ορίζοντας ξανά την «ηγεσία»: Η πανδημία έχει δημιουργήσει την ανάγκη ανάδειξης νέων ηγετικών ικανοτήτων, και επαναπροσδιορισμού των χαρακτηριστικών του σύγχρονου ηγέτη. Η συναισθηματική νοημοσύνη έχει αναδειχθεί ως το καθοριστικό γνώρισμα του σημερινού πετυχημένου διευθυντικού στελέχους, όμως φαίνεται πως υπάρχει έλλειμμα όσον αφορά στις κοινωνικές δεξιότητες (soft skills). Πάνω από το ένα τέταρτο (28%) των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι η ψυχική τους υγεία είχε επιδεινωθεί λόγω της πανδημίας, ενώ 9 στους 10 θεωρεί ότι οι προϊστάμενοί τους δεν έδειξαν να έχουν την ικανότητα να υποστηρίξουν τη συναισθηματική υγεία των εργαζομένων τους.
Ανάγκη και επιθυμία αναβάθμισης δεξιοτήτων παγκοσμίως: Τα ευρήματα επίσης δείχνουν αυξημένη διάθεση και ανάγκη αναβάθμισης δεξιοτήτων παγκοσμίως. 6 στους 10 υποστηρίζουν ότι οι ψηφιακές τους δεξιότητες βελτιώθηκαν κατά τη διάρκεια του lockdown, ενώ δύο τρίτα (69%) των συμμετεχόντων επιθυμούν περαιτέρω ανάπτυξη των ψηφιακών τους δεξιοτήτων. Κάποιες από τις δεξιότητες που οι συμμετέχοντες ξεχώρισαν ανάμεσα σε εκείνες που χρήζουν ανάπτυξης είναι η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού εξ αποστάσεως (65%), η ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων (soft skills) (63%) και η δημιουργική σκέψη (55%).
Εμπιστοσύνη στον επιχειρηματικό κόσμο: Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της διατήρησης της εμπιστοσύνης που κέρδισε ο επιχειρηματικός κόσμος. Οι εταιρείες κατάφεραν να αντεπεξέλθουν στις προκλήσεις κατά τη διάρκεια της κρίσης αυτής και ως εκ τούτου, η εμπιστοσύνη των εργαζομένων προς αυτές αυξήθηκε μιας και το 88% των συμμετεχόντων δηλώνει ότι ο εργοδότης τους ανταποκρίθηκε στις ανάγκες που προέκυψαν την περίοδο της πανδημίας. Η αυξημένη εμπιστοσύνη όμως συνεπάγεται και αυξημένες απαιτήσεις. Το μέλλον της εργασίας εξαρτάται από τη συλλογική προσπάθεια και αίσθηση ευθύνης. 80% των εργαζομένων πιστεύουν ότι ο εργοδότης τους είναι υπεύθυνος για τη διασφάλιση ενός καλύτερου εργασιακού κόσμου, 73% δηλώνει ότι η πολιτεία έχει την ευθύνη αυτή, 72% συμφωνεί ότι αποτελεί και ατομική ευθύνη και το 63% πιστεύει ότι οι συνδικαλιστικές ενώσεις μπορούν να επηρεάσουν το μέλλον της εργασίας.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 8.000 εργαζομένους σε οκτώ χώρες: Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Ιαπωνία και Αυστραλία. Οι ερωτήσεις αφορούσαν στο πώς η πανδημία άλλαξε τον τρόπο εργασίας των ανθρώπων και τις απόψεις τους σχετικά με το τι επιθυμούν για το μέλλον.
