Έγραψε ο Ελύτης: «Μέσα μου νιώθω ότι κάτι λάμπει, κάτι που δεν γνωρίζω τι είναι». Θέλω να πιστεύω ότι εννοεί αυτό που οι Αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν Απολλώνειο Φως, δηλαδή τη σοφία του Έλληνα. Το θαύμα αυτό του πλανήτη που θα λάμπει όσο θα στέκει αυτός ο κόσμος. ‘Ενα από τα παιδιά της χώρας αυτής που κράτησαν στα χέρια τους μια τεράστια χώρα ήταν και ο Βλαδίμηρος Δημητρίου. Η οικογένεια Δημητρίου δεν άντεχε τη βαναυσότητα των Τούρκων και έτσι το 1670 αποφάσισε να εγκαταλείψει τις πατρογονικές τους εστίες στη Χειμάρα και πήραν το δρόμο του ξεριζωμού.
Στην αρχή περιπλανήθηκαν στην Ιταλία, μετά γύρισαν Αθήνα, ούτε εδώ τους σήκωνε το «κλίμα» και αποφάσισαν να μεταναστεύσουν στο νέο κόσμο. Έτσι το 1678 πήγαν Αργεντινή. Μετά από 4 γενιές ήρθε στο κόσμο ο Βλαδίμηρος (Βαρθολομαίος) την 26η Ιουνίου του 1821. Ο πατέρας του Αμβρόσιος ήταν στρατιωτικός διοικητής του στρατού της Αργεντινής. Μόρφωσε όσο καλύτερα μπορούσε το γιο του, αλλά παρότι τον σπούδασε δημοσιογραφία, αυτός κατατάχτηκε στο στρατό και έφτασε μέχρι το βαθό του συνταγματάρχη. Λόγω της πολιτικής αστάθειας εξορίστηκε από τη χώρα και ζούσε αρθρογραφώντας στο Περού, την Βολιβία και στη Χιλή.
Μετά την ήττα του δικτάτορα Juan Manuel de Rosas το 1852, γύρισε από την εξορία και αναμίχθηκε με την πολιτική. Αφού έγινε κυβερνήτης του Μπουένος Άϊρες έβαλε υποψηφιότητα για την προεδρία της Αργεντινής. Στον πόλεμο με την Παραγουάη, οι ιστορικοί του αποδίδουν τα τρόπαια της νίκης ως ιθύνων νους, από τη μεριά των συμμαχικών δυνάμεων.
Αυτό ήταν το αποκορύφωμα και στις 12 Οκτωβρίου του 1862, ορκίζεται ο πρώτος πρόεδρος της Ενωμένης, πια, Αργεντινής Δημοκρατίας. Το έργο του ήταν επίπονο αλλά τα κατάφερε. Ανόρθωσε τη χώρα που είχε καταστραφεί από τους πολλούς πολέμους. Εκατάφερε να οριοθετήσει τα σύνορα με τις γύρω χώρες μια για πάντα. Επεξέτεινε τις τηλεγραφικές γραμμές, σε όλη την αχανή αυτή χώρα, για να βοηθήσει την ανάπτυξη. Περιόρισε τη δύναμη των λίγο ισχυρών. Αύξησε το εξωτερικό εμπόριο. Βοήθησε στην δημιουργία συντάγματος μεταξύ των άλλων, δίνοντας και ελευθερίες στους απλούς ανθρώπους, κλπ. Στην εξαετία που κυβέρνησε, έως τις 11-10-1868, ανόρθωσε κυριολεκτικά τη χώρα.
Έγραψε αρκετά βιβλία για την ιστορία της νότιας Αμερικής. Μετέφρασε έργα όπως την «Θεία Κωμωδία» του Δάντη. Ίδρυσε την εφημερίδα La nacion (το ΕΘΝΟΣ).
Ο Βλαδίμηρος Δημητρίου ή όπως ήταν γνωστός στην Αργεντινή Bartolome Mitre, άφησε την τελευταία του πνοή στο Μπουένος Άϊρες στις 19-1-1906, σε ηλικία 84 ετών.
Μιχαήλ Γ. Κελαϊδής