Με ανακοίνωσή της οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών τάσσονται ενάντια στις συγχωνεύσεις τμημάτων και ζητούν μαζικές προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών.
Στο σχετικό κείμενο αναφέρονται τα εξής:
Το υπουργείο της «παιδείας για λίγους και εκλεκτούς» διατάζει την συγχώνευση τμημάτων σε 12 δημοτικά σχολεία στα Χανιά, σε σχολεία της δευτεροβάθμιας και σε εκατοντάδες σε όλη τη χώρα στέλνοντας το μήνυμα ότι «δεν είναι όλα τα απιδιά για γράμματα». Ενισχύει έτσι τα αντιλαϊκά μέτρα της ελάχιστης βάσης εισαγωγής για τα ΑΕΙ που πέταξαν 40 000 υποψήφιους εκτός ανώτερων σπουδών, της τράπεζας θεμάτων που διώχνει τους μαθητές από τα Λύκεια , αφού μαζί με τις εξeτάσεις PISA στην Ε και ΣΤ δημοτικού θα αποθαρρύνει και θα αποτρέπει τους οικονομικά αδύναμους μαθητές να ονειρεύονται ανώτερες σπουδές.
Επιδιώκει η κυβέρνηση να πετάξει την πλειοψηφία των μαθητών έξω από τα Λύκεια και να τους προωθήσει στην κατάρτιση και τη μαθητεία της εργασιακής ανασφάλειας και της υποταγής.
Είναι προκλητικός ο γ. γ του υπουργείου Κοντής όταν μιλάει για τα χρήματα των φορολογούμενων, για τις προσλήψεις των εκπαιδευτικών την ίδια ώρα που δαπανούνται δισεκατομμύρια σε εξοπλισμούς για τα συμφέροντα των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και Γάλλων, όταν έχουν αφήσει το λαό απροστάτευτο στην πανδημία και δεν προσλαμβάνουν νοσηλευτικό προσωπικό, όταν πετσοκόβουν τους μισθούς και τις συντάξεις, όταν η φτώχεια και η ακρίβεια σαρώνουν τα λαϊκά στρώματα την ίδια ώρα που πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι.
Δεν είναι τυχαίο που η κυβέρνηση πήρε τα συγχαρητήρια του πρέσβη των ΗΠΑ επειδή πέρασε σε καιρό πανδημίας τις «μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά και στην εκπαίδευση», ώστε να μπορούν να επενδύσουν τα αμερικάνικα κοράκια και να ξεζουμίσουν τη νέα γενιά σε ένα μαύρο εργασιακό περιβάλλον .
Tα μέτρα της κυβέρνησης στοχεύουν σε ένα πιο ταξικό σχολείο, με υποταγμένους εκπαιδευτικούς που θα διδάσκουν υποταγή και στους μαθητές και αποδοχή απ’ τη μεριά τους του μέλλοντος που τους προδιαγράφουν. Εργασιακή περιπλάνηση χωρίς μόνιμη και σταθερή δουλειά, με μισθούς πείνας χωρίς δικαίωμα στους αγώνες, στη διαδήλωση, στην απεργία. Το βιώνουν ήδη οι εργαζόμενοι στον τουρισμό, στην όποια βιομηχανία έχει απομείνει, οι διανομείς ,οι εργαζόμενοι στα οικοδομικά έργα, οι συμβασιούχοι με τρίμηνες και οκτάμηνες συμβάσεις οι συμβασιούχοι στην εκπαίδευση.
Το κλείσιμο τμημάτων και το στίβαγμα των μαθητών σε 28άρια τμήματα σε ακατάλληλες αίθουσες, η επαναφορά στα επαρχιακά σχολεία των ολιγοθέσιων σχολείων που θα οδηγήσει στο κλείσιμο τους την επόμενη χρονιά, αποδεικνύουν περίτρανα το υποκριτικό ενδιαφέρον του υπουργείου για την υγεία και την εκπαίδευση των παιδιών του λαού. Σ’ αυτή την πολιτική του επιδιώκει να πειθαναγκάσει τους εκπαιδευτικούς και γι αυτό επιβάλει την αξιολόγηση και χρησιμοποιεί τα δικαστήρια για τρομοκράτηση.
Οι μαζικοί συλλογικοί αγώνες των εκπαιδευτικών, των γονιών, των μαθητών μπορούν να βάλουν φρένο σ’ αυτή τη βάρβαρη πολιτική. Η συνέχιση της πάλης των εκπαιδευτικών ενάντια στην αξιολόγηση μπορεί να συμβάλει στο ξεδίπλωμα παραπέρα αυτών των αγώνων και αυτό φοβάται το υπουργείο και η κυβέρνηση.
Ο αγώνας των εκπαιδευτικών είναι δίκαιος όχι μόνο γιατί υπερασπίζονται τα δικαιώματα τους στη δουλειά, αλλά έτσι υπερασπίζονται και το δικαίωμα των μαθητών στις σπουδές ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης. Κύρια όμως, επειδή κάθε αγώνας που κατοχυρώνει δικαιώματα σε ένα κλάδο εργαζομένων, ενισχύει την εμπιστοσύνη στη συλλογική πάλη και σε άλλους εργαζόμενους και ανοίγει δρόμο για ένα μέλλον με δικαιώματα για τη νέα γένια.