Του Παναγιώτη Ν. Κρητικού*
Όπως η Εθνική Άμυνα, έτσι και η Παιδεία είναι εθνική υπόθεση. Η πρώτη· υπάρχει για την προάσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας και η δεύτερη για την πολιτιστική, οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του λαού μας.
Σήμερα, η Παιδεία είναι σε κίνδυνο. Έχει περάσει μια· θηλιά στον λαιμό της, η οποία, μέρα με τη μέρα, την περισφίγγει. Κινδυνεύει από στραγγαλισμό. Η θηλιά είναι οι καταλήψεις. Προσωπικά, ήμουν ανέκαθεν αντίθετος με αυτήν τη μορφή αγώνα. Τη θεωρώ αυτοκτονική. Είμαι αντίθετος, όχι γιατί δεν υπάρχουν προβλήματα στην Παιδεία. Υπάρχουν πολλά και σοβαρά, τα οποία καθημερινά οξύνονται. Ζητώ όμως από τους φοιτητές και τους μαθητές να διεκδικήσουν τη λύση τους με άλλες μορφές αγώνα. Ζητώ να παίρνουν την γνώση στον όποιο βαθμό και με όποιες συνθήκες τους την προσφέρει η Πολιτεία σήμερα και από εκεί και πέρα να διεκδικούν την επιπλέον γνώση, την πλήρη γνώση με όλα τα νόμιμα μέσα.
Πρέπει να πούμε στους σημερινούς νέους ότι και εμείς κάναμε αγώνες, ματώναμε σε αυτούς για μια καλύτερη παιδεία. Αλλά τους κάναμε με ανοιχτά πανεπιστήμια. Δεν τα κλείναμε. Αξιοποιούσαμε την όποια γνώση και μάθηση μας έδινε το τότε πανεπιστήμιο, εξαντλούσαμε την προσπάθεια μας στη μελέτη και παράλληλα διεκδικούσαμε το περισσότερο και το καλύτερο. Και κτυπιόμασταν με τους Καραμπέτσους, τους Καραχάλιους, τους Κραβαρίτες, αλλά εκτός του χώρου και εκτός του χρόνου διδασκαλίας, στο πεζοδρόμια. Και δεν καταφεύγαμε σε βανδαλισμούς ούτε επιτρέπαμε να τους κάνουν άλλοι.
Αποκρούστε και σεις νέοι σήμερα τους βανδαλισμούς και απομονώστε τους βάνδαλους. Δεν γνωρίζετε ότι τις καταστροφές τις πληρώνουν οι φτωχοί γονείς σας;
Η κατάληψη στερεί το δικαίωμα πρόσβασης στις πηγές της γνώσης τόσο σε εκείνους που την αποφασίζουν – και δεν μπαίνω εδώ στον έλεγχο της δημοκρατικότητας των διαδικασιών – όσο και σε εκείνους που θέλουν να το ασκήσουν και δεν μπορούν. Το δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης στις πηγές της γνώσης είναι συλλογικό αλλά και ατομικό δικαίωμα, αναφαίρετο, ανεμπόδιστο και αμετάθετο. Δεν μπορούν να το στερούν ούτε οι λίγοι στους πολλούς, ούτε οι πολλοί στους λίγους, ούτε ο ένας σε όλους, ούτε όλοι στον ένα.
Επίσης, το νοσηρό φαινόμενο της κατάληψης έχει αρνητική ταξική επίπτωση. Στερεί το δικαίωμα στη γνώση από τα παιδιά του λαού, γιατί τα παιδιά των πλουσίων έχουν την. άνεση πρόσβασης στην ιδιωτική εκπαίδευση εντός και εκτός της χώρας. Αυτές οι απαίδευτες γενιές, δηλαδή τα παιδιά του λαού, θα αποτελέσουν την ακατέργαστη και φτηνή ύλη, προσφορά και βορά στην άγρια εκμετάλλευση των οικονομικά ισχυρών. Και πολύ φοβούμαι ότι στο μέλλον θα αποτελέσουν την ακατέργαστη εξαγώγιμη ύλη για να χρησιμοποιηθεί σε κτηνοτροφικές οικοδομικές και χοιροτροφικές εργασίες σε βαλκανικές χώρες, αλλά και πέρα. από αυτές.
Με λύπη απευθύνουμε το ερώτημα στις πολιτικές δυνάμεις τις χώρας: Μπροστά σε μια τέτοια αρνητική εξέλιξη γιατί παραμένουν απαθείς; Γιατί αρνούμαι να δεχτώ ότι κόμματα και μάλιστα αυτοπροσδιοριζόμενα ως προοδευτικά και φιλολαϊκά υποκινούν τις καταλήψεις. Επειδή η. απαιδευσία των παιδιών του λαού δεν συμβιβάζεται μετά συμφέροντα του, για την προστασία των οποίων αγωνίζονται. Αρνούμαι, όμως και την απάθεια των γονιών και των κηδεμόνων. Και λυπούμε για την αδιαφορία των «δασκάλων τους». Δεν συμβιβάζεται αυτή η αδιαφορία με το λειτούργημα του παιδαγωγού.
Αυτήν την κρίσιμη ώρα το συμφέρον της Παιδείας απαιτεί όλα τα. πολιτικά κόμματα να αποθαρρύνουν, με θετική παρέμβαση, τις καταλήψεις .ως μορφή αγώνα. Και παράλληλα, γονείς καθηγητές μαθητές, όλοι οι εχέφρονες να αποδοκιμάσουν τις ελάχιστες μειοψηφίες στους αντίστοιχους χώρους. Ταυτόχρονα, η σπουδάζουσα νεολαία να αναζητήσει άλλες μορφές αγώνα, για να διεκδικήσει λύσεις στα μικρά και μεγάλα προβλήματα που πράγματι απασχολούν την εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες της. Γιατί η παιδεία είναι εθνική υπόθεση.
* Ο Παναγιώτης Ν. Κρητικός είναι Πρόεδρος του ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ «ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ» και πρ. Αντ/δος της Βουλής.
email pkritikos14@yahoo.gr