Συνεχίζονται οι αποκαλύψεις για την πολύκροτη υπόθεση απαγωγής του επιχειρηματία Μιχάλη Λεμπιδάκη στην Κρήτη.
Το φως της δημοσιότητας είδαν κάποιες από τις επιστολές τις οποίες έστελνε ο επιχειρηματίας στην οικογένειάς του, για να μεταφέρει τις εντολές των απαγωγέων.
Σε αυτές είναι φανερή η συναισθηματική φόρτιση του Μ. Λεμπιδάκη, καθώς οι μέρες της ομηρίας του κυλούν αργά και βασανιστικά, όπως ο ίδιος εξομολογείται.
Σημειώνεται ότι σε κάποιες από τις επιστολές φαίνεται να υπάρχουν ίχνη αίματος, κάτι στο οποίο αναφέρθηκε και το ίδιο το θύμα.
Σύμφωνα με όσα είπε στους αστυνομικούς, οι απαγωγείς τον υποχρέωναν να τρυπά το δάχτυλό του με μία καρφίτσα ναι να «σφραγίζει» τις επιστολές με αίμα, ώστε να πειστούν οικογένεια και διωκτικές αρχές για την γνησιότητά τους.
Σε μία από τις επιστολές γράφει :
«Αγαπημένοι μου γονείς, Κατερινούλα, παιδιά μου, Μανόλη,
Είμαι ζωντανός, τρέφομαι καλά, όμως οι μέρες στην απομόνωση δεν περνούν.
Με ρωτάνε αν έλαβα το μήνυμα του H… Δε θυμάμαι σε ποιο μήνυμα αναφέρεστε. Περάσαμε θαυμάσια το προηγούμενο Πα/Σα/Κο/ στο Montabaur με την Κατερίνα, στη γιορτή για τα 50 χρόνια, με τους 100 περ. καλεσμένους των 4 φίλων που γιόρταζαν. Το μινωικό κόσμημα φαίνεται να άρεσε στη γυναίκα του…
Παρακαλώ, αν μπορείτε κάντε λίγο γρήγορα. Μου λένε, να μην κάνετε πολλές διαπραγματεύσεις κι άλλα «κόλπα».
Πειστήρια θα πάρετε ακόμα μια φορά μόνο. Οι άνθρωποι που είναι εδώ που με κρατάνε, μου φέρονται καλά. Μη γίνει κάποιο λάθος παρακαλώ.
Να θυμάστε συνθηματικό Α.Β.
Σας αγαπώ πολύ και σας ευχαριστώ. Αντιλαμβάνομαι
τον πόνο, την αγωνία και τις δυσκολίες σας».
Συγκλονιστική είναι και μια επιστολή του Μιχάλη Λεμπιδάκη, με παραλήπτες τα παιδιά του και η οποία φέρει ημερομηνία 22 Αυγούστου :
Aγόρια μου,
Καταλαβαίνω τη μεγάλη δοκιμασία που περάσατε. Μου δείχνει πως την ευτυχία στη ζωή δεν πρέπει να τη θεωρούμε δεδομένη και πρέπει να έχουμε ψυχική δύναμη για τα δύσκολα που μπορεί να έρθουν…Θέλω να πιστεύω πως παρά το μεγάλο σοκ και την αγωνία σας μπορέσατε να ανταποκριθείτε στα μαθήματά σας.
Και ότι σταθήκατε στη μανούλα, τον παπού, τη γιαγιά, τον θείο δίνοντάς τους κουράγιο με τη νεανική σας αισιοδοξία. Αγωνιώ να βρεθώ δίπλα σας για να μου πείτε τα σχέδιά σας και να συζητήσουμε γι αυτά. Ελπίζω και εύχομαι να χουμε λίγο χρόνο μαζί τον Σεπτέμβρη όπου, όποτε και για ό,τι θέλετε να κάνουμε. Σας σκέφτομαι και σας αγαπώ με όλη τη δύναμη της ψυχής μου.
Θέλω να σας δω να προοδεύετε να δημιουργείτε μα πάνω απ΄όλα να στε ασφαλείες και ευτυχισμένοι άνθρωποι αγαπητοί στην κοινωνία.
Ο μπαμπάς σας”
Ενώ στην τρίτη επιστολή προς τον πατέρα του ο κ. Λεμπιδάκης αναφέρει:
Καταλαβαίνω τον πόνο και την αγωνία όλων σας. Όμως, μετά από 24 μέρες στην απομόνωση έχω φτάσει στα όρια της ανθρώπινης αντοχής και αρχίζει η τρέλα. Μη μ’ αφήσετε άλλο, εδώ, σας εκπλιπαρώ.
Όλες οι επιστολές, περισυλλέχθηκαν “με την προβλεπόμενη διαδικασία προς αποφυγή οιασδήποτε επιμόλυνσης, προκειμένου να είναι εφικτή στη συνέχεια η εργαστηριακή εξέταση του αντικειμένου προς εντοπισμό εκμεταλλεύσιμου υλικού (βιολογικού, αποτυπωμάτων κλπ)”.
Και οι τρεις πέρασαν από τα εγκληματολογικά εργαστήρια όπως πιστοποιείται, ώστε να απομονωθεί και να αξιοποιηθεί το οποιοδήποτε εκμεταλλεύσιμο υλικό.
bloko.gr