Του Μανώλη Καπετανάκη *
Εντάσσεται πια στην ημερήσια διάταξη της ειδησεογραφίας ο βομβαρδισμός μας με απειλές από τον εξ ανατολών γείτονα σαν επίδοξος σφετεριστής των κυριαρχικών «μας» δικαιωμάτων.
Η ιθύνουσα τάξη της χώρας μας ταυτόχρονα ετοιμάζεται να πανηγυρίσει με τυμπανοκρουσίες τα διακοσάχρονα της παλιγγενεσίας της φυλής.
Χύθηκαν τότε ποταμοί αίματος των επαναστατημένων ραγιάδων, καταλύθηκε ο τουρκικός ζυγός και οι κοτζαμπάσηδες (προπάπποι των τωρινών γαλανόλευκων πασάδων) υποθήκευσαν την ανεξαρτησία (πριν καν ακόμη αυτή κατακτηθεί!!!) στους ευρωπαίους και κατοπινά στους αμερικανούς δυνάστες της ανθρωπότητας.
Έχουν όμως οι καιροί γυρίσματα. Δυστυχώς και προς τα πίσω. Ειδικά στην αποφράδα για τον λαό περίοδο του κορωνοΐού και τουναντίον χρυσή ευκαιρία (και πολλαπλά αξιοποιημένη) ανατροπής ταξικών συσχετισμών υπέρ των κρατούντων.
Μέσα λοιπόν στον κουρνιαχτό της πανδημίας η κυβέρνηση εκ του πονηρού ολοκλήρωσε στις 19 Φλεβάρη τη διαδικασία ανάρτησης των δασικών χαρτών στην Κρήτη ανακοινώνοντας «μουλωχτά» τον τελευταίο εκείνο της περιοχής Χανίων.
Μεθοδολογία και στόχευση;
Στην περίπτωση λοιπόν όπου προσδιορισμένη δασική έκταση «πατάει» πάνω σε δηλωμένη (διπλά δηλαδή καταχωρημένη) ιδιοκτησία πολιτών, αρχίζει ένας αβέβαιος και οικονομικά δυσβάστακτος Γολγοθάς από πλευράς των τελευταίων. Εννοείται ενάντια στον γραφειοκρατικό κυκεώνα για διορθωτικές παρεμβάσεις και νομιμοποίηση της επίσημα πια και ενδεχομένως οριστικά αμφισβητημένης (και χαμένης) κατοχής και νομής.
Δηλωτικό των προθέσεων του κράτους (τα εγκαίνια είχαν γίνει επί ΣΥΡΙΖΑ το 2017) είναι οι ασφυκτικές προθεσμίες ενστάσεων καθώς και τα ανισοβαρώς επιβαρυντικά- απαγορευτικά για τις μικρές εκτάσεις παράβολα για την αντιμετώπιση της διένεξης. Συγκεκριμένα ορίζεται σαν τιμή ανά στρέμμα το χαράτσι των 40€, ενώ στους εύπορους τσιφλικάδες κατρακυλά στο χάδι των 4,67€!
Επίσης δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι προηγείται το Δασολόγιο του Κτηματολογίου. Αναμένεται η έναρξη του στο μεγαλύτερο μέρος του νομού Χανίων μερικούς μήνες αργότερα. Ώστε στην αντίθετη περίπτωση (εάν προβάδιζε δηλαδή το δεύτερο) να μην λειτουργούσε ως ένα βαθμό σε βάρος της πολιτείας, δημιουργώντας ένα έρεισμα κατοχύρωσης των αμφιλεγόμενων τεμαχίων γης υπέρ των κατοίκων της υπαίθρου.
Το εξοργιστικότερο τώρα της υπόθεσης είναι ο καταναγκασμός των σε αντιπαράθεση με το κράτος ιδιωτών, να προσκομίσουν στις ατέρμονες και επαχθείς χρηματικά δικαστικές διαδρομές σαν τεκμήριο κυριότητας συμβολαιογραφικούς τίτλους προγενέστερους του 1946! ‘Η το εξωφρενικότερο μέχρι και πριν του 1893!! Για όσους προφανώς αντιληφτούν έγκαιρα την παγίδα- αδικία και σπεύσουν να την τακτοποιήσουν. Οι «αφηρημένοι» ή οι ανήμποροι να προβούν στις ανακτορικές διατυπώσεις διάσωσης του έχει τους, απλά θα «ατυχήσουν».
Κατά τ` άλλα είναι ιερός και απαραβίαστος ο θεσμός της ιδιοκτησίας (μεροληπτικά της απέραντης). Επιπλέον θυσιάστηκαν οι πρόγονοι μας για να διαφεντεύουν τον τόπο τους. Ενώ σήμερα έρχονται λάβροι οι άρχοντες της χώρας να υφαρπάξουν με δόλια τεχνάσματα τα χώματα, που με τόσο μόχθο εδώ και εκατονταετίες καλλιεργούν οι γεωργοί και βόσκουν οι κτηνοτρόφοι. Προβάλλοντας γελοιωδώς προσχήματα διασφάλισης της δημόσιας περιουσίας και δήθεν πως κόπτονται για τη δασοπροστασία.
Σωτήρες ή κατεδαφιστές;
Ποιοι όμως; Αυτοί που προτεκταροποίησαν προς χάριν των ιμπεριαλιστών ολάκερη την πατρίδα; Οι πρόξενοι της οικολογικής καταστροφής (ο πνεύμονας του πλανήτη, ο Αμαζόνιος, με βήμα ταχύ καρβουνιάζει), των ανεξέλεγκτων χωματερών, της «χρυσής» δηλητηρίασης της Χαλκιδικής; Οι ένοχοι των εγκλημάτων σε Μάντρα και Μάτι; Αλληθωρίζοντας κιόλας όταν οι μεγαλοξενοδόχοι όρθωναν κολοσσούς πάνω σε μπαζωμένα ρέματα με τις γνωστές ολέθριες πλημμυρικές συνέπειες. Εκείνοι που για δεκαετίες παρέδιδαν ανενόχλητα στις ορέξεις των πυρπολητών οικοπεδοφάγων τον μισό σχεδόν δασικό πλούτο της Ελλάδας καταντώντας τον αποκαΐδια; Που ψήφιζαν πλειάδα δασοκτόνων ρυθμίσεων;
"google ad"
Το δια ταύτα
Κοντολογίς λεηλατούν τον μικρό αγροτικό κλήρο για να τον κυριολεκτικά ξεπουλήσουν στη συνέχεια (το νομικό πλαίσιο ήδη είναι πανέτοιμο) στην αδηφαγία του ρυπογόνου, εργατοφάγου και αλλοδαπού ως επί το πλείστον κεφαλαίου. Άλλωστε αυτή η ιστορία αποτελούσε (σε «ανύποπτη» στιγμή) μνημονιακό προαπαιτούμενο της «λιωμένης» από τον καημό για την περιφρούρηση των δασών μας ΕΕ. Θέσπισαν δε ταχύρυθμες διευκολύνσεις, που προσπερνούν σε χρόνο αστραπή (εδώ πράγματι δεν υφίστανται καθυστερήσεις) τα διάφορα αναχώματα. Εφόσον η περιβαλλοντική έγκριση των κάθε λογής επενδυτικών και «αναπτυξιακών» σχεδίων θα δίνεται (άκουσον –άκουσον) από ιδιωτικές και δικές του εταιρείες (έχουν και το καρπούζι και το μαχαίρι)!!
Έτσι αντί να οργώνονται σπαρτά, να βελάζουν γίδια και να μαζεύονται ελιές σε ότι «πρασίνιζε» και αυθαίρετα διασπάθισε το κράτος, θα φυτρώνουν πλέον πεντάστερα μεγαθήρια. Ή τέρατα φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες (οι ντόπιοι στο Αποπηγάδι Κίσσαμου με το καταπατημένο βιος τους έχουν πικρή εμπειρία), βιομηχανίες και γιατί όχι έως και αμερικανονατοϊκές βάσεις.
Οπότε η τελευταία κίνηση του υπουργείου δεν αποσκοπεί στην αθώα καταγραφή και νοικοκύρεμα του δασικού αποθέματος της χώρας. Αλλά συνιστά πέραν της εισπρακτικής φάμπρικας μια άτιμη απόσπαση της κληρονομιάς από τα χέρια των μικροϊδιοκτητών ιθαγενών και ουσιαστικά δωροδότηση της ακολούθως στα ξένα αρπακτικά και γαιοκτήμονες του πλανήτη. Αν κιόλας συνδυαστεί με το ξεκλήρισμα της αγροτιάς στα εσπεριδοειδή και αμπέλια μαζί με την παραπαίουσα κτηνοτροφία, μια μεγάλη ταφόπλακα θα συρθεί πάνω στην ελαιοκαλλιέργεια, που εξαιτίας της πολιτικής των εξευτελιστικών τιμών (και λοιπών υπονομεύσεων) σταθερά ξεψυχά.
Το φάσμα της απαξίωσης των καλλιεργειών, της στέρησης ενδιαφέροντος για βιοποριστική ενασχόληση με αυτές και επομένως η εγκατάλειψη και ερήμωση της απόμακρης από τα αστικά κέντρα ενδοχώρας θα πετύχει ένα σημαντικό άλμα. Με παράπλευρη μάλιστα επίπτωση την κατάργηση των επιδοτήσεων και πιθανόν την απαίτηση επιστροφής των!
Μας υποβάλλουν σε μια καθημερινή πλύση εγκεφάλου για τις επιβουλές του Ερντογάν. Όμως ο φτωχός χωρικός δεν νοιάζεται για τους γεωπολιτικούς αντιδραστικούς ανταγωνισμούς ελλήνων και τούρκων ολιγαρχών χιλιάδες πόδια ψηλά στον αέρα. Μήτε ανησυχεί για τη λεία των πολυεθνικών του πετρελαίου χιλιάδες μέτρα βαθειά στους πυθμένες του πελάγους. Μα αγωνιά αν τον συμφέρει να εκμεταλλεύεται πια το κτήμα του, αν από εδώ και πέρα δύναται να το ορίζει και βέβαια πως θα καταφέρει μέσα στο αντίξοο αυτό τοπίο να επιβιώσει.
Έτσι στη βεντάλια των διεκδικήσεων και αγώνων του για ψωμί, υγεία, παιδεία, ειρήνη, ελευθερίες οφείλει να συμπεριλάβει την υπεράσπιση του δικαιώματος (μη ξεχνάμε και τον παγιοποιημένο ΕΝΦΙΑ) στη γη του.
Διέξοδος δεν είναι (όπως αξιώνει η αριστερά του συμβιβασμού μέσω στείρων λεονταρισμών) η παράταση της διορίας για διευθέτηση των εκκρεμοτήτων, η μείωση του κόστους υποβολής διορθωτικών αιτήσεων, η εκλογίκευση και επιείκεια του προδιαγραμμένου δρακόντειου πρωτόκολλου.
Λύση είναι να βροντοφωνάξει, παλέψει μαζικά και δυναμικά: ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΜΑΣ
* μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης