Με τον ΣΥΡΙΖΑ να μην έχει ούτε μέλη του σε πολλά εκλογικά κέντρα και τους μηχανισμούς ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, μετά την ενεργοποίησή τους στις δημοτικές εκλογές, να λύνουν και να δένουν, το αποτέλεσμα αποτελεί μία μεγάλη νίκη αλλά συγχρόνως και μία μεγάλη ήττα για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αποτελεί μία μεγάλη νίκη επειδή με μικρή σχετικά κινητοποίηση και ένα μικρό αριθμό ανθρώπων, με ένα ολόκληρο σύστημα διαπλεκόμενων συμφερόντων να τάσσεται απέναντί του, και μηχανισμούς με βαθιές ρίζες και ισχυρή παρουσία ενάντιά του, κατόρθωσε και συγκράτησε και αύξησε τα ποσοστά του ανά περιοχές ενώ την ίδια στιγμή μειώθηκαν σημαντικά οι δυνάμεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ (πτώση 7% για τη ΝΔ και περίπου 5% για το ΠΑΣΟΚ, συνολικά πάνω από 12%).
Για να καταλάβουμε το κοσμογονικό της αλλαγής που έχει συντελεσθεί ενάντια σε κάθε προγνωστικό, αρκεί να προχωρήσουμε σε μία σύγκριση μεταξύ των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών του 2009 και αυτών του 2014. Στις ευρωεκλογές του 2009 το ΠΑΣΟΚ είχε συγκεντρώσει ποσοστό 36,65%, η ΝΔ 32,30%, το ΚΚΕ 8,35%, το ΛΑΟΣ 7,15%, ο ΣΥΡΙΖΑ 4,70% και οι Πράσινοι 3,49%. Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα με 26,46%, η ΝΔ είναι δεύτερο με 23,13%, και το ΠΑΣΟΚ είναι τέταρτο με μόλις 8%!
Στα Χανιά, σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του Ιούνη του 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ συγκρατεί τα ποσοστά του και κινείται πάνω από το 32% ενώ η Νέα Δημοκρατία χάνει πάνω από 6% και από 20,43% η δύναμή της πλέον πλησιάζει το 14% και το ΠΑΣΟΚ (που περίπου θριαμβολογούν με το αποτέλεσμα) κατακρημνίζεται και από το 13,77% πλέον βρίσκεται περίπου στο 8%.
Το αποτέλεσμα, πάντως, αποτελεί και μία μεγάλη ήττα. Γιατί μετά από 4 χρόνια άγριας λιτότητας όπου ο ΣΥΡΙΖΑ από ένα κόμμα του 4% συγκεντρώνει πλέον ποσοστά άνω του 30%, δεν έχει ακόμα κατορθώσει να γίνει το τόσο αναγκαίο άνοιγμα που θα εντάξει νέους ανθρώπους, όχι απλά ως ψηφοφόρους αλλά ως ενεργά μέλη του κόμματος. Κάποιοι, θεωρούν θετικό στοιχείο για τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι είναι ένα κόμμα δίχως ισχυρό κομματικό μηχανισμό. Όμως για να γίνουν κάποιες αλλαγές, για να συντριβούν κάποιες πολιτικές, δε χρειάζονται απλά ανοικτές διαδικασίες και ιδέες. Χρειάζονται και άνθρωποι στους δρόμους να τρέξουν, χρειάζεται η επαφή με τους ανθρώπους, η καθημερινή τριβή. Δεν αρκεί μία ψήφος.
Έστω κι έτσι όμως, αυτή η ψήφος, καθιέρωσε για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας την Αριστερά ως πρώτη δύναμη των εκλογών. Η ίδια αυτή ψήφος που για πρώτη φορά έδωσε την μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας, την περιφέρεια Αττικής στην Αριστερά και στη Ρένα Δούρου. Κι αυτά τα αποτελέσματα προκαλούν αναταράξεις σε όλη την Ευρώπη. Πλέον, το γνωρίζουν όλοι, μετράμε αντίστροφα. Αυτή η πρώτη νίκη ανοίγει προοπτικές και κάνει ορατό στο αμέσως προσεχές μέλλον την επίτευξη του σκοπού που είναι η κατάληψη της εξουσίας και η αλλαγή της πορείας της χώρας.
Κατά τ’ άλλα «Το Ποτάμι» φαίνεται ότι έχει τις δυνατότητες ν’ αποτελέσει μια νέα ΔΗΜΑΡ. Ήδη, ο Στ. Θεοδωράκης προχώρησε στην πρώτη δήλωση στήριξης της συγκυβέρνησης αφού δίνοντας την ερμηνεία του για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών είπε: “οι ευρωεκλογές δεν προκαλούν εθνικές εκλογές”. Η Μαρί Λεπέν, θα διαφωνούσε με τον κ. Θεοδωράκη, αφού με 4% διαφορά από τον δεύτερο στη Γαλλία και με αποχή που ξεπερνούσε το 60% ζήτησε διάλυση του Γαλλικού Κοινοβουλίου και κήρυξη εθνικών εκλογών. Αλλά αυτή είναι ακροδεξιά, κι εδώ είναι Ελλάδα.
Η ΔΗΜΑΡ, πληρώνει ακριβά την παρουσία της εντός μίας κυβέρνησης μνημονίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Κρήτη βρέθηκε μόλις 0,04% πάνω από το Παναθηναϊκό Κίνημα συγκεντρώνοντας 0,82%! Έκπληξη αποτελούν και οι ψήφοι που συγκέντρωσε το κόμμα του κ. Χατζημαρκάκη που στην Κρήτη συγκέντρωσε ποσοστό κοντά στο 6% και πανελλαδικά κοντά στο 1,5% ενώ στο προσκήνιο επιστρέφει και το ΛΑΟΣ που πανελλαδικά συγκεντρώνει ποσοστό αρκετά πάνω από το 2%!
Η Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ είναι τα μοναδικά κοινοβουλευτικά κόμματα που παρουσιάζουν άνοδο. Κι αν για το ΚΚΕ ήταν λογικό κάποια στιγμή να επανασυσπερώσει και να επανέλθει στα ποσοστά του μετά την εκλογική ήττα των προηγούμενων βουλευτικών εκλογών, η άνοδος της Χρυσής Αυγής αποδεικνύει ότι η τακτική της αντιμετώπισης του φασιστικού φαινομένου με κατασταλτικά μέσα πέρα από αναποτελεσματική είναι και επικίνδυνη.
Στους ηττημένους των εκλογών οι Ανεξάρτητοι Έλληνες που απέτυχαν να συσπειρώσουν, να προβάλλουν κάποιο ενιαίο όραμα διεξόδου από την κρίση και είδαν τα ποσοστά τους να συρρικνώνονται στο περίπου ήμισυ της δύναμής τους. Όμως και η δημιουργία κομμάτων με παρεμφερή χαρακτηριστικά, όπως το κόμματα του κ. Ψωμιάδη καθώς και των Ζώη – Πολύδωρα, φαίνεται ότι αντί να λειτουργήσει αποσυσπειρωτικά ως προς τη Νέα Δημοκρατία τελικά συνετέλεσαν στη διάσπαση της δύναμης των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Στα χαρακτηριστικά της εκλογικής μάχης και οι νίκες Μπέου στο Δήμου Βόλου και Μώραλη στον Δήμο Πειραιά. Εκεί, που κατά την επινίκια ομιλία του κ. Μώραλη, οπαδοί προφανώς του Ολυμπιακού τραγουδούσαν με καπνογόνα στα χέρια: «είναι τρελός, είναι τρελός ο πρόεδρος». Μόνο που ο πρόεδρος του Ολυμπιακού κ. Μαρινάκης, εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος του συνδυασμού και αφεντικό του κ. Μώραλη, δεν είναι Μπερλουσκόνι. Κι εφόσον δεν είναι, μήπως τελικά είναι αναγκαίο να τον «κάνουν»;
Τέλος, για τις δημοτικές εκλογές, ανατροπή είχαμε σε πολλούς δήμους της Κρήτης, με πιο σημαντικές τη μεγάλη νίκη του Βάμβουκα επί του Σκουλάκη για τον Δήμο Χανίων και του Λαμπρινού επί του Κουράκη στο Δήμο Ηρακλείου ενώ και στους υπόλοιπους δήμους του νομού Χανίων έχουμε ανατροπές όπως στο Δήμο Αποκορώνου όπου δήμαρχος εξελέγη ο κ. Κουκιανάκης, στο Δήμο Καντάνου Σελίνου όπου εκλέγεται ο κ. Περράκης, και στο Δήμο Κισσάμου όπου πιθανότατα εκλέγεται ο κ. Σταθάκης.
Ανατροπή, λοιπόν, παντού στην Κρήτη με μοναδική εξαίρεση την περιφέρεια. Η κυβέρνηση, πάντως, κάνει πως δεν κατάλαβε τίποτα.
“ΑτΚ”