ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Διαβάστε τι μου διηγήθηκε ένας φίλος και να φρίξετε. 
“Πριν δύο ημέρες επισκέφθηκα το νοσοκομείο Χανίων για να δω ένα ααθενή συγγενή μου. Καθώς πήγαινα καθ,οδόν, οδηγώντας με το αυτοκίνητο μου με έπιασε έντονη επιθυμία για χέσιμο.Ρώτησα που έχει τουαλέτες και μου είπαν¨ “Δίπλα στο κυλικείο.” Εισήλθα μέσα και …ανακουφίστηκα δεόντως. Άμέσως κοιτάζω να πάρω το χαρτί υγείας για να σκουπίσω τον πισινό μου. Που να φορέσω σώβρακο μου λέει ο φίλος έτσι ασκούπιστος. Θα μυρίζω σαν ψοφίμι από απόσταση χιλιομέτρων. Αφήστε που θα είχα και την μουρμούρα της συζύγου μου που είναι μανιακή με την καθαριότητα και θα μου έλεγε¨ “Καημένε, ούτε τον πισινό σου δεν έμαθες ακόμη να σκουπίζεις τόσα χρόνια που είμαστε μαζί?. Πως θα κοιμάμαι δίπλα σου με τέτιοα χάλια που έχεις; Για την κακή μου μοίρα μου λέει ο φίλος
η τουαλέτα του νοσοκομείου, δεν είχε ούτε ίχνος από χαρτί υγείας. Έτσι αναγκάστηκα να πλύνω τον πωπώ μου έξω στον κοινό νιπτήρα. Αν με έβλεπε κανείς θα του έλεγα. “Για κάνε μου την χάρη και κοίταζε την δουλειά σου.” “Δικός μου είναι ο πισινός ότι θέλω τον κάνω.” “Ευτυχώς δεν με είδε κανείς για να ντροπιαστώ και αποχώρησα τινάζοντας τα δάχτυλα μου ,για να φύγει το νερό του ξεπλύματος.” Η ισχυρή Ελλάδα του τέως πρωθυπουργού Κ.Σημίτη δεν πάσχει μόνο από μεγάλα πολιτικά αναστήματα, αλλά και από το απαραίτητο για τον στοιχειώδη πολιτισμό , χαρτί υγείας.
