Ο σπουδαίος Σέρβος σκηνοθέτης τιμάται στο 13ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων και σε συνέντευξη τύπου που έδωσε σήμερα στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων μίλησε ανοιχτά για τον κινηματογράφο, την πολιτική, τη μουσική, τον πόλεμο, την τεχνητή νοημοσύνη, αλλά και την επίμονη σημασία των αξιών και της ελευθερίας

Το μεσημέρι της Κυριακής 19 Οκτωβρίου 2025, στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, ο βραβευμένος Σέρβος σκηνοθέτης Εμίρ Κουστουρίτσα παραχώρησε μια αποκαλυπτική συνέντευξη Τύπου, στο πλαίσιο της τιμητικής βραδιάς που του αφιερώνει το 13ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων. Παρουσία του διευθυντή του φεστιβάλ Ματθαίου Φραντζεσκάκη και του προέδρου του Animasyros Βασίλη Καραμιτσάνη, ο Κουστουρίτσα ταξίδεψε το κοινό στον πολιτισμό, την ιστορία και τα υπαρξιακά διλήμματα της εποχής.

Με λόγο αυθόρμητο, πολιτικά αιχμηρό και ταυτόχρονα βαθιά ποιητικό, μίλησε για όλα: τη φιλοσοφία του κινηματογράφου, τον πολιτιστικό ρόλο της Ελλάδας, τις ομοιότητες των λαών των Βαλκανίων, την τεχνητή νοημοσύνη, τη woke ιδεολογία, ακόμη και για το πώς θα αντιμετώπιζε κινηματογραφικά τον σημερινό παγκόσμιο γεωπολιτικό χάρτη.

«Είμαι εξαρτημένος από την Ελλάδα» – Η Κρήτη, ο πολιτισμός και οι ρίζες

Ανοίγοντας τη συνέντευξη, ο Κουστουρίτσα δεν έκρυψε την ευγνωμοσύνη του για τη φιλοξενία: «Είμαι εξαρτημένος από την Ελλάδα, γιατί εδώ ενσωματώνονται όλες οι πολιτισμικές αξίες της ανθρωπότητας». Εξήρε τον ρόλο της Κρήτης στην ελληνική επανάσταση, αλλά και την ευρύτερη σημασία της ελληνικής σκέψης: «Ξεκίνησαν όλα εδώ. Φιλόσοφοι, επιστήμονες, πολιτικοί. Μπορεί τα 2.500 χρόνια να ακούγονται πολλά, αλλά για μένα είναι απλώς εφτά ανθρώπινες ζωές».

Σινεμά απέναντι στην πολιτική αμνησία

Ο Κουστουρίτσα μίλησε για τον κινηματογράφο ως εργαλείο μνήμης και ερμηνείας της πραγματικότητας. «Η δουλειά μου είναι να δίνω μέσα από το σινεμά ζωή σε όσα τα άλλα μέσα κρύβουν», είπε, επισημαίνοντας την ευθύνη του δημιουργού να αποτυπώνει τη μετάλλαξη της πολιτικής σκηνής. «Όταν θέλουν μεγάλες αλλαγές, φέρνουν την αριστερά. Όταν θέλουν σταθερότητα, φέρνουν τη δεξιά. Αυτές οι εναλλαγές είναι το σκηνικό των Βαλκανίων – και της Ελλάδας».

Ενάντια στην αποικιοκρατία των ιδεών: «Υποστηρίζω πολιτισμούς χωρίς αποικιοκρατικό χαρακτήρα»

Ο Κουστουρίτσα αυτοπροσδιορίζεται ως συντηρητικός αριστερός, εναντίον της λεγόμενης “αριστεράς του State Department”, όπως χαρακτηριστικά είπε.

«Πιστεύω στην αλληλεγγύη χωρίς ασφαλιστικές εταιρείες. Πιστεύω στην ορθόδοξη χριστιανική βάση της ζωής. Δεν με νοιάζει η πολιτική ορθότητα – με νοιάζει η επιβίωση των ανθρώπινων αξιών».

«Είμαι 70 και κάνω ό,τι θέλω – Η ελευθερία φέρνει ευτυχία»

Ερωτηθείς για το τίμημα των απόψεων του, απάντησε χωρίς δισταγμό: «Είμαι 70 και κάνω ό,τι θέλω. Η ελευθερία μου έχει μεγαλύτερη αξία από οποιοδήποτε βραβείο ή αξίωμα». Αν του πρότειναν να γίνει ο πιο πλούσιος άνθρωπος στον κόσμο ή πρόεδρος της μεγαλύτερης τράπεζας, «δεν θα άλλαζα τη ζωή μου», είπε, προσθέτοντας: «Θέλω να πίνω καφέ στο Κολωνάκι χωρίς ασφάλεια και να με χαιρετούν όσοι ξέρουν τη δουλειά μου».

Η μαγεία του σινεμά είναι πιο κοντά στη μουσική παρά στο δράμα

Ένα κεντρικό νήμα στη δουλειά του Κουστουρίτσα είναι η μουσική. «Οι ταινίες μου είναι σχεδόν μουσικά έργα. Το σινεμά είναι πιο κοντά στη μουσική παρά στο δράμα», εξήγησε, σημειώνοντας πως όπως η κλασική μουσική επηρέασε το rock ‘n’ roll, έτσι και το σινεμά επηρεάζεται από μουσικές δομές και ακολουθίες. «Μέσα στη μουσική βρίσκεις ειλικρίνεια – και η ειλικρίνεια είναι ο μόνος τρόπος να κάνεις σινεμά».

«Το Hollywood είναι χαζό» – Κόντρα στο σινεμά των εφέ και της επιφάνειας

Καυστικός για το αμερικανικό σινεμά, ο Κουστουρίτσα δεν μάσησε τα λόγια του: «Το Hollywood δεν ασχολήθηκε ποτέ με τις υπαρξιακές αγωνίες. Μόνο με το θέαμα». Όταν κάποιοι προσπάθησαν να τον μειώσουν ως «Ευρωπαίο σκηνοθέτη», απάντησε: «Ναι, είμαι Ευρωπαίος, και ταυτίζομαι με τον Φελίνι, τον Ταρκόφσκι, τον Αντονιόνι, τον Βισκόντι, τον Μιχάλκοφ».

Η νέα του ταινία: Ένας φόρος τιμής στη ζωή, το θάνατο και την επιστροφή

Ο ίδιος προανήγγειλε τη νέα του ταινία, βασισμένη σε βιβλίο του Valentin Rasputin, που αφηγείται την ιστορία μιας ηλικιωμένης γυναίκας που επανέρχεται από κώμα και ξυπνά τη σύγκρουση μιας οικογένειας – και μιας χώρας – με το παρελθόν και το παρόν. «Δεν θα σας πω το τέλος – θέλω να δείτε την ταινία», είπε γελώντας.

Το σινεμά δεν είναι διασκέδαση. Είναι αιμορραγία.

Απαντώντας σε ερώτηση για τη δυσκολία της δημιουργίας, ήταν ξεκάθαρος: «Κάθε ταινία είναι σαν να πεθαίνεις. Πρέπει να βγάλεις τα σωθικά σου για να πεις την αλήθεια. Το σινεμά δεν είναι fun – είναι εξάντληση, αυτοθυσία, αναμέτρηση».

«Μην βλέπετε Netflix» – Σκληρή κριτική στην ψηφιακή απάθεια

Μεταξύ άλλων, δεν μάσησε τα λόγια του για το streaming: «Μην βλέπετε Netflix. Είναι πιο επικίνδυνο και από το Hollywood. Δεν έχει καμία σχέση με το σινεμά». Για τον Κουστουρίτσα, η υπεραπλούστευση της τέχνης μέσα από τις πλατφόρμες οδηγεί στη συναισθηματική απονεύρωση και τη μαζική ιδεολογική χειραγώγηση.

Ορθοδοξία, woke agenda και πολιτική: «Η τεχνητή νοημοσύνη δεν ξέρει τι είναι καλό και κακό»

Μιλώντας για την τεχνητή νοημοσύνη, εξέφρασε βαθιές ανησυχίες. «Δεν μπορεί να διακρίνει τι είναι κακό και τι καλό. Το πρόβλημα δεν είναι η τεχνολογία – είναι η απουσία ηθικού πυρήνα». Αντίστοιχα, για τη woke ατζέντα δήλωσε: «Δεν είναι αγώνας για δικαιώματα – είναι εργαλείο των παγκόσμιων επιχειρήσεων για να ελέγχουν τον πληθυσμό».

Ελλάδα, Σερβία, πολιτισμοί εν συγγενεία

Ο Κουστουρίτσα έπλεξε έναν ύμνο στους δεσμούς Ελλάδας–Σερβίας. «Έχουμε κοινή ιστορία, κοινή αισθητική, κοινή αγάπη για τη δικαιοσύνη. Η Αναγέννηση δεν θα υπήρχε χωρίς το Βυζάντιο. Όταν οι Κροάτες θέλουν να μας προσβάλλουν, μας λένε Βυζαντινούς – αλλά αυτή είναι η δική μας δύναμη».

Το σινεμά είναι αγάπη

«Ξεκίνησα να πηγαίνω σινεμά γιατί ήμουν ερωτευμένος», είπε με τρυφερότητα. «Τα φεστιβάλ αγαπούν το σινεμά – και εγώ αγαπώ τα μικρά φεστιβάλ που κρατούν την ψυχή της τέχνης. Εδώ, στα Χανιά, βρήκα κάτι πολύτιμο: ανθρώπους με ουσία και πολιτισμό. Γι’ αυτό και θα επιστρέφω πάντα».

Ο Κουστουρίτσα ως καλλιτέχνης που «βγάζει τα άντερά του»

«Αν θέλεις να αναστοχαστείς πάνω σε αυτά που έχεις στον εσωτερικό σου κόσμο, αν θες να δώσεις πραγματικά το δικό σου στίγμα, πρέπει να βγάλεις τα άντερά σου έξω». Με αυτή τη φράση ο Εμίρ Κουστουρίτσα περιέγραψε τη δημιουργική διαδικασία πίσω από κάθε του ταινία, προσθέτοντας πως κάθε φορά που σκηνοθετούσε ένα νέο έργο, «συνδεόμουν πιο πολύ και έτσι έδινα όλο μου τον εαυτό πολύ περισσότερο από ό,τι ποτέ θα φανταζόμουν ότι θα έκανα».

Η επόμενη ταινία του, όπως ανακοίνωσε, βασίζεται στο βιβλίο του Βαλεντίν Ρασπίν «Η τελευταία στιγμή» και αφηγείται την ιστορία μιας ηλικιωμένης γυναίκας που ζει σε ένα σπίτι στη Σερβία με τον αλκοολικό γιο της και την οικογένειά του. Όταν η εγγονή της διαπιστώνει πως η γιαγιά της δεν ανταποκρίνεται, όλη η οικογένεια και η κοινότητα συγκεντρώνεται για να την αποχαιρετήσει, πιστεύοντας πως έχει πεθάνει. Ωστόσο, η γιαγιά ξυπνά ξαφνικά από το κώμα και η ζωή συνεχίζεται «όπως πριν από 25 χρόνια». Οι τσακωμοί, οι εντάσεις, οι μικροπικρίες, η νεωτερική Σερβία ξαναζωντανεύουν. «Δεν θα σας πω το τέλος», είπε με χιούμορ. «Θα δείτε την ταινία».

Δύο ντοκιμαντέρ: Μαραντόνα και ο Άγιος της Ουρουγουάης

Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκαν και τα δύο σημαντικά ντοκιμαντέρ: το ένα για τον Ντιέγκο Μαραντόνα και το δεύτερο για τον πρώην πρόεδρο της Ουρουγουάης, Χοσέ “Πέπε” Μουχίκα.

Για τον Μουχίκα, ο Κουστουρίτσα χρησιμοποίησε λόγια ιδιαίτερου σεβασμού: «Ο σημαντικότερος άνθρωπος που έχω συναντήσει στη ζωή μου». Τον παρακολούθησε στενά για τέσσερα χρόνια, μέχρι και τη συνταξιοδότησή του. Η ταινία ξεκίνησε χωρίς δομή, αλλά όπως είπε «η καλύτερη ιδέα ήρθε όταν αποσύρθηκε – όλη η ταινία μπορούσε να χωρέσει σε εκείνη τη μέρα».

Αναφέρθηκε στις συνομιλίες τους για τον Θεό, τη φιλοσοφία, και ιδιαίτερα τους Στωικούς, λέγοντας πως ο Μουχίκα του απάντησε: «Είμαι πολύ κοντά στον Θεό» και πως ακολουθεί τη φιλοσοφία του Ζήνωνα και του Σενέκα. Εξήρε τη στοϊκή του στάση ζωής: «Ήταν 14 χρόνια στη φυλακή, έκλεβε από τράπεζες, από τους πλούσιους, αλλά έγινε ο καλύτερος πρόεδρος του κόσμου. Ήταν σαν ένας άγιος, χωρίς να είναι θρησκευόμενος».

Για τη δομή του σινεμά και την αλήθεια της στιγμής

«Η δομή είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κινηματογράφο. Όταν κάποιος γελάει δεν είναι επειδή το έγραψε ο σεναριογράφος, αλλά γιατί αυτό που παίζεται εκείνη τη στιγμή είναι αληθινό», τόνισε. Παραδέχθηκε πως τα γυρίσματα για το ντοκιμαντέρ του Μουχίκα κράτησαν πολύ γιατί δεν είχε εξ αρχής δομή – «η πραγματικότητα πήγαινε αλλού».

Με αναφορά στον νομπελίστα συγγραφέα Ίβο Άντριτς, σημείωσε ότι όπως εκείνος έσβηνε και ξαναέγραφε συνεχώς, έτσι είναι και το σινεμά. «Δεν είναι “fun” να κάνεις μια ταινία», είπε. «Δεν τελειώνεις με μια λήψη και λες “τέλεια, πάμε παρακάτω” – χρειάζεται επιστροφή, επαναδόμηση, πάθος».

Για τη Γάζα, τη Σούδα και την Ιστορία που επαναλαμβάνεται

Η συζήτηση δεν θα μπορούσε να αποφύγει την πολιτική. Αναφερόμενος στις διαδηλώσεις που έγιναν στα Χανιά για τη Γάζα, δήλωσε: «Χθες είδαμε μία διαδήλωση στη βάση της Σούδας. Η μάχη των Θερμοπυλών ήταν μόνο μία μάχη – κι όμως ο ελληνικός πολιτισμός συνέχισε. Έτσι θα γίνει και τώρα».

Χαρακτήρισε τον ελληνικό λαό μοναδικό για την αλληλεγγύη και τη μαχητικότητά του. Αναφέρθηκε στην «νεο-αποικιοκρατία» της εποχής μας, τονίζοντας πως οι ΗΠΑ διατηρούν πάνω από 880 στρατιωτικές βάσεις σε όλο τον κόσμο και εξέφρασε την ελπίδα ότι κάποια μέρα θα επιστρέψουν πίσω στη χώρα τους, «και τότε εσείς θα αποκτήσετε περισσότερη ελευθερία».

Για Ελλάδα–Τουρκία και το ΝΑΤΟ

Μιλώντας για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, είπε ότι «Ελλάδα και Τουρκία είναι πάντα εκεί – δύο πλευρές που χωρίζονται».

Εκτίμησε ότι το ΝΑΤΟ ενδεχομένως να προσφέρει ένα καθεστώς ειρηνικής συνύπαρξης, ενώ αναγνώρισε πως δεν υπάρχουν απλές λύσεις: «Δεν είναι πάντα ξεκάθαρο ποιος είναι ο καλός και ποιος ο κακός».

Γιατί ήρθε στα Χανιά: «Λατρεύω τα μικρά γεγονότα»

Στην ερώτηση γιατί δέχτηκε να συμμετάσχει σε ένα τοπικό φεστιβάλ όπως των Χανίων, απάντησε: «Μου αρέσουν τα μικρά γεγονότα. Έκανα το δικό μου φεστιβάλ και το πρώτο που έκανα ήταν να κόψω την εξάρτηση από το κόκκινο χαλί». Θύμισε πως το κόκκινο χαλί προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα – όταν ο Αγαμέμνων επέστρεφε θριαμβευτής, του έστρωσαν κόκκινο χαλί από αίμα.

Προτίμησε, όπως είπε, «να πιω έναν καπουτσίνο για 5 ώρες στο παλιό λιμάνι των Χανίων» παρά να παρελάσει σε κάποιο διεθνές κόκκινο χαλί. Παρότι κάποτε συμμετείχε σε αυτά, σήμερα βλέπει ότι εκεί «δεν προβάλλονται ανθρώπινες αξίες».

Σινεμά και έρωτας: Ένα φιλί στο Σαράγεβο

Η πιο προσωπική στιγμή της συνέντευξης ήρθε όταν θυμήθηκε πώς ξεκίνησε να αγαπά το σινεμά: «Πήγαινα στο σινεμά γιατί ήμουν ερωτευμένος με ένα κορίτσι στο Σαράγεβο». Όπως είπε, «ο κινηματογράφος σου δίνει την ευκαιρία για το πρώτο φιλί» – και ακόμη κι αν σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, εκείνος συνεχίζει να πιστεύει ότι «τα φεστιβάλ αγαπούν το σινεμά».

Το κόκκινο χαλί, οι κακοί ηθοποιοί και οι καλές αξίες

Με χιούμορ αλλά και αιχμές, αποκάλυψε πως αρνήθηκε πρόσκληση από «το μεγαλύτερο φεστιβάλ» πριν τρία χρόνια, επειδή θα παρευρισκόταν εκεί «ένας κακός ηθοποιός». «Του έκαναν standing ovation», είπε, «και δεν μου άρεσε καθόλου να το βλέπω αυτό».

Η τέχνη για να αγαπάς, όχι για να χειροκροτείς

Ο Εμίρ Κουστουρίτσα δεν ήρθε στα Χανιά για να επιβεβαιώσει το σταριλίκι του. Ήρθε για να υπενθυμίσει πως το σινεμά είναι στοχασμός, μαχητικότητα, έρωτας και αρετή. «Βάζω πάντα την αγάπη στο επίκεντρο του σινεμά. Και όταν αυτό συμβαίνει, τότε η τέχνη αποκτά νόημα».

«Οι άνθρωποι μεταδίδουν τον πολιτισμό, όχι τα έργα τέχνης»

Ο Κουστουρίτσα εξήρε τον δυναμισμό της σύγχρονης Ελλάδας, υπογραμμίζοντας ότι αυτό που του αρέσει περισσότερο είναι η «ζωντανή, ανθρώπινη ατμόσφαιρα» και η απλότητα των ανθρώπων με τους οποίους έρχεται σε επαφή: «Φέρουν τον ανθρωπισμό που αγαπώ. Οι άνθρωποι μεταδίδουν τον πολιτισμό, όχι τα αντικείμενα». Αναφέρθηκε με ιδιαίτερη συγκίνηση στα καλοκαίρια που περνά στη Σύφνο, όπου, όπως είπε, συναντά πλούσιους και φτωχούς που «μοιράζονται μια κοινή συνείδηση».

Αντίθετα, διατύπωσε την ανησυχία του για την εξάρτηση της ελληνικής κινηματογραφικής αγοράς από τη Δυτική Ευρώπη, και τόνισε την ανάγκη αυθεντικής έκφρασης: «Οι νέοι κινηματογραφιστές πρέπει να βρουν τη δική τους φωνή. Όχι copy-paste. Η εμπειρία σας, η συνείδησή σας, είναι το υλικό της τέχνης σας».

Για το ελληνικό σινεμά και τον Λάνθιμο: «Θα έκανε διαφορετικές, όχι καλύτερες ταινίες, αν έμενε στην Ελλάδα»

Ερωτηθείς για τον Γιώργο Λάνθιμο, ο Κουστουρίτσα επαίνεσε το ταλέντο του αλλά δεν παρέλειψε να σημειώσει με νόημα: «Δεν θα είχε κάνει τις ίδιες υψηλής αξίας ταινίες αν είχε μείνει στην Ελλάδα. Θα έκανε άλλης αξίας. Ίσως διαφορετικές, όχι όμως αυτές».

Η απειλή ενός νέου παγκόσμιου πολέμου και η πρόβλεψη Χάντινγκτον

Σε ένα από τα πιο πολιτικά φορτισμένα σημεία της συνέντευξης, ο Κουστουρίτσα μίλησε για την παγκόσμια αστάθεια και την επιστροφή των συγκρούσεων: «Ζούμε ήδη έναν πόλεμο δια αντιπροσώπων. Έχουμε το Μεσανατολικό, τον αγώνα της Ρωσίας για τη γλώσσα και τον πολιτισμό της. Θα μάθουμε πολλά μετά τη συνάντηση Πούτιν–Τραμπ στη Βουδαπέστη».

Αναφέρθηκε, επίσης, σε μια πρόβλεψη του ιστορικού Σάμιουελ Χάντινγκτον, σύμφωνα με την οποία «οι Αμερικανοί θα επιβιώσουν μόνο αν αποσύρουν τις 880 στρατιωτικές βάσεις τους ανά τον κόσμο». Παράλληλα, περιέγραψε ένα μέλλον όπου κυριαρχούν τρεις πολιτισμικές σφαίρες: ένας μεγάλος μουσουλμανικός πολιτισμός, ένας βουδιστικός, και ένας ορθόδοξος χριστιανικός με επίκεντρο τη Ρωσία, την «Τρίτη Ρώμη».

Netflix, ιδεολογία και συναισθηματική απονέκρωση

Με αφορμή ερώτηση για το ρόλο του κοινού στην εποχή του streaming, ο Κουστουρίτσα εξαπέλυσε επίθεση κατά των ψηφιακών πλατφορμών:

«Νούμερο ένα: μην βλέπετε Netflix. Είναι πιο επικίνδυνο από το Hollywood γιατί μεταδίδει ιδεολογία χωρίς συναισθηματική διέγερση. Το Netflix δεν είναι σινεμά».

Ανέφερε ως παράδειγμα το «Game of Thrones», χαρακτηρίζοντάς το «μυθική αφήγηση που διαμορφώνει αντιλήψεις για την εξουσία». Αντιπαρέβαλε τις ταινίες της δεκαετίας του ’70 και ’80, τονίζοντας ότι «τότε το σινεμά ήταν συνδεδεμένο με την εμπειρία, όχι με την κατανάλωση».

Η τεχνητή νοημοσύνη στο σινεμά και η απειλή της εικονικότητας

Ερωτηθείς για τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης στον κινηματογράφο, παραδέχτηκε ότι παράγει αισθητικά άρτιες εικόνες, αλλά επεσήμανε τον υπαρξιακό κίνδυνο που ελλοχεύει:

«Δεν ξέρουμε πώς θα είναι το μέλλον. Οι άνθρωποι δεν μεγαλώνουν πια στον δρόμο. Ζουν μέσα από οθόνες. Υπάρχει πάντα ένα interface, ένας υπολογιστής που μεσολαβεί».

Προειδοποίησε ότι το σινεμά κινδυνεύει να χάσει την επαφή του με την αλήθεια και την ενσώματη εμπειρία, αν υποταχθεί στην ευκολία και την παθητικότητα του ψηφιακού κόσμου.

Μήνυμα στους νέους δημιουργούς: «Βρείτε τη δική σας αλήθεια»

Κλείνοντας τη συνέντευξη, ο Κουστουρίτσα απηύθυνε έκκληση στους νέους σκηνοθέτες:

«Συγκρίνετε τη ζωή σας με των άλλων. Μεταφράστε τις ιστορίες που ακούτε μέσα από το δικό σας βλέμμα. Προσπαθήστε να μη μιμείστε. Η αυθεντικότητα είναι το παν».

Χαιρέτισε με θέρμη την παρουσία φοιτητών από την Αθήνα και αναφέρθηκε στην ανάγκη «να διδάξουμε πάλι στα παιδιά τι σημαίνει να παρατηρείς, να αισθάνεσαι, να ζεις έξω από οθόνες».

«Η woke agenda είναι ένα εργαλείο χειραγώγησης των ανθρώπων από τις παγκόσμιες εταιρείες»

Ο Κουστουρίτσα ξεκίνησε την τοποθέτησή του με σφοδρή κριτική στην αποκαλούμενη “woke agenda”, την οποία χαρακτήρισε ως ένα «κατασκευασμένο αφήγημα» που δεν έχει ρίζες σε πραγματικές πολιτικές αξίες. «Η woke agenda είναι σχεδιασμένη ώστε να καταστρέψει την οικογένεια και να δημιουργήσει άτομα εύκολα διαχειρίσιμα από τις μεγάλες επιχειρήσεις», δήλωσε. Συνέχισε τονίζοντας πως πρόκειται για μια πολιτισμική ατζέντα που έχει στόχο να περιορίσει τον πληθυσμό και να αλλοιώσει την ανθρώπινη ταυτότητα.

«Το να βάζεις ένα δεκάχρονο παιδί να επιλέξει αν είναι αγόρι, κορίτσι, τρανς ή ζώο, είναι ένα ψευδές δίλημμα. Ακόμα και ένας 70χρονος δυσκολεύεται να απαντήσει σε αυτό», είπε χαρακτηριστικά, προκαλώντας έντονο σχολιασμό στην αίθουσα.

Τεχνητή νοημοσύνη και κινηματογράφος: «Οι μηχανές δεν μπορούν να ορίσουν το καλό και το κακό»

Όταν ρωτήθηκε για τη σχέση της τεχνητής νοημοσύνης με τον κινηματογράφο, ο Κουστουρίτσα ήταν ξεκάθαρος: «Η AI δεν μπορεί να μας διδάξει τι είναι καλό και τι είναι κακό. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε με μηχανές που μας βοηθούν να ζούμε, αλλά πρέπει να πολεμήσουμε τη δυνατότητα να γίνουν πιο έξυπνες από εμάς».

Υπενθύμισε πως η AI ξεκίνησε ως εργαλείο που βοηθούσε στον έλεγχο της θερμοκρασίας στα αυτοκίνητα, αλλά τώρα εξελίσσεται σε κάτι πολύ πιο επικίνδυνο: «Η πρόοδος πρέπει να βασίζεται στο Ευαγγέλιο, όχι στην αλόγιστη τεχνολογική ανάπτυξη».

«Η σεξουαλικότητα έγινε παιχνίδι της εξουσίας»

Ο δημιουργός του Underground αναφέρθηκε εκτενώς και στη σεξουαλικότητα ως «κεντρικό εργαλείο» πολιτισμικής χειραγώγησης. «Η πολιτισμική πολυμορφία αντικαταστάθηκε από τη σεξουαλική πολυμορφία», ανέφερε, παραπέμποντας στην εποχή της προεδρίας του Τζορτζ Μπους Τζούνιορ και στο πώς οι ΗΠΑ άλλαξαν την παγκόσμια ρητορική από την πολυπολιτισμικότητα στην “diversity” της ταυτότητας φύλου. «Η σεξουαλικότητα δεν είναι ούτε ισχυρή ιδεολογία ούτε καθοριστική έννοια. Είναι απλώς ένα εργαλείο ελέγχου».

Καταναλωτισμός και παγκοσμιοποίηση: «Ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος έχει ήδη αρχίσει»

Ο Κουστουρίτσα κατήγγειλε την παγκοσμιοποίηση ως «κηρυγμένο παγκόσμιο πόλεμο» που εξελίσσεται όχι με όπλα, αλλά με τρόφιμα, φάρμακα και πολιτισμικά προϊόντα. Ανέφερε ως παράδειγμα την παραγωγή οδοντόκρεμας με χημικά και τα βιοχημικά εργαστήρια που «δημιουργούν ιούς όπως ο COVID-19». Δήλωσε χαρακτηριστικά: «Μην φοβάστε τον λύκο, φοβηθείτε τον βοσκό».

Την Τρίτη η τιμητική εκδήλωση

Η τιμητική εκδήλωση για τον Εμίρ Κουστουρίτσα θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 22/10 στις 10 το βράδυ. Η είσοδος θα γίνεται με δελτία εισόδου τα οποία διατέθηκαν το απόγευμα έξω από το Πνευματικό Κέντρο Χανίων.

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης:

22:00 – 22:15: Προσέλευση

22:15 – 23:00: Ο Διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων Ματθαίος Φραντζεσκάκης θα συνομιλήσει επί σκηνής με τον Εμίρ Κουστουρίτσα

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων απονέμει τιμητικό αναμνηστικό στον Εμίρ Κουστουρίτσα

23:00: προβολή της ταινίας Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΩΝ ΤΣΙΓΓΑΝΩΝ