Γράφει ο Ανδρέας Σπανουδάκης | Το ερέθισμα για τις σκέψεις που θα διατυπώσω παρακάτω το δέχτηκα απο το facedook. H αγαπητή φίλη και μητέρα δυο παιδιών Ρούλα γράφει στην προσωπική της σελίδα:
“Όλη η Ευρώπη είναι υποταγμένη στο ΕΥΡΩ, στο ΔΝΤ και στη Γερμανία!!!! Όλη;;; Όχι και όλη….Υπάρχει ένα μικρό κράτος νοτιοανατολικά της Ευρώπης που ακόμα αντιστέκεται…Ονομάζεται Ελλάδα!!!!
Αυτό που εντοπίζει η φίλη, – που συμπληρωματικά είναι παιδί Ελλήνων μεταναστών με ευρωπαϊκή πανεπιστημιακή μόρφωση, αφού μεγάλωσε και σπούδασε σε χώρα της κεντρικής Ευρώπης με αγγλοσαξωνικό εκπαιδευτικό σύστημα – είναι η “καρδιά” του προβλήματος: Στην Ελλάδα δόθηκε οικονομική βοήθεια όχι για την επίλυση των όποιων(;;;) οικονομικών της προβλημάτων, αλλά για να της δημιουργήσουν πρόβλημα!!!
Η δημοσιοποίηση των στοιχείων για το δημόσιο ελληνικό χρέος δίνει, “δίκην ευθύβολου όπλου” την απάντηση: “Το ελληνικό χρέος – σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ- διαμορφώθηκε το Μάιο του 2015 στα 313 δισ. ευρώ (κοντά στο 180% του ΑΕΠ), όταν το Μάρτιο του 2010 πριν απο την προσφυγή στα μνημόνια είχε διαμορφωθεί σε 310,3 δισ. ευρώ, σύμφωνα με το δελτίο δημόσιου χρέους”.
Είναι, λοιπόν, φανερό ότι παρά τα μνημόνια και τα κουρέματα το πρόγραμμα των θεσμών για την διάσωση της Ελλάδας ΑΠΕΤΥΧΕ!!! Αυτό φωνάζει η σημερινή ελληνική κυβέρνηση και προσπαθεί, τώρα και πέντε μήνες, να πείσει ότι το πρόγραμμα απέτυχε και ότι το χρέος είναι μη βιώσιμο. Αυτό, εξάλλου, είναι και το προκαταρτικό πόρισμα της Βουλής των Ελλήνων “για την αλήθεια για το δημόσιο χρέος”.
Όλη η Ευρώπη είναι υποταγμένη, θα έλεγα υπόδουλη, στο ευρώ, στο ΔΝΤ και στη Γερμανία που επιδιώκει να έχει ηγεμονικό ρόλο στην Ευρώπη υλοποιώντας τον ακραίο εθνικισμό ως υψηλό αίσθημα ευθύνης για την ευημερία των “υπανάπτυκτων” λαών.
Ποιός είναι, όμως, ο ρόλος του ΔΝΤ; Είναι γνωστό ότι όπου “πάτησε το πόδι του” συνδέθηκε με την φτωχοποίηση των λαών. Η Λατινική Αμερική είναι η “ζώσα ιστορία” για τον αποικιοκρατισμό του ΔΝΤ, δηλαδή την δημιουργία και διατήρηση αποικιών για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών σε συνδυασμό με τον γεωπολιτικό ρόλο μιας χώρας. O ρόλος του ΔΝΤ έχει αμφισβητηθεί απο τα τέλη της ψυχροπολεμικής περιόδου. Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι αυτοί που κατευθύνουν την πολιτική του ΔΝΤ εσκεμμένα στήριξαν καπιταλιστικές στρατιωτικές δικτατορίες που πρόσκεινται φιλικά σε αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες.
Ακόμα, οι επικριτές, υποστηρίζουν ότι το ΔΝΤ είναι απαθές ή και εχθρικό στη Δημοκρατία, στα ανθρώπινα δικαιώματα και εργατικά δικαιώματα. Ψέγεται, ακόμα, ότι προωθεί την παγκοσμιοποίηση.
Πάνω από 40 χώρες ζήτησαν δανειοδότηση από το ΔΝΤ. Το τίμημα για όλες ήταν μεγάλο και δυσβάστακτο.
Αξίζει να δούμε ποιές χώρες είναι αυτές και τα αποτελέσματά τους:
- Ρουμανία (Μάρτιος 1999, δάνειο 12,9 δις ευρώ). Η χώρα απέλυσε 137.000 δημόσιους υπαλλήλους. Μείωσε μισθούς και συντάξεις. Αύξησε φόρους. Το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 7,1 %.
- Ουγγαρία (στα τέλη του 2008 έλαβε δάνειο 12,5 δις ευρώ). Η χώρα κατάργησε το 13ο μισθό και τη 13η σύνταξη. Έκανε περικοπές σε μισθούς και συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων κατά 30%. Το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 6,1%.
- Ουκρανία (Δάνειο το Νοέμβριο 2008) με περικοπές κρατικών δαπανών. Το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 15%.
- Λετονία (το 2009 δάνειο 1,7 δις ευρώ). Το δημόσιο μείωσε μισθούς κατά 30%. Επέβαλε πάγωμα μισθών και συντάξεων. Η ανεργία εκτινάχτηκε στο 17%.
- Ισλανδία (Οκτώβριος 2008 δάνειο 1,7 δις δολλάρια). επέβαλε μείωση κρατικών δαπανών κατά 10% και αύξηση επιτοκίων δανεισμού.
- Βρεττανία (δανείστηκε το 1976 με 2,3 δις στερλίνες). Έκανε περιορισμούς κρατικών δαπανών.
- Αργεντινή (δανείστηκε το 1999 με 7,2 δις δολάρια το 2000 με 39,7 δολλάρια) με μείωση μισθών δημοσίων υπαλλήλων κατά 20% και πάγωμα καταθέσεων). Η ανεργία τινάχτηκε στο 40%. Παραιτήθηκε η κυβέρνηση και η νέα κυβέρνηση κήρυξε πτώχευση.
- Μεξικό (δανείστηκε το 1995 με 30 δις δολλάρια). Το όριο της φτώχειας έφθασε το 50% του πληθυσμού. Απολύσεις 20% υπαλλήλων του Δημοσίου.
- Ρωσία (δανεισμός 20 δις δολλάρια το διάστημα 1992-1996). Τελικά κήρυξε πτώχευση.
- Τουρκία (δανεισμοί από το 1999 έως το 2004 με 21,5 δις δολλάρια), με απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και μείωση κρατικών δαπανών).
Αυτή η “συνταγή” εφαρμόστηκε και στην Ελλάδα: Φτωχοποίηση, παντελής έλλειψη αναπτυξιακών σχεδίων και τελικά πτώχευση.
Κι΄όμως η Ελλάδα, αποδεικνύεται απο τα παρακάτω στοιχεία, είναι μια απο τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου:
Έχουμε νοτίως της Κρήτης 175 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, το 3ο μεγαλύτερο κοίτασμα παγκοσμίως. Εν τω μεταξύ ο χρυσός που υπάρχει στην Θράκη μας αξίζει 38 δις ευρώ. Έχουμε εκεί, στην Μακεδονία και την Θράκη, τα 3 μεγαλύτερα κοιτάσματα χρυσού της Ευρώπης. Η αξία του πετρελαίου και του αερίου μας είναι – κρατηθείτε – 10.000.000.000.000 (10 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΛΑΡΙΑ!) όπως αναφέρει το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ.
Επίσης, είμαστε 1οι στον κόσμο σε νικέλιο, 1οι σε λευκόλιθο, 1οι στον κόσμο σε υδρομαγνησίτη, 1οι στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόννοι), 2οι παγκοσμίως σε μπετονίτη (1.500.000 τόννοι), 1οι στην ΕΕ σε βωξίτη (2.174.000 τόννοι), 1οι και σε χρωμίτη, 1οι και σε ψευδάργυρο, 1οι και σε αλουμίνια.
Αυτή τη χώρα παράδωσαν στους πιστωτές της οι μνημονιακές κυβερνήσεις για να την ξεπουλήσουν για 313 δις; Μήπως, γι΄ αυτό το χρέος αυξήθηκε τα χρόνια των μνημονίων και κατέστη μη βιώσιμο; (απο το 120% του ΑΕΠ το 2010 στο 180% το 2015!!!!)
