Του Στέλιου Κούλογλου
Κάθε χώρα, έχει και την τρομοκρατία που της αξίζει. Αφού είχε προηγουμένως ληστέψει δύο τράπεζες στην επαρχία ανεβάζοντας τον …ταξικό αγώνα σε ανώτερο επίπεδο, ο Μαζιώτης έδειξε σήμερα που έχουν καταντήσει οι Έλληνες τρομοκράτες: να πυροβολούν στο Μοναστηράκι ανάμεσα στο πλήθος, αδιαφορώντας επιδεικτικά για την πιθανότητα να σκοτωθούν αθώοι περαστικοί, γυναίκες ή και μικρά παιδιά.
Οι εξηγήσεις της αστυνομίας δεν φώτισαν ιδιαίτερα τις συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιήθηκε η σύλληψη ενός από τους πιο καταζητούμενους ανθρώπους στην Ελλάδα. Υποτίθεται ότι η αντιτρομοκρατική είχε την πληροφορία ότι ο Μαζιώτης βρισκόταν κάπου στην Αθήνα, αλλά αυτό είναι σαν να ψάχνεις ψύλλους στα άχυρα. Αν όμως, όπως αφέθηκε να διαρρεύσει, οι άνδρες της αντιτρομοκρατικής- που μετά από αυτή την πληροφορία αλώνιζαν τον τελευταίο καιρό τους συρμούς του μετρό γιατί εκεί υποτίθεται μπορεί να τον συναντούσαν- γιατί όταν τον εντόπισαν δεν τον συνέλαβαν παρά κάλεσαν την ομάδα ΔΙΑΣ για να του κάνει έρευνα; Ή μήπως ο εντοπισμός του έγινε απλώς επειδή μια υπάλληλος ειδοποίησε την αστυνομία αφού προηγουμένως διέκρινε το όπλο το οποίο είχε είχε στη μέση του ο διαβόητος τρομοκράτης αδιαφορώντας αν αυτό προεξέχει;(!)
Μπορεί το να κυκλοφορεί ο Μαζιώτης μέσα μεσημέρι στο Μοναστηράκι όπου οι αστυνομικοί είναι περισσότεροι και από τους μικροπωλητές να είναι χαρακτηριστικό του ανδρός,(εκτός και αν υπάρχει κάτι άλλο που δεν ξέρουμε) αλλά ο τρόπος που συνελήφθη παραμένει επίσης αδιευκρίνιστος: ο αρχηγός της αστυνομίας έκανε λόγο για ανταλλαγή πυροβολισμών μεταξύ Μαζιώτη-Αστυνομικού στην διάρκεια της οποίας οι εμπλεκόμενοι τραυματίστηκαν. Αλλά μιλώντας στο Mega o πρόεδρος των Ειδικών Φρουρών περιέγραψε μια μάχη σώμα με σώμα, με τον Μαζιώτη να πυροβολεί εξ επαφής έναν από τους “πλέον παραπεταμένους δημοσίους υπαλλήλους”, όπως δήλωσε ο πρόεδρος μη χάνοντας την ευκαιρία να αναφερθεί στην -πραγματικά- άθλια κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει και οι αστυνομικοί με τις περικοπές και τα μέτρα λιτότητας. Ενα ακόμη ερώτημα: μπορεί το βίντεο από το σουβλατζίδικο να επιβεβαιώνει ότι ο Μαζιώτης πυροβολεί προς τους αστυνομικούς που τον καταδιώκουν, αναγκάζοντας τους πελάτες να πέσουν για να κρυφτούν, αλλά ήταν ο μόνος που συμμετείχε στο πιστολίδι εν μέσω κόσμου;
Το βέβαιο είναι ότι για την αστυνομία αποτελεί μεγάλη επιτυχία η σύλληψη Μαζιώτη, που μεταξύ των άλλων απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι στις σημερινές συνθήκες η τρομοκρατία έχει μεταβληθεί σε τηλεοπτικό προϊόν: τα δελτία ειδήσεων ξανάγιναν μονοθεματικά, αγνοώντας ή υποβαθμίζοντας κρίσιμα θέματα, από την Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες και την εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ για τις παραλίες μέχρι την συνεχιζόμενη τραγωδία στη Γάζα.
Τηλεφωνώντας στον τραυματισμένο αστυνομικό βρήκε την ευκαιρία να εμφανιστεί ξανά στο προσκήνιο και ο ο πρωθυπουργός, του οποίου την φοβερή παρέμβαση χαιρέτισαν από τους παρουσιαστές μέχρι τον πρόεδρο των Ειδικών Φρουρών και φυσικά ο κ. Κικίλιας. Στον τελευταίο, ο Μαζιώτης έδωσε την μοναδική ευκαιρία να εμφανιστεί στις τηλεοπτικές οθόνες ως ο νέος υπουργός Δημόσιας Τάξης, γεγονός που αγνοούσαν και δικαιολογημένα οι περισσότεροι πολίτες. Μάλιστα ο κ. Κικίλιας απέδωσε λίγο πολύ την σύλληψη στην επιχείρηση- που φυσικά μετά από εντολή Σαμαρά- είχε ο ίδιος ξεκινήσει τις προηγούμενες μέρες, η οποία στρεφόταν φύρδην μίγδην κατά της “τρομοκρατίας, του παρεμπορίου και των ναρκωτικών!”(γιατί αφήνουμε απ’ έξω την πορνεία υπουργέ μου;), ενώ δεν παρέλειψε να φλερτάρει και με την θεωρία των δύο άκρων καλώντας όλα τα κόμματα να καταδικάσουν την βία!
Μπορεί ο νέος υπουργός -που παρέλειψε να διευκρινίσει αν οι αστυνομικοί που συνέλαβαν τον Μαζιώτη θα πάρουν και το ποσό της επικήρυξης του- να είναι κολλημένος στην προηγούμενη φάση-Βίλα Αμαλία της πολιτικής αντιπαράθεσης, αλλά η υπόθεση Μαζιώτη έφερε ξανά στην επιφάνεια τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το καταρρέον σύστημα στη χώρα: η πολιτική ηγεσία είναι ανίκανη να λύσει το πρόβλημα της Δικαιοσύνης που δεν προλαβαίνει να εκδικάζει τις εκκρεμείς υποθέσεις. Έτσι με την παρέλευση του 18μηνου της προφυλάκισης, ο Μαζιώτης αφήνεται ελεύθερος. Ύστερα ξεφεύγει από την επιτήρηση των “πλέον παραπεταμένων δημοσίων υπαλλήλων” για τους οποίους η κυβέρνηση αδιαφορεί επιδεικτικά και μετατρέπεται σε λήσταρχο και σε υπ’ αριθμόν ένα δημόσιο κίνδυνο ενώ θα έπρεπε να βρισκόταν στη φυλακή. Και στο τέλος η σύλληψη του μετατρέπεται σε τηλεοπτικό θέαμα και γίνεται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης.
Αν δηλαδή όλοι είχαν κάνει στοιχειωδώς τη δουλειά τους, θα είχαμε να ασχοληθούμε με σοβαρότερα πράγματα σε αυτή τη χώρα. Ευτυχώς μετά από όλα αυτά, που κανένας αθώος τουρίστας ή περαστικός δεν πλήρωσε την ανικανότητα ενός συστήματος, του οποίου οι παράγοντες τροφοδοτούν ο ένας τον άλλο με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους.
tvxs.gr