Ο Γιάννης Τσιρώνης, ο οικολόγος αναπληρωτής υπουργός που έχει την ευθύνη του πάλαι ποτέ κραταιού υπουργείου Περιβάλλοντος, κάνει στροφή όχι απλώς στο ρεαλισμό αλλά στον υπερρεαλισμό ή αλλιώς στο σουρεαλισμό!
Και το λέω αυτό γιατί αίφνης εμφανίστηκε υπέρ της νομιμοποίησης των αυθαιρέτων, υπέρ της νομιμοποίησης των αυθαίρετων οικισμών εντός των δασών με αποχαρακτηρισμό των εκτάσεων, υπέρ της κατασκευής ακόμα και εργοστασίων εντός των δασών και των δασικών εκτάσεων!
Αυτό, τουλάχιστον, μαρτυρούν οι απόψεις που εξέφρασε στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Βήμα της Κυριακής στην καλή συνάδελφο Μάχη Τράτσα.
Μια συνέντευξη, που εξελίχθηκε σε κακή έκπληξη αφού ο εκ των ιδρυτών των Οικολόγων Πράσινων, Γιάννης Τσιρώνης, εμφανίζεται υπέρμαχος απόψεων που είναι ευθέως αντισυνταγματικές και ευθέως αντίθετες με την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Εμφανίζεται να έχει απόψεις που δεν συνάδουν με τις μέχρι και την 24ηΙανουαρίου θέσεις των Οικολόγων Πράσινων, απόψεις που είναι αντίθετες με τον πυρήνα της πολιτικής οικολογίας που όλα αυτά τα χρόνια εξέφραζε το κόμμα του.
Απόψεις αποσπασματικές, που στην ρητορική προσπάθειά τους να δουν το δάσος και όχι το δέντρο, χάνουν τελείως το κάδρο και τελικά…τα αυγά και τα πασχάλια.
Για να δούμε, όμως, τι είπε ακριβώς ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος.
Νομιμοποίηση αυθαιρέτων
Ο αναπληρωτής υπουργός ΠΑΠΕΝ ερωτάται από το ΒΗΜΑ εάν θα παραμείνει σε ισχύ ο νόμος για την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων:
Ερώτηση: Πριν από τις εκλογές δόθηκε παράταση ως τον Φεβρουάριο του 2016 στην προθεσμία υποβολής δηλώσεων για νομιμοποίηση αυθαιρέτων. Θα παραμείνει σε ισχύ ο σχετικός νόμος;
Γιάννης Τσιρώνης: Η παράταση υφίσταται. Το να καταργήσω την παράταση χωρίς να έχω εναλλακτική θα ήταν παράλογο. Σε δεύτερο χρόνο όμως θα επανεξεταστεί ο νόμος όσον αφορά το πολεοδομικό αντιστάθμισμα, ώστε οι πόλεις να ανασάνουν. Το αντιστάθμισμα που θα εξετάσουμε μπορεί να είναι ακόμη και μείωση συντελεστή δόμησης, όπου είναι δυνατή.
Για να το κάνουμε λιανά, ο οικολόγος υπουργός θα διατηρήσει μέχρι τουλάχιστον τον Φεβρουάριο του 2016 τον νόμο για τα αυθαίρετα, έναν νόμο για τον οποίο οι Οικολόγοι Πράσινοι επεσήμαιναν :
-«το πρόβλημα των αυθαιρέτων συμπυκνώνει πιο εύγλωττα από κάθε τι αυτό που συμβαίνει σήμερα με το περιβάλλον στη χώρα μας: την επιβράβευση των νοσηρότερων καταστάσεων πριν από την κρίση της εποχής, που θα έπρεπε επειγόντως να σβήσουμε, όπως την πελατειακή συναλλαγή, τη διαφθορά, την ανομία, το δίκαιο του ισχυρότερου».
Και ακόμα:
-«Το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. έχουν κοινή στρατηγική για τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων με άλλοθι το Μνημόνιο. Την πολιτική τους απέναντι στα αυθαίρετα τη συνοδεύει η υποκρισία, καθώς με τη μη πληρωμή των προστίμων χαρίζονται πολύ μεγαλύτερα ποσά από αυτά που θα εισπραχθούν με τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις»
Όσον αφορά στη μείωση του συντελεστή δόμησης, ως πολεοδομικό αντιστάθμισμα για τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, η άποψη που εκφράζει ο αναπληρωτής ΠΑΠΕΝ είναι επιεικώς ομιχλώδης αφού λίγο – πολύ μας λέει ότι για επιβραβευθούν οι παράνομοι οικιστές, θα «πληρώσουν» το μάρμαρο οι νόμιμοι οικιστές με τη μείωση του συντελεστή.
Είναι, τουλάχιστον, άστοχο να συνδέεται η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων με τη μείωση των συντελεστών δόμησης στις περιοχές εντός σχεδίου, μια πολιτική που πρέπει να σχεδιαστεί με προσοχή και με συγκεκριμένο όραμα για το μέλλον των πόλεων και βέβαια μετά από συστηματική διαβούλευση με δήμους, Περιφέρειες, επιστημονικούς και κοινωνικούς φορείς.
Γιατί, διαφορετικά και πάλι, ο παράνομος οικιστής αναγορεύεται σε πολεοδόμο και χωροτάκτη…
Και ακόμα είναι, τουλάχιστον, άκομψο ο οικολόγος υπουργός να κουνάει το δάχτυλο στους πολίτες υποστηρίζοντας ότι: «Θα πρέπει να καταλάβει ο κόσμος ότι αυτό δεν πάει άλλο. Έχουμε υπερπροσφορά δομημένου χώρου»!
Γιατί αγαπητέ αναπληρωτή υπουργέ ΠΑΠΕΝ πρέπει να καταλάβετε ότι δεν πάει άλλο γιατί έχουμε υπερπροσφορά αυθαίρετα δομημένου χώρου και η απάντηση σε αυτό δεν μπορεί να είναι η επιβράβευση όσων αυθαιρετούν.
Αυθαίρετοι οικισμοί σε δάση
Ο Γιάννης Τσιρώνης ερωτάται για το άλυτο εδώ και δεκαετίες πρόβλημα με τους αυθαίρετους οικισμούς σε δάση και δασικές εκτάσεις. Στην απάντησή του ο οικολόγος αναπληρωτής ΠΑΠΕΝ μας αφήνει ενεούς αφού λέει:
Γιάννης Τσιρώνης: Δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε οριζόντια τέτοιες περιπτώσεις. Δεν έχουν τον ίδιο βαθμό αυθαιρεσίας. Είναι προφανές ότι όταν φτιάξουμε τους δασικούς χάρτες και το Δασολόγιο, ορισμένες περιοχές με κάποιες αποφάσεις θα αποχαρακτηριστούν».
Η απάντησή του προκαλεί, τουλάχιστον, έκπληξη αφού οφείλει να γνωρίζει ότι οι αποχαρακτηρισμοί δασών και δασικών εκτάσεων δεν γίνονται με «κάποιες αποφάσεις» γιατί απλούστατα σκοντάφτουν στο Σύνταγμα. Διαφορετικά οι hardcore προκάτοχοί του, από τον Αχιλλέα Καραμανλή μέχρι τον Σταύρο Καλαφάτη και τον Γιάννη Ταγαρά, θα το είχαν λύσει το θέμα μέσα σε μια νύχτα όπως διακαώς επιθυμούσαν.
Μπορεί, όμως, ένας υπουργός με την πολιτική πορεία και την πολιτική εμπειρία του Γιάννη Τσιρώνη, να ανοίγει αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του θέμα αλλαγής του Συντάγματος και νομιμοποίησης των αυθαίρετων οικισμών στα δάση;
Μπορεί να ανοίγει θέμα αποχαρακτηρισμών δασών και δασικών εκτάσεων;
Και ακόμα, μπορεί έτσι απερίσκεπτα να ανοίγει τις ορέξεις εκείνων που θα επιχειρήσουν να υπογράψουν τη νέα γενιά αυθαίρετων μέσα στα δάση και τις δασικές εκτάσεις;
Μπορεί ο οικολόγος υπουργός Περιβάλλοντος της πρώτης αριστερής κυβέρνησης να έχει την ίδια ρητορική και την ίδια επιχειρηματολογία με τους προκατόχους του;
Εργοστάσια μέσα στα δάση
Ο αναπληρωτής υπουργός ΠΑΠΕΝ ερωτάται για τον τελευταίο νόμο για τα δάση όπου δόθηκε το πράσινο φως για την χωροθέτηση εντός δασικών εκτάσεων ακόμα και εργοστασίων.
Η απάντησή του μας άφησε άφωνους:
Γιάννης Τσιρώνης: Ακόμη και ένα εργοστάσιο μπορεί να είναι χωροθετημένο μέσα σε ένα δάσος. Στην Αυστρία και στην Ελβετία υπάρχουν εργοστάσια, με ειδική δραστηριότητα, “φυτεμένα” μέσα στις Άλπεις. Ωραία εργοστάσια, νοικοκυρεμένα και καθαρά, και η δραστηριότητα είναι τέτοια που δεν ενοχλεί το δάσος. Τον συγκεκριμένο νόμο όμως θα τον εξετάσουμε γιατί είχε πολλές δασοκτόνες διατάξεις. Αν όμως κάποιες ρυθμίσεις έλυναν προβλήματα, προφανώς θα μπουν σε έναν νέο νόμο.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, εάν μια τέτοια απάντηση έδινε ο Γιάννης Μανιάτης, οι Οικολόγοι Πράσινοι – και όχι μόνον – θα τον είχαν βγάλει στα μανταλάκια. Θα είχαν κάνει αφίσα με τις δηλώσεις του και το απαραίτητο κολάζ με χαρούμενες Αυστριακές και Ελβετίδες να μαζεύουν λουλούδια δίπλα από τα «ωραία» εργοστάσια. Και βέβαια θα μάζευαν διαδικτυακά υπογραφές για την άμεση καταδίκη της πολιτικής του.
Ο Γιάννης Τσιρώνης, δεν ξεκίνησε καλά, τουλάχιστον, στο επίπεδο των δηλώσεων. Και στο χέρι του είναι να αλλάξει αυτή την εικόνα με πράξεις. Γιατί διαφορετικά η ιστορική ευκαιρία να ηγείται της κυβερνητικής περιβαλλοντικής πολιτικής ένας εκπρόσωπος της πολιτικής οικολογίας, θα εξελιχθεί σε ιστορική γκάφα.
