Του Γιώργου Αγοραστάκη
Ένας οραματιστής που έβλεπε πολύ μακριά. Ένας ταπεινός εργάτης και πραγματοποιός μεγάλων κοινωνικών και πνευματικών έργων.
Στα 9μηνα από την αποδημία του άγιου Ειρηναίου Γαλανάκη, στέκομαι στο υπόδειγμά του και καταθέτω τη μικρή μου μαρτυρία, όπως τον έζησα από μικρός, και τον γνώρισα από κοντά.
Ο μακαριστός Ειρηναίος υπήρξε μια μεγάλη, πολυσχιδής προσωπικότητα και ως τέτοιος η δράση και τα έργα του ήταν ανάλογα πολύπλευρα.
Ως εκκλησιαστικός και πνευματικός ηγέτης έδωσε στην Εκκλησία κοινωνικό προσανατολισμό. Αν και δεν ήταν πολιτικός έβαλε μπροστά του μεγάλους κοινωνικούς και πολιτικούς στόχους και τους έκανε πραγματικότητα. Η δράση και τα έργα του υπήρξαν όχι μόνον πνευματικά και θεολογικά αλλά βαθύτατα κοινωνικά και πολιτικά. Σ’ αυτή την πλευρά της προσωπικότητας και δράσης του στέκομε εδώ.
Ταπεινός, ακούραστος και ανήσυχος, που ήταν έκανε τα προβλήματα του κόσμου του δικά του και βάλθηκε να αναμετρηθεί μαζί τους. Στάθηκε δίπλα στις τοπικές κοινωνίες των επαρχιών Κισάμου και Σελίνου και με την δράση και τα έργα του:
– Ένωσε τους ανθρώπους, τους οργάνωνε σε συλλογικότητες (σύλλογοι, εταιρίες λαϊκής βάσης) και τους κινητοποιούσε σε κοινούς και δημόσιους στόχους.
– Διοργάνωνε δίκτυα για την υποστήριξη των έργων του, πρώτα τοπικά και αργότερα τα επέκτεινε σε διεθνές επίπεδο αξιοποιώντας δυνατότητες σε διεθνές επίπεδο
– Αντιμετώπισε μεγάλα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα χωρίς καμιά κρατική βοήθεια
– Άνοιξε νέους δρόμους στην αναπτυξιακή διαδικασία της περιοχής και δημιούργησε υποδειγματικές δράσεις προκειμένου να παραδειγματίσει στο τι και πως πρέπει να κάνομε.
Όταν ανέλαβε Επίσκοπος Κισάμου – Σελίνου το 1957, ήταν εποχή της καθυστέρησης, της φτώχειας, και της μετανάστευσης στην ύπαιθρο.
Ο πρώτος στόχος που έβαλε ήταν: να μάθουν όλα τα παιδιά της επαρχίας γράμματα και τέχνες. Nα μπορούν να συνεχίσουν και μετά το δημοτικό όλα τα παιδιά. Γι’ αυτό δημιούργησε ένα μεγάλο αριθμό ιδρυμάτων μαθητικής στέγης (οικοτροφείων) και σχολών μαθητείας: Οικοτροφείο Θηλέων Κισάμου, Οικοτροφείο Αρρένων Κισάμου, Οικοτροφεία: Βουκολιών, Καντάνου, Παλαιοχώρας, Κολυμπαρίου, Στέγη απόρων φοιτητών των επαρχιών Κισάμου και Σελίνου (Αθήνα), Οικοκυρική Σχολή Ι.Μ.Κ.Σ., Ιδιωτική Τεχνική Σχολή Μηχανο/Ηλεκτροτεχνιτών, πού αργότερα έγινε Δημόσια Τεχνική Σχολή Κισάμου, Σχολή Αγγειοπλαστικής, Σχολή Ξυλογλυπτικής, Σχολή Βυζαντινής Μουσικής και Αγιογραφίας, Σχολείο Κωφαλάλων.
«Η “προαγωγή” των νέων ανθρώπων υπήρξε πάντα σκοπός και ευτυχία μου» δήλωνε.
Η τοπική ανάπτυξη, η αποτροπή της ερήμωσης της υπαίθρου και η συγκράτηση του πληθυσμού ήταν η αγωνία και ο δεύτερος μεγάλος στόχος του Ειρηναίου.
Δημιουργώντας:
– Υποδειγματικά έργα– τεχνογνωσίας: όπως το Κέντρο Αγροτικής Ανάπτυξης,
– Πολιτιστικά και Πνευματικά όπως το Ίδρυμα Αγ. Σοφίας Αποκορώνου, το Ίδρυμα Κισαμικών Μελετών, το Φυσικο-λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείο Ομαλού.
– Εταιρείες Λαϊκής Βάσης: ΕΤΑΝΑΠ, ΕΓΡΩΚΡΕΤΑ, ΣΕΛΙΝΟ Α.Ε.
– Κοινωνικής φροντίδας: όπως το Ανουσάκειο Θεραπευτήριο – Γηροκομείο,
– Γυναικείους συλλόγους και συνεταιρισμούς στα χωριά
«Με φοβίζει η ερήμωση της ελληνικής υπαίθρου και το δημογραφικό μας πρόβλημα, αλλά πιστεύουμε στις αναγεννητικές δυνάμεις του Ελληνισμού» δήλωνε.
Η δράση του και οι πρωτοβουλίες τους δεν περιορίστηκαν σε τοπικό επίπεδο αλλά επεκτάθηκαν σε υπερτοπικό: όπως σε εθνικό επίπεδο η ΑΝΕΚ, το «Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος», σε διεθνές η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης στο Κολυμπάρι. κτλ
O Ειρηναίος Γαλανάκης αποτελεί κατά την γνώμη μας το υπόδειγμα του λαϊκού ηγέτη που χρειάζεται η εποχή μας. Υπόδειγμα όχι μόνον για τους κληρικούς αλλά και για τους λαϊκούς.
Η ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης χώρας μας, αναζητά τους μικρούς και τους μεγάλους ηγέτες σ’ όλα τα επίπεδα. Τους ηγέτες που θα αφοσιωθούν σ’ αυτή την προσπάθεια και θα αναλάβουν το ηράκλειο έργο να εμπνεύσουν με το όραμα της νέας Ελλάδας, να ενώσουν με το σχέδιο της ανοικοδόμησης της χώρας και να κινητοποιήσουν τον κόσμο επί το έργον.
http://www.istologos.gr