Του Μανώλη Βαρουξάκη *
Να δούμε άμεσα και συνολικά τον πρωτογενή τομέα!
Ο πρωτογενής τομέας όπως και πολλοί άλλοι έπεσε θύμα του κορονοϊού και της πολιτικής των κυβερνώντων.
Η χρονιά ξεκίνησε άσχημα και με τους ελαιοκαλλιεργητές της περιοχής να χάνουν το εισόδημα τους αρχικά λόγω δάκου. Η πολιτεία παρόλο που εισπράττει από την παραγωγή για να κάνει συλλογική δακοκτονία δεν απέδωσε πίσω αυτά που έπρεπε με αποτέλεσμα τόσο να χαθεί παραγωγή όσο και να υποβαθμιστεί ποιοτικά όση έμεινε. Αποζημίωση φυσικά δεν δόθηκε παρόλο που οι αγρότες πληρώνουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές (ΕΛΓΑ).
Σήμερα, λοιπόν, αντιμέτωπος με την πανδημία του κορονοϊού που έχει κλείσει όλες τις επιχειρήσεις, ο πρωτογενής τομέας επηρεάζεται εξαιρετικά σοβαρά.
Οι παραγωγοί φρούτων και λαχανικών ακόμη και όσοι έκαναν εξαγωγές βλέπουν την παραγωγή τους να σαπίζει στα χωράφια και στα θερμοκήπια αφού η εγχώρια κατανάλωση δεν μπορεί να τα απορροφήσει .
Αποτέλεσμα να βλέπουμε τις τελευταίες μέρες στην Κρήτη να πετούν κηπευτικά στις χωματερές.
Το ρεζουμέ είναι να μην έχουν οι παραγωγοί να πληρώσουν ούτε τα εφόδια που έχουν χρεωθεί για να καλλιεργήσουν .
Αν ενδιαφερόταν η κυβέρνηση για τον άνθρωπο θα πλήρωνε τουλάχιστον τη μεταφορά (που είναι σημαντικό κόστος) για να πάνε αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα σε ιδρύματα και άπορους. Δεν θα έπρεπε να στιγματίζονται οι αγρότες – παραγωγοί τη στιγμή που δεν έχουν λεφτά ούτε για τα καύσιμα τους να πάνε στο χωράφι.
Οι μικροκαλλιεργητές που διαθέτουν τα προϊόντα τους στις λαϊκές για να ξεφύγουν από τα δόντια των εμπόρων βλέπουν πλέον και αυτοί τον κόπο τους να μένει στα αζήτητα.
Η κτηνοτροφία δέχεται σοβαρό πλήγμα με τις επιχειρήσεις εστίασης που έχουν κλείσει και με το Πάσχα που δεν θα γίνει όπως τα προηγούμενα χρόνια. Αυτοί που πλήττονται είναι οι μικροί κτηνοτρόφοι και όχι οι μεγάλοι – εταιρίες που έχουν συμβόλαια με αλυσίδες σούπερ μάρκετ που συνεχίζουν να λειτουργούν.
Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και ο υπουργός για άλλη μια φορά αδιαφορούν για όλους εμάς.
Δεν στήριξαν και δεν στηρίζουν τον κόσμο της υπαίθρου.
Οι άνθρωποι του πρωτογενή τομέα δεν θα λύσουν φυσικά όχι τα χρόνια αλλά ούτε τα άμεσα προβλήματά τους με το αν τους δοθεί επίδομα των 800 ευρώ.
Αυτό που πρέπει να γίνει πρωτίστως είναι πάγωμα όλων των οφειλών τουλάχιστον για έναν χρόνο, να δοθούν άτοκα δάνεια για να μη χάσουν τη γη τα σπίτια και τα μηχανήματα τους, να γίνει ρύθμιση των οφειλών σε εφορία, ΕΦΚΑ και ΕΛΓΑ ώστε οι γεωργοί και κτηνοτρόφοι να πάρουν μια ανάσα να συνεχίσουν να παράγουν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, που σκοπό είχε και έχει τον αφανισμό του μικρομεσαίου αγρότη – κτηνοτρόφου και την συγκέντρωση γης σε λίγους, αδιαφορεί. Ήδη από το 1980 ξεκίνησε να επιδοτεί ορισμένες επιλεγμένες καλλιέργειες με αποτέλεσμα να κάνουμε στροφή μόνο στις επιδοτούμενες καλλιέργειες, δηλαδή σχεδόν στη μονοκαλλιέργεια, με συνεπαγωγή να χάσουμε σαν χώρα την διατροφική μας αυτάρκεια.
Έχουν προπαγανδίσει το μοντέλο της εξωστρέφειας, ότι μόνο εκεί βρίσκεται η σωτηρία και η βιωσιμότητα του πρωτογενή τομέα. Εξάγουμε λοιπόν τα προϊόντα μας. Ταυτόχρονα όμως σαν χώρα εισάγουμε τα ίδια (!!!) ή παρεμφερή φθηνότερα (κατώτερης ποιότητας) από τρίτες χώρες για να ταΐσουμε τον πληθυσμό μας.
Για τη «βαριά βιομηχανία», όπως αναφέρουν τον τουρισμό, ούτε λόγος για διασύνδεσή του με τα τοπικά προϊόντα αφού όλοι οι εμπλεκόμενοι δουλεύουν με εισαγόμενα (π.χ. τα πορτοκάλια στην Κρήτη σαπίζουν στα χωράφια και τα ξενοδοχεία σερβίρουν χυμό από παγοκολόνες Βραζιλίας).
Αν η καραντίνα κρατήσει καιρό, με κλειστά σύνορα, τότε εκτός των άλλων θα αρχίσουν να φαίνονται οι ελλείψεις σε τρόφιμα που έχουμε σταματήσει να παράγουμε εδώ και δεκαετίες.
Ζούμε σε έναν τόπο που μπορούμε να καλλιεργήσουμε τα πάντα.
Όταν λοιπόν «βγούμε έξω ξανά» (ο αγρότης-κτηνοτρόφος είναι παρών στη δουλειά του με καραντίνα ή χωρίς) πρέπει να ξαναδούμε την πρωτογενή παραγωγή από την αρχή και να κάτσουμε να την σχεδιάσουμε με βάση τις ανάγκες μας σαν χώρα έξω από τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ΚΑΠ που μας επιβάλλει.
Πρώτα να εξασφαλίσουμε την αυτάρκειά μας – προστατεύοντας παράλληλα το περιβάλλον.
Αυτό στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα σημαίνει προστασία από την σπατάλη φυτοφαρμάκων και ειδικών «πρόσθετων» για την τροφή ζώων και φυτών, σεβασμό του δάσους, της θάλασσας, των ποταμών και των λιμνών, προστασία από τη σπατάλη ενέργειας (καύσιμα, μεταφορές, εξαγωγές μόνο εφόσον έχουμε πλεόνασμα).
Η τροφή, όπως εξάλλου το νερό, η υγεία και η παιδεία είναι δημόσια αγαθά, αναγκαία για την ζωή. Πρόσβαση πρέπει να έχουν όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως εθνότητας, κοινωνικής θέσης, χρώματος, φυλής, φύλου ή θρησκείας .
Αλλά γι’ αυτό η επόμενη μέρα πρέπει να μας βρει όλους μαζί, όρθιους και αγωνιζόμενους, απέναντι σε όλους αυτούς που βάζουν το κέρδος πάνω από την ζωή και τον άνθρωπο.
Μόνο ο λαός θα σώσει τον ίδιο το λαό!
«Γη και Ελευθερία»!
* Ο Μανώλης Βαρουξάκης είναι αγρότης, από το Ξηροκάμπι Χανίων