Το κείμενο του Νεκτάριου Ε. Κακατσάκη στα “χαν. νέα” στις 1-3-2014 που βασίζεται στα δημοσιεύματα των εφημερίδων εκείνης της εποχής, αναιρεί την μετέπειτα αφήγηση για τον “ΣΑΛΗ ΤΟΝ ΜΑΥΡΟ ΒΑΡΚΑΡΗ” που «τον πέταξαν όπως ακριβώς τα σκυλιά και τον σκέπασαν όχι με λουλούδια αλλά με την μπολτόζα». Μάλιστα φίλες φίλοι, μου έκανε δυσμενή εντύπωση που κάποιος που δεν τον είχε γνωρίσει {Ο Λουδοβίκος των Ανωγείων} εν προκειμένω, μιλούσε γι`αυτόν σε ειδική εκπομπή της “ΕΡΤ” σαν να ήταν γείτονας του. Βρε τι κάνουν τα 5 λεπτά δημοσιότητας κατά τον ΑΝΤΥ ΓΟΥΟΡΧΟΛ.
Ο Σαλής σύμφωνα με τις μαρτυρίες ήταν ένας πονόψυχος βαρκάρης που βοηθούσε κρυφά με τσάντες από τρόφιμα φτωχές οικογένειες.
Δεν γνωρίζω αν είναι αλήθεια η παραμύθι ότι τελικά βρέθηκε τάφος για τον ΣΑΛΗ και ότι γράφτηκε μια επιγραφή στον τάφο του που λέει περίπου τα εξής¨ “Ο Σαλής Χελιδονάκης ήταν μαύρος αλλά είχε κάτασπρη ψυχή.” Αν έγινε έτσι ακόμη και η επιγραφή είχε ρατσιστικό υπονοούμενο δηλαδή, δήλωνε την ανωτερότητα των λευκών.
Μανούσος Γ. Δασκαλάκης
