Ο Δημήτρης Δημητρίου ή αλλιώς “Σαύρας” ολοκλήρωσε μέσα σε 15 μέρες τον γύρο της Κρήτης. Ήτανένα ταξίδι που είχε ως σκοπό την ένωση με άλλους ανθρώπους που έχουν κοινές αγωνίες και συμμετέχουν σε κοινούς αγώνες, για την ενδυνάμωση της αντίστασης ενάντια σε ανεμογεννήτριες και εξορύξεις αλλά και ενάντια στην κατάργηση περιοχών Natura 2000 που προκύπτει από το νέο νόμο Χατζηδάκη.
Ο Δημητρης Δημητριου έφθασε χθες το απόγευμα κατά τις 17:30 στο ενετικό λιμάνι των Χανίων ολοκληρώνοντας τον υπερμαραθώνιο ‘άθλο’ του μετά από 14 μέρες και 17 μίση ώρες διασχίζοντας όλο το νησί δια των ορεινών όγκων του χωρίς καμία υποστήριξη.
Πρόκειται για έναν πραγματικό άθλο λαμβάνοντας υπόψη ότι έκανε τον γύρο της Κρήτης δίχως να έχει καμία επαφή με κάποιο μεταφορικό μέσο, μηχανοκίνητο ή ζώο, και δίχως να κάνει καμία διανυκτέρευση σε ξενοδοχείο ή σπίτι.
Σε σχετικό κείμενο που ανέρτησε στην σελίδα του εγχειρήματος αναφέρει:
Ολοκληρώθηκε χτες το όλο εγχείρημα, όπως έγινε η ενημέρωση, στις 17:45 περίπου στα Χανιά μετά από 14 μέρες και 18 ώρες περίπου.
Ήταν ένα γεγονός περιπέτειας που περιελάμβανε τρέξιμο και περπάτημα, διανυχτερεύσεις σε φυσικά τοπία και καμιά χρήση μεταφορικού μέσου. Ένα εγχείρημα σε κατάσταση αυτόνομης κίνησης σε μεγάλο βαθμό αφού δεν υπήρχε ομάδα συνοδός-υποστήριξης.
Όλα τα σημεία στόχοι που είχαν οριστεί από πριν επιτεύχθηκαν, όλες οι διελεύσεις από τις ψηλότερες κορυφές της Κρήτης συν κάτι περισσότερο (θα αναφερθώ σε όλη τη διαδρομή τις επόμενες μέρες).
Το γεγονός δεν ήταν απλά “αθλητικό” . Ήταν ένα γεγονός στα πλαίσια των αγώνων για την προάσπιση των φυσικών τοπίων και των ζώων. Ειδικά κατά στο νέο νομοσχέδιο του κράτους.
Έγιναν αναρτήσεις πανό που φωτογραφήθηκαν κ ελπίζω το εγχείρημα να πήρε ένα κάποιο χρώμα αντίστασης στα σχέδια των επενδυτών κ της εξουσίας γενικότερα.
Ας αναφερθώ κ στον θάνατο του 27χρονου ακτιβιστή πριν 3 μέρες στο Βόλο σαν συνέπεια από ξυλοδαρμό αστυνομικών σε διαδήλωση περιβαλλοντικών ζητηματων. Άνθρωποι αντιστέκονται κ χάνουν τη ζωή τους για τη Γη.
Οι τελευταίες μέρες του εγχειρήματος ήταν ιδιαίτερες και αναρτώ μερικά στιγμιότυπα.
Κυριακή απόγευμα φεύγω από Αγία Ρουμέλη μετά από διέλευση στις κορυφές Γκίγκιλος κ Βολακιάς – και μετά διάσχιση του φαραγγιού Σαμαριάς. Διανυχτερευση στην απολύτως απομονωμένη παραλία Δόματα. Το πρωί κατευθύνομαι προς Σούγια με λίγες προμήθειες -γεγονός που με ζορίσει ψυχολογικά.
Φτάνω στη Σούγια στις 12 το μεσημέρι …αφού τρώω κάτι κατευθύνομαι προς Παλαιοχωρα από μονοπάτι… περνάω από αρχαίους οικισμούς κ εντυπωσιακές παραλίες κ λόφους…
Από Παλαιοχωρα φευγω προς Ελαφονίσι που φτάνω στις 20:50… τρώω κάτι και ξεκινάω προς τα πίσω από τα ίδια… εντυπωσιακή εμπειρία … άλλη αίσθηση την νύχτα… τοπία σημαδεμένα από γεγονότα της αρχαιότητας… όπως πεσμένοι κίονες κ κεραμικά στο χώμα… περνάω από παλαιοχωρα στις 2 κ συνεχίζω το μονοπάτι προς Σούγια.. περνάω από Λισό με καλή αίσθηση κ ενέργεια τρέχω μέχρι κοντά στη Σούγια κ ξαπλώνω στο φαράγγι στις 5:30 ξημέρωμα.
Στις 9 το πρωί αφου τρώω κάτι ξεκινάω την διάσχιση του φαραγγιού Αγίας Ειρήνης -οι πληροφορίες έλεγαν για νερό αλλά δεν είχε- έφτασα στο οροπέδιο Ομαλού περνώντας μυνωικά μονοπάτια και κάπου στις 15:00 είμαι στην είσοδο του φαραγγιού Σαμαριάς όπου υπάρχει ένα mini market -από εκεί σκόπευα να πάρω προμήθειες για να βγάλω τα Λευκά Όρη και μέχρι το τέλος… το καταστημα ήταν κλειστό.
Το γεγονός αυτό μου προκάλεσε άγχος και αναστάτωση του ρυθμού μου, ήμουν αρκετά κουρασμένος στο “πουθενά”.
Για καλή μου τύχη πεζοπόροι μου είπαν πως το καταφύγιο Καλλέργη είναι ανοιχτό ενώ είχα πληροφοριθεί πως κανονικά δεν θα ήταν. Φτάνω στου Καλλέργη και ευτυχώς γεύματίζω εκεί.
Ο καιρός είχε κλείσει αλλά ο υπεύθυνος του καταφυγίου Χριστόφορος με καθησυχάσε λέγοντας μου ότι είναι παροδικό κ ότι συμβαίνει συχνά τα καλοκαίρια. Φεύγω προς Πάχνες στις 17:00 με μισό κιλό λευκό ψωμί απο τον Χριστόφορο και 3 λίτρα νερό… ή διαδρομή καλύπτεται σε περίπου 8 ώρες από ορειβάτες.
Φτάνω στο σημείο Ρουσσιές στις 22:30 όπου κ διανυχτερεύω – τρώω αμαγείρευτα νουτλς που άφησαν άλλοι διαβάτες στο σημείο. Στις 9:30 το πρωί ολοληρώνεται η τρίτη διέλευση από τις Πάχνες και πορευόμαι για να βγω από το πιο μυστήριο βουνο που βρέθηκα πότε -προς Χανιά.
Στέλνοντας μηνύματα αντίστασης σε όλη την Ελλάδα
Ο “Σαύρας” Δημήτρης Δημητρίου διασχίζει περιοχές της Ελάδας στέλνοντας μήνυμα αντίστασης ενάντια στην καταστροφή του φυσικού κόσμου, ειδικότερα ενάντια στο νέο νομοσχέδιο του κράτους που προωθεί την εγκατάσταση ανεμογεννήτριων και εξορύξεων και την κατάργηση περιοχών Natura 2000.
Αρχικά έκανε τον γύρο της Πελοποννήσου, ο γύρος της Κρήτης με τίτλο “NISOS CRETE-LIZARD ULTRA TOUR 2020” ήταν το δεύτερο εγχείρημά του. Θα ακολουθήσουν και άλλα εγχειρήματα…
Η εκκίνηση της διαδρομής του ξεκίνησε την 1η Ιουλίου στις 12 τα μεσάνυχτα από το Παλιό Λιμάνι Χανίων.
[Δείτε βίντεο από την εκκίνηση πατώντας ΕΔΩ.]
Δείτε τη διαδρομή που έκανε:
• Σημείωση: το σχεδιάγραμμα στη φωτογραφία είναι ενδεικτικό και όχι ακριβές.
Κατά σειρά διέλευσης:
Χανιά → Πάχνες → Ψηλορείτης → Δίκτη → Θρύπτη → Δίκτη → Ψηλορείτης → Πάχνες → Ελαφόνησος → Πάχνες → Χανιά
Άλλα βασικά σημεία διέλευσης:
Κορυφή όρους Κέδρος 1776m
Κορυφή Βολακιάς 2116m
Παραλία Πρέβελλη
Φαράγγι Σαμαριάς
Φαράγγι Αγίας Ειρήνης
Για μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα του 15νθήμερου ταξιδιού του Δημήτρη Δημητρίου μπορείτε να επισκεφθείτε τη σχετική σελίδα πατώντας ΕΔΩ.