Το Μουσικό Φεστιβάλ Χανίων για δεύτερη χρονιά θα δώσει την ευκαιρία στο Χανιώτικο κοινό να ακούσει μουσικές που δεν έχουμε συχνά την ευκαιρία να ακούμε στον τόπο μας. Ambient μουσικοί που με τον ηλεκτρονικό κινηματογραφικό ήχο που παράγουν ξεφεύγουν από τις παραδοσιακές μουσικές φόρμες αφού δίνουν έμφαση στην ατμόσφαιρα και στην τονικότητα αλλά και νεοκλασσικοί μουσικοί που επαναπροσεγγίζουν δημιουργικά το είδος, θα γεμίσουν με τις μουσικές τους τον χώρο του θεάτρου «Μίκης Θεοδωράκης» στις 12-13 και 14 Οκτωβρίου.
Στο φεστιβάλ θα συμμετάσχουν μία σειρά από γνωστούς και καταξιωμένους συνθέτες όπως ο Νίκος Κυπουργός, ο Πέτρος Περράκης και ο Hior Chronik αλλά και η Sofi Paez και η Σοφία Σαρρή, η Dalot και βεβαίως ο εμπνευστής του φεστιβάλ, ο Χανιώτης Χρήστος Γαρμπιδάκης, γνωστός και ως Christos Garmpidakis Dergar. Μιλήσαμε σήμερα μαζί του τόσο για την προσωπική πορεία του ως μουσικό αλλά και για το φεστιβάλ, την ιδέα πίσω από τη δημιουργία του, το όραμα του για το μέλλον του.
- Πώς πήρατε την απόφαση για την οργάνωση του φεστιβάλ; Σε τι ευελπιστείτε να εξελιχθεί το φεστιβάλ σε βάθος χρόνου;
Αυτό το είδος μουσικής, πιστεύω, δεν είναι αρκετά εκπροσωπημένο όχι μόνο στα Χανιά αλλά και στην Κρήτη και ίσως και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ενώ στην Αθήνα υπάρχουν περισσότερες εκδηλώσεις με αυτό το ύφος, όπως για παράδειγμα οι συναυλίες του Max Richter, πιο πρόσφατα και η συναυλία των αδελφών Eno. Eδώ όμως στην Κρήτη υπάρχει ένα κενό που θέλω να καλύψω.
Βέβαια, είμαστε ανοιχτοί και σε άλλα μουσικά είδη.
Από πέρσι, προσπαθούμε να ανοίξουμε το φεστιβάλ σε ένα ευρύτερο μουσικό φάσμα. Έχουμε συμπεριλάβει καλλιτέχνες από διαφορετικά μουσικά είδη, από τους πιο ηλεκτρονικούς ήχους μέχρι τη σύγχρονη κλασική μουσική.
Για παράδειγμα, θα φιλοξενήσουμε καλλιτέχνες όπως η Sofi Paez που ειναι στην εταιρεία του Ισλανδού συνθέτη Olafur Arnalds, ο οποίος συνδυάζει στοιχεία νεοκλασικής και ηλεκτρονικής μουσικής. Επίσης, μουσικούς με σύγχρονες νεοκλασσικές επιρροές όπως ο Περράκης, καθώς και άλλους όπως η Μαρία Παπαδομανωλάκη, που έχει έναν πιο ηλεκτρονικό ήχο.
Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ένα φεστιβάλ που θα είναι ανοιχτό σε νέες μουσικές ιδέες και συνεργασίες. Για παράδειγμα, έχουμε ήδη έρθει σε επαφή με έναν Βέλγο συνθέτη που ενδιαφέρεται να συνεργαστεί μαζί μας που είναι συνθέτης όπερας και έχει συνεργαστεί πρόσφατα με τον Nick Cave.
Θέλουμε το φεστιβάλ μας να γίνει θεσμός, ένα σημείο αναφοράς για τη σύγχρονη μουσική στην περιοχή.
- Σχετικά με τη φετινή προσπάθεια βλέπουμε ότι έχει συγκεντρωθεί μία γκάμα μουσικών γνωστών και πολύ ταλαντούχων. Είναι μία ευκαιρία το φεστιβάλ και για ένα μουσικό διάλογο μεταξύ αυτών που συμμετέχουν αλλά και όσων παρευρεθούν; Είναι και αυτό ένα κριτήριο για την επιλογή των μουσικών που συμμετέχουν;
Αυτό ξεκίνησε ήδη από πέρυσι με τη Φένια Χρήστου. Κάναμε μια συνεργασία μαζί της και δημιουργήθηκε μια αίσθηση κοινότητας, μια γνωριμία μεταξύ μουσικών που μοιράζονται κοινά ενδιαφέροντα. Βλέπω να συμβαίνει και φέτος με την επαφή με τον Νίκο Κυπουργό και τον Πέτρο Περάκη, με τους οποίους γνωριστήκαμε τα τελευταία δύο χρόνια. Η αλληλεπίδραση μεταξύ μουσικών με διαφορετικά στυλ θεωρώ ότι είναι μια πολύ δημιουργική διαδικασία.
Ο συνδυασμός και η αλληλεπίδραση διαφορετικών μουσικών ειδών είναι για μένα μια πολύ δημιουργική διαδικασία που μπορεί να γεννήσει νέες ιδέες και έργα.
- Όσον αφορά τη δική σου πορεία, ποιοι είναι οι σταθμοί που την χαρακτηρίζουν και πώς θεωρείς ότι έχει εξελιχθεί ο ήχος που δημιουργείς;
Οι σταθμοί είναι αρκετοί. Όταν ήμουν 12 χρονών, αφού έπαιξα κλασική κιθάρα για δύο-τρία χρόνια, άρχισα να ακούω συγκροτήματα όπως οι Pink Floyd και Led Zeppelin. Ήθελα να αλλάξω την κιθάρα μου και να πάρω μια Stratocaster, όπως του Jimi Hendrix, αλλά οι γονείς μου με ενθάρρυναν να συνεχίσω την κλασική κιθάρα. Άκουγα όμως και Πετρίδη. Κάποια στιγμή, άκουγα τόση μουσική που αποφάσισα να γίνω DJ. Kαι όταν τελείωσα τις σπουδές μου το 1989 και γύρισα στα Χανιά ξεκίνησα να παίζω ηλεκτρονική μουσική στο Κανάλι Club μόνιμα.
Το 1987 στα δισκάδικα της Αθήνα ανακάλυψα συγκροτήματα όπως οι This mortal Coil και οι Dead Can Dance. Η συναυλία του Peter Gabriel το 1987 ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Στη συνέχεια, ένας φίλος μου με σύστησε στην ηλεκτρονική μουσική. Ήδη γνώριζα τον Brian Eno από το 1990. Από το New Wave πέρασα στον Ambient και ηλεκτρονικό ήχο.
Όταν αγόρασα τον πρώτο μου υπολογιστή το 1994, άρχισα να πειραματίζομαι με τη μουσική παραγωγή. Στο Λονδίνο, το 1999, γνώρισα άλλους μουσικούς και το 2005 γνώρισα πολύ σημαντικούς μουσικούς μέσω του MySpace. Συνεργάστηκα με τους Ιταλούς φίλους μου, τους Port-Royal. Μαζί τους δημιουργήσαμε το συγκρότημα Diamant και κυκλοφορήσαμε έναν δίσκο το 2013.
Το 2009 ήταν μία σημαντική χρονιά. Με τους Port-Royal πήγαμε περιοδεία στη Ρωσία, όπου το κοινό ανταποκρίθηκε πολύ θετικά στην ambient και ηλεκτρονική μουσική που παίζαμε.
Την ίδια χρονιά, το 2009, με αφορμή μία συνέντευξη που είχα δώσει στον δημοσιογράφο Γιώργο Κώνστα, ο Λεωνίδας Κακάρουγλου ακουσε τη μουσική μου, που τότε είχε πολλές επιρροές από Brian Eno, και με ενθάρρυνε να ασχοληθώ πιο σοβαρά με τη μουσική, και ειδικά με τη μουσική για κινηματογράφο. Έτσι, έγραψα τη μουσική για την ταινία “Το εργαστήριο του Δ. Καλλιγκάρι” που παρουσιάστηκε το 2010. Από το σημείο αυτό και μετά, άρχισα να ασχολούμαι αρκετά πιο σοβαρά με τη μουσική.
Ακολούθησαν και άλλες συνεργασίες το 2013 με σκηνοθέτες και χορογράφους, όπου χρησιμοποίησα τόσο ηλεκτρονικούς ήχους όσο και κλασικό πιάνο με συναυλίες στη Βαρκελόνη, στη Γένοβα, στο Λονδίνο, στην Αθήνα.
Μετά έκανα μουσική και για μία ταινία του Τσάπλιν μόνο με φυσικό πιάνο. Το πιάνο το έμαθα μόνος μου, είμαι αυτοδίδακτος, αλλά σκέφτομαι να πάρω μαθήματα για να βελτιώσω τις τεχνικές μου.
Συνολικά, αυτά τα χρόνια ήταν μια περίοδος έντονης δημιουργικής δραστηριότητας. Συνεργάστηκα με πολλούς ταλαντούχους μουσικούς, έπαιξα σε διάφορες πόλεις και χώρες, και δημιούργησα μουσική για διάφορα μέσα, όπως ταινίες και χορογραφίες. Αυτές οι εμπειρίες με βοήθησαν να αναπτύξω το προσωπικό μου μουσικό ύφος και να βρω τη θέση μου στη μουσική σκηνή.
Όταν δημιούργησα την εταιρεία FAir Productions το 2022 και έφερα τον Ross Daly, ξεκίνησα σιγά-σιγά να σκέφτομαι την ιδέα για την πραγματοποίηση ενός φεστιβάλ.
Όσον αφορά τον ήχο μου, έχω δουλέψει πολύ με το Ableton Live από το 2007 και έχω πειραματιστεί με διάφορα όργανα, όπως ηλεκτρική κιθάρα, μπάσο και ακόμη και τον αυλό της Ασκομαντούρας. Τα τελευταία χρόνια, συνδυάζω τα ηλεκτρονικά στοιχεία με φυσικά όργανα και δημιουργώ έναν ήχο που είναι πιο οργανικός, πιο κοντά στο νεοκλασικό, αλλά πάντα διατηρεί τον ambient χαρακτήρα του.
Πρόσφατα, με το Ableton Live, έχω αρχίσει να εξερευνώ και πιο χορευτικά στοιχεία. Οι νέες εκδόσεις του προγράμματος προσφέρουν εξαιρετικά εργαλεία για τη δημιουργία ρυθμικών και επαναλαμβανόμενων μοτίβων. Αυτή η εξέλιξη έχει εμπλουτίσει τη μουσική μου και μου επιτρέπει να πειραματιστώ με διαφορετικά στυλ.
Στην εταιρεία μου και στην προσωπική μου μουσική δημιουργία, υπάρχει μια έντονη παρουσία στοιχείων της φύσης και της οικολογίας. Αυτό είναι κάτι που είναι προσωπικά για μένα πολύ σημαντικό και το ενσωματώνω τόσο στα άλμπουμ μου όσο και στις εκδηλώσεις που οργανώνω.
Φέτος, αυτή η θεματολογία συνδυάζεται πολύ ωραία με τη συμμετοχή της Σοφίας Παέζ.
Η φύση και η ambient μουσική έχουν μια βαθιά σύνδεση.
Πιστεύω ότι η μουσική μπορεί να αποτελέσει ένα ισχυρό εργαλείο για την ευαισθητοποίηση του κοινού σε περιβαλλοντικά ζητήματα.
Αλλά και η συμμετοχή της Αφροδίτης Στράτη, ως μηχανικός περιβάλλοντος, έφερε μια νέα διάσταση στο φεστιβάλ, συνδέοντας την τέχνη με την επιστήμη και την προστασία του περιβάλλοντος.
- Τι θα παρουσιασεις στο φεστιβάλ;
Στο φεστιβάλ θα παρουσιάσω έναν κύκλο μελοποιήσεων. Όλα ξεκίνησαν όταν γνώρισα τα ποιήματα του Λεωνίδα Κακάρογλου. Το 2014 μελοποίησα δύο από τα ποιήματά του και τα ηχογράφησα. Στη συνέχεια, αν και έγραφα μουσική, δεν ασχολήθηκα ξανά με τη μελοποίηση ποιημάτων.
Πριν από 3-4 χρόνια, ένας πολύ καλός φίλος μου, ο Γιάννης Καρτεράκης, μου σύστησε κάπόια ποιήματά του. Μου άρεσαν πάρα πολύ και αποφάσισα να τα μελοποιήσω. Ήταν μια ευκαιρία να επανέλθω στη μελοποίηση και να εξερευνήσω νέες μουσικές ιδέες.
Η Φένια Χρήστου είπε κάποια ποιήματα του Λεωνίδα Κακάρογλου και του Κουτσουρέλη. Ειδικά η μελοποίηση της “Μπαλάντας του Γυρισμού” του Κουτσουρέλη με είχε εντυπωσιάσει.
Έτσι, αποφάσισα να δημιουργήσω μια παράσταση με τις δικές μου μελοποιήσεις. Παρουσίασα την παράσταση στο Θέατρο Κυδωνία με τίτλο “Μνήμη”, εμπνευσμένο από τη συλλογή ποιημάτων του Λεωνίδα Κακάρογλου «Μνήμη σχεδόν πλήρης».
Ο κύκλος των 15 ποιημάτων που μελοποίησα περιλαμβάνει:
- Δύο ποιήματα της Ελένης Μαρινάκη
- Τρία ποιήματα του Λεωνίδα Κακάρογλου
- Δύο ποιήματα του Κουτσουρέλη από τη συλλογή “Νύχτα”, συμπεριλαμβανομένου του επταμερούς ποιήματος “Νύχτα”
- Δύο ποιήματα του Γιώργου Κτιστάκη
- Τρία ποιήματα του Γιάννη Καρτεράκη
- Ένα ποίημα της Ειρήνης Λαγουδάκη
- Δύο δικά μου ποιήματα στα αγγλικά
Τρία επιπλέον κομμάτια δικά μου συμπληρώνουν το πρόγραμμα.
Ο Λεωνίδας Κακάρογλου ήταν ο πρώτος που με ενέπνευσε να ασχοληθώ με τη μελοποίηση. Γι’ αυτό και αποφάσισα να αφιερώσω αυτόν τον κύκλο σε αυτόν.
Συνολικά, η παράσταση διαρκεί περίπου μία ώρα.
Στην πρώτη παρουσίαση στο Θέατρο Κοινωνία, λόγω των περιορισμών του χώρου, χρησιμοποιήσαμε ηλεκτρονικά όργανα και το Ableton Live.
Τώρα, θα παρουσιάσουμε μια πιο ακουστική εκδοχή. Θα χρησιμοποιήσουμε φυσικό πιάνο, ένα Yamaha D5 πιάνο, το οποίο είναι ένα πολύ ωραίο όργανο. Ο χώρος του θεάτρου Μίκης Θεοδωράκης θα μας επιτρέψει να έχουμε καλύτερη ακουστική. Επίσης, έχουμε μια εξαιρετική ομάδα ήχου που θα φροντίσει για την ποιότητα του ήχου.
Μαζί μου στη σκηνή θα είναι η Αφροδίτη Στρατή. Είναι μια ταλαντούχα νεαρή ερμηνεύτρια με σπουδές στο τραγούδι και το πιάνο. Πιστεύω ότι είναι μία πολύ σημαντική ερμηνεύτρια, είναι αξιέπαινη και έχει τεράστια προοπτική.
Σκοπεύουμε να το ηχογραφήσουμε και να το παρουσιάσουμε ζωντανά και σε άλλους χώρους.
Στην παράσταση, η Αφροδίτη Στρατή θα απαγγέλει ποιήματα, θα τραγουδάει και εγώ θα την συνοδεύω στο πιάνο και το laptop. Θα συμμετέχω επίσης στην απαγγελία.
Συνολικά, πρόκειται για μια παράσταση που συνδυάζει μουσική, ποίηση και ήχο, και ελπίζω να αρέσει στο κοινό.
Το πρόγραμμα του φεστιβάλ
Το Μουσικό Φεστιβάλ Χανίων – “2”, διοργανώνεται από την FAir Productions Christos Garmpidakis, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κρήτης και τον ∆ήµο Χανίων, και θα πραγµατοποιηθεί στο θέατρο “Μίκης Θεοδωράκης” στο παλιό λιµάνι, 12-13 και 14 Οκτωβρίου 2024.
Το πρόγραμμα των συναυλιών με τους προσκεκλημένους του φετινού φεστιβάλ διαμορφώνεται ως εξής:
Σάββατο 12 Οκτωβρίου, 21:00
Ο Ελληνικής καταγωγής Hior Chronik, ο οποίος διαμένει στο Βερολίνο, εκτός από την παρουσίαση της νέας του δουλειάς (η οποία κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2024), θα ερμηνεύσει εκδοχές κομματιών του για πιάνο.
Η Sofi Paez, από την Κόστα Ρίκα η οποία επίσης διαμένει στο Βερολίνο, στα πλαίσια της περιοδείας της για το debut album της “Silent Stories” θα εμφανιστεί στο Μουσικό Φεστιβάλ Χανίων, μοναδικό της σταθμό στην Ελλάδα.
Κυριακή 13 Οκτωβρίου, 21:00
Η Χανιώτισσα με διεθνή μουσική καριέρα Σοφία Σαρρή, η οποία διαμένει στην Αθήνα, θα τραγουδήσει με τη συνοδεία κουαρτέτου, το οποίο αποτελείται από τις/τους: Κατερίνα Τεπελένα (βιολί), Πέτρο Λαμπρίδη (κόντρα μπάσο), Γιώργο Κοντογιάννη (κρητική λύρα) και Κώστα Στεργίου (πιάνο).
Ο Χανιώτης συνθέτης της σύγχρονης μουσικής Πέτρος Περάκης θα παρουσιάσει για πρώτη φορά το έργο του “Η Πριμαντόνα Μέλπω”, με την Ελένη Παπασπύρου στο πιάνο.
Ο γνωστός Αθηναίος συνθέτης Νίκος Κυπουργός θα διευθύνει κουαρτέτο, σολίστες και χορωδία για να ερμηνεύσουν επιλεγμένα κομμάτια από το έργο του. Το κουαρτέτο αποτελείται από τις/τους: Δέσποινα Βαϊγκούση (βιολοντσέλο), Σπύρο Βαϊγκούση (πιάνο), Λευτέρη Βαϊγκούση (βιολί) και Νίκο Λάππα (πνευστά). Τραγουδούν η Ελίτα Κουνάδη, η Αλεξία Κατσανεβάκη, ο Άκης Πιτσάνης και το χορωδιακό σχήμα Καντιλένα, υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Καλούτση.
Δευτέρα 14 Οκτωβρίου, 21:00
Η Dalot (Μαρία Παπαδομανωλάκη) από τα Χανιά, θα παρουσιάσει καινούριο έργο της, στο οποίο ηχογραφήσεις πεδίου από τις πόλεις που έχει ζήσει τα τελευταία 15 χρόνια διαμορφώνουν τη βάση για μια ατμοσφαιρική περιπλάνηση στο χρόνο με τη συνοδεία live electronics και πιάνου.
Ο Χανιώτης συνθέτης και παραγωγός Χρήστος Γαρμπιδάκης θα παρουσιάσει για δεύτερη φορά το έργο του “Μνήμη”, έναν κύκλο συνθέσεών του σε ποίηση Ελένης Μαρινάκη, Λεωνίδα Κακάρογλου, Κώστα Κουτσουρέλη, Γιώργου Κτιστάκη, Γιάννη Καρτεράκη, Ειρήνης Λαγουδάκη και δικής του, με τον ίδιο στο πιάνο, το τραγούδι και την απαγγελία και την Αφροδίτη Στρατή στο τραγούδι, την απαγγελία και τα φωνητικά.
Εκτός από τις συναυλίες, τη Δευτέρα 14 Οκτωβρίου, το φεστιβάλ προσφέρει δωρεάν τα παρακάτω εργαστήρια:
14:00: Εργαστήριο Κινηματογραφικής Μουσικής, με τον Νίκο Κυπουργό.
16:00: Εργαστήριο με τίτλο Σύνθεση με Ηχογραφήσεις Πεδίου (field recording: από την ακρόαση ενός ηχητικού περιβάλλοντος, στην ηχογράφησή του και τη σύνθεση), με τη Dalot (Μαρία Παπαδομανωλάκη).
Τα εισιτήρια για τις συναυλίες είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα του φεστιβάλ (https://www.chaniamusicfestival.com/)και στοιχίζουν 12€ (1η μέρα), 15€ (2η μέρα), 10€ (τρίτη μέρα) και 33€ (τριήμερο), ενώ στην είσοδο θα στοιχίζουν 13€, 16€, 11€ και 36€ αντίστοιχα.
Για περισσότερες πληροφορίες, ηχογραφήσεις από το περσινό φεστιβάλ και συνδέσμους, παρακαλούμε επισκεφτείτε τον ιστότοπο του φεστιβάλ: https://www.chaniamusicfestival.com/
Το Μουσικό Φεστιβάλ Χανίων είναι το υλοποιημένο όραμα του μουσικού Χρήστου Γαρμπιδάκη (επίσης γνωστού ως Christos Garmpidakis Dergar), ο οποίος έχει συνθέσει και κυκολοφορήσει πολλά προσωπικά άλμπουμ και έργα για χορό και κινηματογράφο, ενώ έχει συνεργαστεί με μουσικούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Η Σοφία Μαυρουδή, εικαστική επιμελήτρια και παραγωγός καλλιτεχνικών εκδηλώσεων στη Στοκχόλμη, την Αθήνα και τα Χανιά, συνδράμει στην υλοποίηση ώς υπεύθυνη οργάνωσης της παραγωγής και σχεδιασμού της ιστοσελίδας του φεστιβάλ. Υπεύθυνη για τα Social Media του φεστιβάλ είναι η Αφροδίτη Στρατή ενώ για artworks και σχεδιασμό αφίσας φροντίζει ο Γιάννης Κοντανδρεόπουλος (Semitone Labs).
