Από τις εκδόσεις «ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ» κυκλοφορεί το βιβλίο του Χαράλαμπου Ρούπα με τίτλο: Πιστός στον μαύρο σκούφο μέχρι τέλους. Αποτελείται από θραύσματα του προσωπικού αρχείου, του κρυπτογράφου του Άρη Βελουχιώτη στον Μωρηά.
Την οργάνωση της ύλης και τον υπομνηματισμό παράλληλα με την Ιστορική και Φιλολογική επιμέλεια έχει κάνει ο ιστορικός-συγγραφέας Δημήτρης Δαμασκηνός που στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook έγραψε:
«Αισθάνομαι μεγάλη χαρά (και μια δόση περηφάνιας συνάμα) που βλέπω φρεσκοτυπωμένο σε βιβλίο το προσωπικό αρχείο του Χαράλαμπου Ρούπα, του κρυπτογράφου του Άρη Βελουχιώτη στον Μωρηά, που έμεινε πιστός στον μαύρο σκούφο μέχρι τέλους!
Αυτός ο σπουδαίος αγωνιστής της Αντίστασης, αν και μετά την “Απελευθέρωση” πέρασε 18 ολόκληρα χρόνια στη φυλακή (υπήρξε πολιτικός κρατούμενος και στο Ιτζεδίν), δεν απαλλοτρίωσε ούτε δράμι από τις αξίες για τις οποίες αγωνίστηκε, αλλά επέστρεψε στην κοινωνία νικητής, κρατώντας ψηλά και στη μετέπειτα ζωή του τις σημαίες της εθνικής ανεξαρτησίας, της λαϊκής δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Συμμετείχε ως Πρόεδρος στον αντιστασιακό Σύλλογο «Δράπανο Αργοστολιού Κεφαλλονιάς» (αναφέρεται στους εκτελεσμένους αντιστασιακούς θανατοποινίτες των φυλακών Αργοστολιού κατά τον εμφύλιο). Ως αντιστασιακός Μαυροσκούφης υπήρξε Γενικός Γραμματέας του Πανελλαδικού Συλλόγου «Μνήμης ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ». Επίσης ήταν μέλος του ΔΣ του Συλλόγου «Διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα».
Ευχαριστώ ιδιαίτερα τη σύντροφό του Ασπασία και την κόρη του Πάνη που μου εμπιστεύτηκαν τα γραπτά του, στα οποία έκανα την οργάνωση της ύλης παράλληλα με την ιστορική και φιλολογική επιμέλεια, ώστε να πάρει τη μορφή της η παρούσα έκδοση που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Παρασκήνιο”.
Εύχομαι η παρακαταθήκη του κρυπτογράφου του Άρη Βελουχιώτη στον Μωρηά να μην ξυπνήσει μόνο τις μνήμες των μεγαλύτερων, αλλά να συναντήσει και τους προβληματισμούς όσων νεότερων αγωνιστών αναζητούν τρόπους για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του φασισμού, του νεοναζισμού και του πολέμου!»
Την τυπογραφική επιμέλεια έκανε ο ερευνητής και πρόεδρος της Βιβλιοθήκης Εθνικής Αντίστασης Πέτρος Κουλουφάκος, γιος του αγωνιστή και ποιητή Κώστα Κουλουφάκου, ενώ το εξαιρετικό εξώφυλλο του βιβλίου συνέθεσε ο Βασίλης Πιτσώνης.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Ακρωνύμια
«Αποφυλακιστήριον» του Χαράλαμπου Ρούπα από τις φυλακές της Αίγινας (01/05/1964)
Σύντομα βιογραφικά σημειώματα
Θραύσματα από το προσωπικό του αρχείο
Μνήμες από την Κατοχή και την Αντίσταση
-Η Ιταλική Κατοχή στην Αιγιάλεια (1941-1943)
-Η Γερμανική Κατοχή στην Αιγιάλεια (1943-44) και το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων
-Ο Άρης Βελουχιώτης στον Μωρηά
-Το παλίμψηστο της Αντίστασης […]
-Πορτρέτα Αντιστασιακών του Αιγίου
Δέκα οκτώ χρόνια φυλακή μετά την Απελευθέρωση
Εφ’ όρου ζωής αγωνιστής της προόδου – Πιστός στον μαύρο σκούφο μέχρι τέλους
Βέρος Βοστιτσάνος και ενεργός πολίτης
Το στερνό αντίο στον τελευταίο από τους μαρυοσκούφηδες του Άρη
Παραπομπές – Βιβλιογραφία
[…] Ο πόλεμος τον βρήκε στην τελευταία τάξη. Μετά ήρθε στην Αθήνα και μπήκε στη Φιλοσοφική Σχολή. Εκεί όταν μπήκε, οργανώθηκε στην Ε.Π.Ο.Ν.”.
Άρχισε να δουλεύει και για την οργάνωση και για το πανεπιστήμιο. Πηγαινοερχόταν στο Αίγιο. Ο πόλεμος φούντωνε και τον ήξεραν καλά πια οι μεγαλύτεροι με τα προσόντα που είχε. Και κάποτε περνάει ο Άρης, το ’44. Πέρασε με μαούνες από την απέναντι πλευρά προς την Πελοπόννησο. Ήταν
όλοι με τ’ άλογα και τα πέρασαν με τις μαούνες. Η οργάνωση του Αιγίου είχε
στείλει τον Λάμπη για την υποδοχή του.
Την άλλη μέρα ζήτησε ο Άρης έναν άνθρωπο μορφωμένο, ένα νέο παιδί και η οργάνωση διάλεξε αυτόν. Τον έστειλε. Πήγε στην Αράχωβα (σ.σ.: το χωριό όπου είχε φτιαχτεί το στρατηγείο), τον βρήκε μέσα σ’ ένα σπίτι, το οποίο είχαν
επιτάξει και το είχαν κάνει στρατηγείο. Κι είχε τζάκι σ’ ένα δωμάτιο και ο Άρης
καθόταν στο τζάκι και απέναντί του ο καπετάν – Ερμής (Βασίλης Πριόβολος).
Τον ειδοποίησαν ότι έχει έρθει κάποιο παιδί από το Αίγιο και τον ζητάει. Μπαίνει μέσα, τους βλέπει εκεί και τους δύο.
Ο Ερμής ήταν ένας άνθρωπος που νοιαζόταν πάρα πολύ για την εμφάνισή του. Ήταν περιποιημένος, καλοντυμένος, με κολόνιες, καθόταν από τη δεξιά πλευρά και από την αριστερή πλευρά του τζακιού καθόταν ο Άρης. Ο Άρης ήταν με το αμπέχονο, τη γενειάδα του και όπως τον γνωρίζουμε. Μπήκε μέσα και απευθύνθηκε στον Ερμή. “Αρχηγέ”, του δίνει το χέρι του, του λέει ο Ερμής
“λάθος κάνεις”, “ο αρχηγός είναι από εκεί, δεν είμαι εγώ”.
Ενθυμούμενος το γεγονός, ο Χ. Ρούπας κατέγραφε χαρακτηριστικά:
«Τότε εγώ τα έχασα και κοκκίνισα. “Έλα εδώ, μωρέ” και άπλωσε το χέρι του.
Πήγα να του το φιλήσω και τότε εκείνος τράβηξε απότομα το χέρι του λέγοντάς μου: “Δεν είμαι παπάς, μπρε άλλη είναι η δουλειά μου”.
Ύστερα από τρεις μέρες, μου φόρεσαν τον μαύρο σκούφο, στον οποίο έμεινα
πιστός με δεκαοκτάχρονη φυλακή. Και θα μείνω πιστός στη μνήμη του ως τον
θάνατό μου”.
Όπως θυμάται η Ασπασία Ρούπα από τις διηγήσεις:
«Τον κράτησε, μίλησε μαζί του, του λέει, “θα μείνεις εδώ απόψε”. Την άλλη μέρα του λέει: “άκουσε να δεις, σε διάλεξα χωρίς να σε ξέρω και βλέπω ότι είσαι αυτός που θέλω. Από τώρα είσαι ο κρυπτογράφος μου και μαυροσκούφης”. Και παίρνει έναν μαύρο σκούφο και του τον φοράει. “Από
σήμερα δίπλα μου”.
Έτσι έζησε όλον τον καιρό μαζί του. Τον αγάπησε πολύ, πέθαινε για τον Άρη. Αλλά και ο Άρης τον είχε αγαπήσει πάρα πολύ. Γιατί ήταν πολύ καταρτισμένος πνευματικά. Και μπόρεσε να ικανοποιεί τις επιθυμίες που είχε ο Άρης με τα γραπτά. Και τον είχε πάντα κοντά του. Μέχρι που έγινε η Βάρκιζα. Σκορπίσανε μετά. Ο Άρης έφυγε. Και τούτος γύρισε στο πανεπιστήμιο. Δεν παρέδωσε όμως τον οπλισμό του» (Απόσπασμα από το οπισθόφυλλο του βιβλίου, από συνέντευξη της συντρόφου του Ασπασίας).
Οργάνωση της ύλης – υπομνηματισμός – Ιστορική και Φιλολογική επιμέλεια: Δημήτρης Δαμασκηνός
Αριθμός σελίδων: 520
Διάσταση: 17 Χ 24
ISBN : 978-618-5754-11-2
