Όπως και τα περισσότερα νησιωτικά κράτη, ηΜάλτα εξαρτάται από το πετρέλαιο για να καλύψει τις ανάγκες της σε ηλεκτρική ενέργεια. Ωστόσο, ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η χώρα οφείλει να καλύψει ποσοστό τουλάχιστον 10% των συνολικών της ενεργειακών αναγκών από ΑΠΕ έως το 2020.
Πριν από καιρό, στο νησί της Μεσογείου διερευνούσαν τη δυνατότητα εγκατάστασηςπλωτών αιολικών πάρκων με εργαλείο αύξησης της συμμετοχης των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα. Δεδομένης της τοποθεσίας του νησιού -στον ηλιόλουστο ευρωπαϊκό Νότο μερικά ναυτικά μίλια μακρυά από τις βορειοαφρικανικές ακτές- ως καλή επιλογή προβάλλει και η αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει γη διαθέσιμη για μεγάλα φωτοβολταϊκά πάρκα.
Κάποιος αυτόματα θα αντέτεινε ότι μπορεί να υλοποιηθεί ένα πρόγραμμα εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σε στέγες κατοικιών και επιχειρήσεων.
Οι Μαλτέζοι όμως πάνε ένα βήμα παρακάτω και δρομολογούν ένα πολύ φιλόδοξο σχέδιο εγκατάστασης πλωτών φωτοβολταϊκών συστημάτων στην ανοιχτή θάλασσα.
Το Συμβούλιο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Μάλτας διέθεσε 300.000 Ευρώ σε ένα σχετικό πρόγραμμα που υλοποιείται με επικεφαλής τον καθηγητή Λουτσιάνο Μουλεστάνιο του Ινστιτούτου Βιώσιμης Ενέργειας του Πανεπιστημίου της Μάλτας και σε συνεργασία με τις εταιρείες Pandia Energyκαι General Membrane Ltd.
Το πρόγραμμα με την ονομασία “SolAqua” εξετάζει την τεχνική και χρηματοοικονομική σκοπιμότητα του έργου εγκατάστασης φωτοβολταϊκών πάνελ στη Μεσόγειο.
Η αντανάκλαση του φωτός στο νερό και η ψυκτική δράση του υγρού στοιχείου νερού μπορούν να αυξήσουν την αποδοτικότητα των πλωτών ηλιακών συστημάτων.
Αυτό όμως που καθιστά μοναδικό το SolAqua είναι ότι η εγκατάσταση των φωτοβολταϊκών γίνεται στη θάλασσα και όχι σε εσωτερικούς υδάτινους όγκους, όπως λίμνες και τεχνητοί ταμιευτήρες.
Κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί διάφορες ιδέες για πλωτά φωτοβολταϊκά: το σύστημα της ισραηλινής εταιρείας Solaris Synergy, τα περιστρεφόμενα πλωτά φωτοβολταϊκά που αναπτύσσουν στην Ιταλία, το σύστημα SUNdy του DNV, τα φωτοβολταϊκά νησιά της Nolaris στην Ελβετία και τα πλωτά φωτοβολταϊκά σε ταμιευτήρα υδάτων στη Σιγκαπούρη.
Καμία όμως από αυτές δεν προβλέπει φωτοβολταϊκά στη θάλασσα.
Προς το παρόν ερευνάται η επίπτωση παραγόντων όπως το αλάτι στην απόδοση και τη διάρκεια ζωής των πάνελ, η ψύξη του νερού και η αντανάκλαση του φωτός, αλλά και η διάβρωση από την παραμονή των συστημάτων στο αλμυρό νερό.
Στην πρώτη φάση του έργου διενεργήθηκαν δοκιμές σε σκάφη με εγκατεστημένα εύκαμπτα φωτοβολταϊκά πάνελ. Σε επόμενη φάση θα σχεδιαστούν τα πάνελ από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μάλτας και τα αποτελέσματα θα κρίνουν την εμπορική εκμετάλλευση της ιδέας.