Επιμέλεια: Στρατής Παπαμανουσάκης
ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ – AGGELOS SIKELIANOS
(Λευκάδα 1884 – Αθήνα 1951)
Κορυφαίος έλληνας ποιητής, από τους κύριους εκπροσώπους του ευρωπαϊκού λυρισμού, καταγόμενος από αρχοντική οικογένεια με εθνικές υπηρεσίες, άρχισε σπουδές στα νομικά, αλλά ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, αρχικά υπό την επίδραση του γαλλικού συμβολισμού και οδηγήθηκε στην πανανθρώπινη καθολικότητα της ποίησης. Αντιστασιακός, πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, λάτρης του ελληνικού πολιτισμού, αρχαίου και βυζαντινού, ανάστησε την δελφική ιδέα μαζί με τη γυναίκα του Εύα, στις δελφικές εορτές του 1927 και 1930. Το έργο του, γεμάτο σεμνοπρέπεια, ευλάβεια, ταπεινοφροσύνη, ζωντανεύοντας τα αρχαία ιδεώδη της μυθολογίας και της ιστορίας, αλλά και τις χριστιανικές ιδέες της αρετής, του ασκητισμού και της μυσταγωγίας, προβάλλει τον αγωνιζόμενο άνθρωπο στη μάχη για την κατάκτηση της λύτρωσης, σε μια δίκαιη πολιτεία, διαπνεόμενη από το αιώνιο κάλλος της τέχνης. Ο Σικελιανός άσκησε σπουδαία επίδραση στη σύγχρονη και μεταγενέστερή του λογοτεχνία.
Έργα: Ο αλαφροΐσκιωτος (1909), Η συνείδηση της γης μου (1915), Η συνείδηση της φυλής μου (1915), Πρόλογος στη ζωή (1915-1918), Η συνείδηση της γυναίκας (1916), Η συνείδηση της πίστης (1917), Στίχοι (1920), Μήτηρ Θεού (1920), Πάσχα των ελλήνων (1922), Ο δελφικός λόγος (1927), Διθύραμβος της Ρόδου (1934), Σίβυλλα (1940), Ο Δαίδαλος στην Κρήτη (1942), Αντίδωρο (1943), Λυρικός βίος (1946-1947), Ο Χριστός στη Ρώμη (1946), Ο θάνατος του Διγενή (1949).
Βιβλιογραφία: [Έκδ. Γ.Π. Σαββίδης, Άπαντα (1965-1969)], Ανδρέας Καραντώνης, Γύρω στο Σικελιανό, 1965, Ε.Π. Παπανούτσος, Παλαμάς, Καβάφης, Σικελιανός, 1971, Λίνος Πολίτης, Ιστορία νεοελληνικής λογοτεχνίας, 1978, Π. Πρεβελάκης, Άγγελος Σικελιανός, Τρία κεφάλαια βιογραφίας, 1984, Άννα Σικελιανού, Η ζωή μου με τον Άγγελο, 1985, Εύα Πάλμερ-Σικελιανού, Ιερός πανικός, 1992, Γ.Π. Σαββίδης, Λυχνοστάτες για τον Σικελιανό, 2003, Αθ. Βογιατζόγλου, Η γέννηση των πατέρων, Ο Σικελιανός ως διάδοχος των εθνικών ποιητών, 2005, Κ. Μπουρναζάκης, Χρονογραφία Άγγελου Σικελιανού, 1884-1951, 2006, Εγκυκλο-παιδεία Πάπυρος – Λαρούς, Βικιπαίδεια.
