Επιμέλεια: Στρατής Παπαμανουσάκης
ΚΙΡΚΕΓΚΩΡΝΤ – SÖREN KIERKEGAARD
(Κοπεγχάγη 1813 – 1855)
Δανός στοχαστής και θεολόγος, θεωρούμενος πρόδρομος του υπαρξισμού. Ζώντας μια βασανιστική ζωή, μάρτυρας της υποκειμενικότητας, ως νεοτερική εκδοχή του Σωκράτη, αναγνωρίζει μια και μόνη αξία, την αξία του να είσαι άνθρωπος. Αντίθετος τόσο με την παραποίηση του χριστιανισμού από τον εκκλησιαστικό θεσμό, όσο και με τις αξιώσεις της φιλοσοφίας, εξαίρει την ηθική και το θρησκευτικό βίο και θεωρεί την αγωνία θεμελιώδες βίωμα του ανθρώπου. Κατά τον Κίρκεργκωρντ η αντίφαση φυσικής απολαυστικής ζωής και καθήκοντος αφοσίωσης σε υπερυποκειμενικές ιδέες απαιτεί απόφαση βουλήσεως και χαρακτηρίζει ολόκληρο το έργο του. Αναλύοντας τις έννοιες της αγωνίας, της μόνωσης, του πεπρωμένου, θεμελιώνει μια σπουδαία μεταφυσική του ανθρώπου, που αποτελεί κεντρικό σημείο της νεότερης φιλοσοφίας.
Έργα: Η έννοια της ειρωνείας (1841), Το ημερολόγιο ενός διαφθορέα (1843), Είτε… Είτε, Απόσπασμα ζωής (1843), Η έννοια της αγωνίας (1844), Πραγματεία της απόγνωσης (1849), Η σχολή του χριστιανισμού (1850).
Βιβλιογραφία: G. Brandes, Sören Kierkegaard, 1879, Nourad, S. Kierkegaard, Sein Leben und seine Werke, 1909, Joakim Gariff, Sören Kierkegaard, A Biography, 2005, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, (άρθρ. Ν.Ι. Λούβαρη), Εγκυκλοπαιδεία Πάπυρος – Λαρούς, Βικιπαίδεια.
KEIMENA: ΟΙ ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΠΤΑΧ-ΧΟΤΕΠ (ΣΤΟΝ ΥΙΟ ΜΟΥ)