Ο κόσμος ολόκληρος είναι ανάστατος.

Ποιοι διαβόλοι ανακατεύουν τον  κόσμο; Πόλεμοι παντού. Στην Ελλάδα εφαρμόζεται το καινούργιο μοντέλο. Αυτό του οικονομικού πολέμου. Οι συνέπειες το ίδιο ολέθριες. Θάνατος, καταστροφή της ζωής, της χαράς , της ελπίδας. Όλα αυτά που δίδουν ώθηση στον άνθρωπο για να παράγει πολιτισμό και ανάπτυξη.

Στην Μέση Ανατολή η φρίκη είναι ολοκληρωτική. Η φρίκη δεν περιγράφεται. Δεν μπορούν να την αποτυπώσουν τα δελτία ειδήσεων. Είναι τόσο μεγάλη η τραγωδία που βιώνουν οι άνθρωποι που χορεύουν τον δικό τους χορό του Ζαλόγγου μπαίνοντας στα σαπιοκάραβα. Με την ελπίδα πως μέσα στα μανιασμένα κύμματα του Αιγαίου εντούτοις υπάρχει μια μικρή ελπίδα κάποιοι να σωθούν. Δεν έχω καμμιά χαρά πλέον.

Ούτε η φύση που λατρεύω, τα βουνά και οι θάλασσες με κάνουν πλέον ευτυχισμένη. Όταν αντικρύζω αυτά που κάποτε μ’ άρεσαν τα μανιασμένα κύμματα τη φουρτουνιασμένη θάλασσα, νοιώθω μια φρίκη να περνά το κορμί μου. Βλέπω τα μωρουδέλια ανάσκελα μες τα νερά , ανίσχυρα, να πλέουν πεθαμένα. Κορίτσια και αγόρια 12χρονα – δεκαπεντάχρονα που δεν πρόλαβαν να χαρούν την ζωή που είναι ωραία αλλά κάποιοι μας την διαφεντεύουν και μας την καταστρέφουν. Δεν πρόλαβαν να νοιώσουν τον έρωτα, την αγάπη. Βλέπω μανάδες να παλεύουν μες τα κύμματα ψάχνοντας τα μωρά τους. Μεσήλικες ανθρώπους, θεέ μου ανθρώπους!

Άσπρους, μαύρους, μελαχρινούς, ανθρώπους! Αλήθεια, οι δουλέμποροι που πληρώνονται αδρά απ’ τα θύματά τους τους αναποδογυρίζουν τα σαπιοκάραβα, ή τ’ αφήνουν ακυβέρνητα στα μανιασμένα κύμματα ή τα εμβολίζουν, δηλαδή τους πνίγουν σκόπιμα και συνειδητά επειδή τους αρέσει; Δηλαδή το κάνουν για να τους βλέπουν να ουρλιάζουν, να σπαρταρούν να πνίγονται και να ευχαριστιούνται αυτοί; Όοχι βέβαια! Έχουν πάρει χρήματα για να το κάνουν αυτό. Είναι εκτελεστές πληρωμένοι!

Ποιοι είναι αυτοί που τους πληρώνουν; Μα ποιοι άλλοι απ’ αυτού, που υψώνουν συρματοπλέγματα στα σύνορά τους; Αυτοί που  «ΠΑΣΕΙ ΘΥΣΙΑ» δεν τους θέλουν; Αυτοί όμως είναι που συναίνεσαν στα εγκλήματα πολέμου που γίνονται στις πατρίδες του! Που προκάλεσαν τους πολέμους! Ποιος αφήνει την πατρίδα του, το σπίτι του, τους φίλους του, τους συγγενείς του αν δεν έχουν φροντίσει οι «ηγέτες» του κόσμου να μην έχουν οι άνθρωποι οι κακόμοιροι άνθρωποι τίποτε πλέον απ’ όλα αυτά; Και όμως οι «ηγέτες» της Ευρώπης – ευτυχώς όχι ολόκληροι οι λαοί – κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά στα εγκλήματα πολέμου και υψώνουν συρματοπλέγματα. Οι πρόσφυγες που έφτασαν στην Ευρώπη που βρήκαν μπροστά τους, στα σύνορα της Ουγγαρίας και της Αυστρίας και στην ΠΓΔΜ, τα συρματοπλέγματα, τι έγιναν; Ταλαιπωρημένοι, εξαντλημένοι πολλές φορές δαρμένοι από τις δυνάμεις  καταστολής, ματωμένοι, με τα παιδιά στις αγκαλιές τους, κρεμασμένα έξω από τα συρματοπλέγματα, τι απέγιναν; Πέρασαν για τις  χώρες που ήθελαν; Ή τους άφησαν να περιπλανιώνται χωρίς προορισμό, χωρίς νερό και φαγητό, μέσα στο κρύο και στις λάσπες έως να πεθάνουν; Τι απέγιναν αυτοί οι άνθρωποι που μπροστά τους βρήκαν τα συρματοπλέγματα της πολιτισμένης Ευρώπης; Της Ευρώπης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της Ευρώπης κατά των Εγκλημάτων πολέμου;

Είναι αυτό, η πληρωμή των δουλεμπόρων να τους πνίγουν , είναι αυτό των συρματοπλεγμάτων, το όραμα των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων;

Όχι! Αυτό που ζούμε είναι η Ευρώπη του νέου Ράιχ, είναι τα νέα κρεματόρια είναι οι σύγχρονοι θάλαμοι αερίων είναι οι σύγχρονοι φούρνοι, τα σύγχρονα Νταχάου & Άουσβιτς. Και όλοι οι άνθρωποι μόνοι μας θα μπορούσαμε να ζήσομε όλοι ευτυχισμένοι. Χωρίς τους «ηγέτες» που μας χωρίζουν. Μόνοι μας, και οι Γερμανοί και οι Έλληνες και οι Γάλλοι και οι Άραβες και οι Τούρκοι και όλοι οι άνθρωποι θα μπορούσαμε να είμαστε ευτυχισμένοι. Γιατί όλοι οι άνθρωποι οι κοινοί άνθρωποι, οι απλοί άνθρωποι έχομε τα ίδια συναισθήματα, χαιρόμαστε για τους ίδιους λόγους και λυπούμαστε για τους ίδιους λόγους και δεν μας χωρίζει τίποτα.

Συρματοπλέγματα στις καρδιές μας βάζουν «οι ηγέτες» και τα συμφέροντα που υπηρετούν. Δυστυχώς έναν απ’ αυτούς τους ηγέτες της Ευρώπης φιλοδόξησε και ο Τσίπρας να γίνει και το επικαλείται και αυτάρεσκα: «Εμείς οι ηγέτες της Ευρώπης». Έτσι επένδυσε την ψήφο του λαού.

Άννα Κωνσταντουδάκη – Αγγελάκη

Φωτ.: Άρης Μεσσήνης