Tου Αντ. Χαρχαλάκη
Σε τηλεοπτικό πρόγραμμα, μια άχρωμη γυναικούλα του λαού, από αυτές που θυμίζουν τις προγιαγιάδες μας, όταν ρωτήθηκε για τους εξαγωγείς χρήματος σε ξένες τράπεζες, απάντησε πως «πρέπει να ντρέπονται…»
Το πράγμα – για το ποιοι πρέπει να ντρέπονται – σηκώνει συζήτηση: Σύμφωνα με τις αντιλήψεις των καιρών και των ημερών μας, το να βγάζει ένας τα εκατομμύριά του προς φορολογικούς παραδείσους, πάντα με τα … στραβά μάτια των υπευθύνων για την ασφάλεια συναλλάγματος σαφώς δεν είναι λόγος για να ντρέπεται! Αυτοί που πράγματι πρέπει να ντρέπονται, είναι κατ’ αρχήν οι κυβερνώντες πρωτοκλασάτοι και δευτεροκλασάτοι, επειδή (σίγουρα) κάνουν τα στραβά μάτια και επειδή στη συνέχεια μιλούν για … «έλλειψη χρημάτων, στάση εμπορίου»! Και προσπαθούν να πείσουν στα όργανα της οικονομίας και στα διεθνή φόρα, πως η χώρα έχει άμεση ανάγκη για Δάνεια!
Πανηγυρίζοντας κιόλας, στα κανάλια που … χάριν των ικανοτήτων τους, η χώρα θα πάρει τα… προσεχή Δάνεια!!! Φυσικά εκτός από αυτούς, πρέπει να ντρέπονται κι άλλοι, δηλαδή οι πολίτες που ρωτάνε γιατί δεν ντρέπονται οι αετονύχηδες της εξαγωγής των Δις! Το ερώτημα βεβαίως είναι: Γιατί αυτοί που ρωτάνε δεν ντρέπονται; Μα γιατί δεν έχουν τη στοιχειώδη γνώση που επιβάλλει τη Ντροπή! Αν είχαν το νιονιό να κάνουν την αυτοκριτική τους, θα συνειδητοποιούσαν γιατί πρέπει να ντρέπονται και γιατί ακόμη δεν ενδιαφέρονται – στοιχειωδώς έστω – για τα ίδια τους τα παιδιά, που δεν φροντίζουν να τους ετοιμάσουν ένα πράγματι εθνικό έδαφος! Πάνω στο οποίο θα οικοδομήσουν το μέλλον και των παιδιών τους, αλλά και των επερχόμενων γενεών!!!
Ίσως κάποιοι κάμουν τις κακόβουλες σκέψεις πως ο γράφων είναι πολιτικά μονόπλευρος. Εδώ που φτάσαμε όλα είναι πιθανά! Όμως ας τα δούμε διαφορετικά: Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του υπέρ των πειραματισμών και των δοκιμών. Κάτι όμως που είναι στο πολιτικό DNA του Ρωμιού. Κάτι που βεβαίως εξηγεί το «κόλλημα» του με τα παραδοσιακά κόμματα του πολιτικού χάρτη της Ελλάδας μας, αρνείστε πως ότι είχαν να δώσουν το έδωσαν; Σαν απάντηση δεν πρέπει να δοθεί η επανεκτίμηση της ψήφου; Εμείς οι Ρωμιοί κάνουμε αυτό το πείραμα; Κολλήσαμε στη…. «σιγουριά» της επιμονής επί τα αυτά. Και με βάση αυτό το δεδομένο τι κάναμε στη διαδρομή του (πολιτικού) χρόνου; Μια τρύπα στο νερό!!
Γι’ αυτό έχει φτάσει σ’ αυτά τα χάλια η χώρα μας! Και φυσικά … ζούμε, έστω σε καταστολή!!! Κοιτάχτε γύρω σας και θα με δικαιώσετε! Όπως βλέπετε, έχουμε φτάσει στα μη περαιτέρω! Υπάρχει άραγε «άλλο σκαλί στην κακιά τη σκάλα»; Και βεβαίως το όλον πράγμα, απαντάει στο ερώτημα «ποιοι πρέπει να ντρέπονται»; Απάντηση: Όλοι πρέπει να ντρέπονται και κυρίως εμείς ο λαός, που πληρώνουμε και τη νύφη! Που παράγουμε το κοινωνικό προϊόν, αναλώσιμο και συσσωρεύσιμο, που αναδείχνουμε τους εκάστοτε πολιτικές εξουσίες, που μετά από κάθε συρρίκνωση του εθνικού προϊόντος της χώρας και κάθε (φυσική) απογοήτευση, τραβάμε τα μαλλιά μας! Σαφώς τα τραβάμε άδικα, όπως με βεβαιώνει το επίπεδο των συζητήσεων, που ακούω εν μέσω κρίσεως…
Και διερωτώμαι κατ’ ιδίαν: Μπορούμε να διδαχτούμε από τις ατυχίες μας που μας παραδίδουν βορά στα τσακάλια των Δανειστών μας, κάνοντάς μας ταυτόχρονα και αντικείμενα χλευασμού; Από λαό, μέχρι πολιτικές ηγεσίες που εκποιούν τη χώρα μας, σε άτυπη συμφωνία με αυτούς που εγκρίνουμε να συνεχίζουν να είναι… στο «ναό της Δημοκρατίας» ! Ουαί υμίν, αν μας άκουγαν οι αρχαίοι εμπνευστές της και πρώτοι θεσμοθέτες της… Για τους οποίους κομπάζουμε κιόλας οι Ανόητοι…
