– Ποιος θα προστατέψει το Σύνταγμα που επιδιώκουν να το μετατρέψουν σε μνημονιακό κουρελόχαρτο;
– Ποιος θα προστατέψει τους πολίτες αυτής της άμοιρης χώρας;
– Ποιος θα κηρύξει την χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης;
Θυμάστε τις λίστες Λαγκάρντ, Λουξεμβούργου και λοιπές – λοιπές λίστες; Με τα εκατομμύρια ευρώ;
Ξεχάστε τις. Το αδίκημα παραγράφτηκε απ’ την Εφορεία. Συμπλήρωσαν 5 χρόνια και εδώ εφαρμόστηκε το Σύνταγμα.
Τα χρέη στο Δημόσιο παραγράφονται στα πέντε χρόνια.
Αυτό βέβαια δεν ισχύει για τους απλούς πολίτες. Έτσι επιχειρήσεις που έχουν κλείσει ακόμα και 30 χρόνια, επιχειρήσεις που έχουν πεθάνει οι ιδιοκτήτες, τους χρεώνουν με πρόστιμα όλα αυτά τα χρόνια και συγχρόνως προχωρούν σε κοινοποιήσεις πλειστηριασμών.
Εδώ δεν παραγράφονται τα χρέη στο Δημόσιο. Εδώ, τοκίζονται!
Επιχειρήσεις που υφίστανται – άλλες περιπτώσεις αυτές – που μέχρι σχεδόν στα μισά της κρίσης ήταν ανθηρές, που είχαν ασφαλιστικές ενημερότητες φορολογικές ενημερότητες και που τώρα δεν μπορούν να έχουν πρέπει να σφραγίζονται με βουλοκέρι; Να κλείνουν; Όταν, αυτοί που δημιούργησαν συνειδητά και μεθοδικά την κρίση, αυτήν την υποδούλωση της πατρίδας μας, αυτήν την κατοχή, αυτήν την σκλαβιά, τους έφεραν, αυτοί λοιπόν οι δοσίλογοι, σ’ αυτήν την κατάσταση. Να κλείνουν λοιπόν είναι η κυβερνητική πολιτική. Το δήλωσε και η υπουργάρα τους. Εμείς οι αριστεροί δεν είμαστε με τους μικρούς επιχειρηματίες είμαστε με τους μεγάλους. Λουκέτο λοιπόν. Και οι ιδιοκτήτες, και οι κάποιοι εργαζόμενοι που απασχολούνται; Ααα, μην στεναχωριέστε. Κάρτα επισίτισης θα σας βγάλομε. Αυτό είναι το όραμα του κάθε Έλληνα. Ουρά στα συσσίτια. Άλλωστε γίνεται Κατοχή χωρίς συσσίτια; Δεν γίνεται. Μας το ‘λεγαν και οι γονείς μας! «Παιδάκια μου, που να ζούσατε στη Κατοχή. Να στεκόσαστε στην ουρά για μια κουταλιά φασολάδα. Που τώρα είστε μίζερα και διαλέγετε τα φαγητά».
Που να ξέρανε οι συγχωρεμένοι μας πως θα ζούσε πάλι ο Ελληνικός Λαός τα συσσίτια.
Και ναι, κλείνουν τις επιχειρήσεις με λύσσα, λες και ήταν έγκλημα που υπήρξαν τίμιοι και παρέμειναν μικρομεσαίοι. Τους κατάσχουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς, με ποιο νόμο αλήθεια; Μόνο μια χούντα μπορεί να το κάνει αυτό. Είναι πραξικόπημα. Και δεν φτάνει αυτό. Προχωρούν κι άλλο. Να σας εξηγήσω με παράδειγμα. Αγοράζω π.χ. οικοδομικά υλικά από μια μάντρα. Τους ζητώ τιμολόγιο να μου στείλουν να τους πληρώσω. Στέλνει η επιχείρηση χαρωπή το τιμολόγιο να πληρωθεί. Αμ δε!
Η εφορία έχει κοινοποιήσει έγγραφο σ’ αυτόν που αγόραζε το προϊόν το όποιο προϊόν, τα οικοδομικά υλικά είναι παράδειγμα, να μην πληρώσει το τιμολόγιο εκεί που εκδόθηκε και πούλησε ο άνθρωπος αλλά το ποσό του τιμολογίου ολόκληρο να το πάει στην Εφορία. Καταλάβατε; Και πουλά και κόβει τιμολόγια και χρεώνεται και δεν εισπράττει τίποτα. Τα παίρνει, με το έτσι θέλω η Εφορεία. Αυτό και αν είναι ληστεία. Αυτό και αν είναι πραξικόπημα. Αυτό και αν είναι χούντα. Ποιος έδωσε το δικαίωμα να λειτουργεί έτσι ένα Κράτος; Που παραγράφει τις Λίστες Λαγκάρντ και καταδιώκει αντισυνταγματικά, μέχρι θανάτου τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις;
Που υπάρχουν για ένα πιάτο φαγητό, και για να μην περάσει οδοστρωτήρας από πάνω τους για υποχρεώσεις ασήμαντες αλλά φτιαχτά διογκωμένες , και μη αποδείξιμες;
Άλλωστε, εμείς από μικρά παιδιά ξέραμε πως οι άνθρωποι ήταν ελεύθεροι να δουλεύουν για να ζουν.
Δούλευαν για να ζήσουν δεν δούλευαν για να πληρώνουν μόνο τις λογής – λογής Εφορείες. Αυτές τις πλήρωναν όταν είχαν κέρδη και όχι όταν δούλευαν για ένα πιάτο φαγητό. Τι να πρωτοθυμηθούμε και τι να γράψομε; Για τον κακομοίρη που πούλαγε κουλούρια και που του βάλανε πρόστιμο 6.000 €; Πόσες χιλιάδες € βάλανε στις διάφορες Λίστες Λαγκάρτν;
Για το φοιτητή του εξωτερικού που με τον ηλίθιο νόμο της μαντάμ Διαμαντοπούλου και που ισχύει ακόμα ένα αγόρι φοιτητής – όχι κορίτσι, αυτά μπορούν να σπουδάζουν όσο θέλουν – ένα αγόρι λοιπόν μόλις συμπληρώσει τα 27 του χρόνια, χαρακτηρίζεται αιώνιος φοιτητής και του διακόπτεται η αναβολή; Που σημαίνει πως πρέπει να διακόψει φοίτηση και ας είναι στο πτυχίο του με ένα – δύο μαθήματα, και να παρουσιαστεί στο στρατό; Και αν δεν το κάνει, γιατί δεν θυσιάζει βέβαια το πτυχίο του, τον αγώνα του αυτά τα χρόνια της κρίσης που δούλευε σκληρά και σπούδαζε συγχρόνως, να του ξεκινούν τη ζωή του φοιτητής ων ακόμα, με 6.000 € πρόστιμο συν τους τόκους; Το οποίο κοινοποιείται στην εφορεία; Γι’ αυτό έκανε τον νόμο η μαντάμ. Ξέχασε τα φοιτητικά της . Για το χρήμα! Για να εισπράττουν το πρόστιμο! Και να μην μπορεί το παιδί να γυρίσει στην πατρίδα του. Ούτε για επίσκεψη.
«Με πονάει, με πονάει πού που δεν μπορώ να ‘ρχομαι. Αν παντρευτούν τ’ αδέλφια μου, αν πάθετε κάτι; Μα δεν μπορώ να διακόψω εδώ που έφτασα… Και θέλω να πάρω και ειδικότητα, δεν γίνεται να διακόψω».
Αυτά έκανε η μαντάμ Διαμαντοπούλου στα παιδιά μας. Και συνεχίζεται αυτό. Ακριβώς το ίδιο για τους φοιτητές του εξωτερικού… Τι να πρωτογράψω; Για τους εφιάλτες των ανθρώπων, για τις ζωές μας που τις άρπαξαν;
Που δεν μπορούμε πλέον να κάνομε όνειρα; Που δεν μπορούμε πλέον να δημιουργήσομε;
Για τα ξάγρυπνα βράδια μας;
Γι’ αυτό το ΓΙΑΤΙ που μας βασανίζει;
Γιατί να πληρώνομε εμείς για ο,τι αυτοί αποφασίζουν, αυτοί οι λίγοι, οι G 13, 23 δεν ξέρω πόσοι ελάχιστοι είναι στις διάφορες λέσχες Μπίλτεμπέργκ;
Γιατί να πληρώνομε εμείς τα χρέη της Siemens, των χρηματιστηρίων, των Ολυμπιακών Αγώνων, τον χρυσό της πρώην Τράπεζας Ελλάδας που τον πήγαν στην Γκόλντμαν Sacks, της Τράπεζας Ελλάδας που δεν είναι πλέον της Ελλάδας.
Γιατί να πληρώνομε εμείς τα ελλείμματα της Γερμανικής Τράπεζας γιατί εμείς με τη ζωή μας να σώζωμε το καταραμένο Ευρώ που σταμάτησε δια παντός την ανάπτυξη του Λαού και ευνόησε μόνο τους εφευρέτες του, αυτούς που ανήκουν στις λέσχες Μπίλντεσμπεργκ και που αποφασίζουν πώς να δημιουργούν χαός για να κερδίζουν απ’ αυτό.
Α.Κ.