Αυτό μοιάζει πλέον ξεκάθαρο. Αν δεν υπήρχε η δημοσιογράφος Ευτυχία Πενταράκη να δημοσιοποιήσει την ύπαρξη κρούσματος μέσα από τις βάσεις δεν υπήρχε περίπτωση μία στο εκατομμύριο να το μαθαίναμε. Οι αρχές θα έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους να το αποκρύψουν από το Χανιώτικο λαό για να διασφαλιστούν οι καλές σχέσεις με τους αμερικανοΝΑΤΟϊκούς.
Από πού προκύπτει αυτό το συμπέρασμα;
Μα από τη στάση τους μετά την αποκάλυψη. Άκρα του τάφου σιωπή και στα πηγαδάκια να σιγοψυθιρίζουν ότι ο ΝΑΤΟϊκός δεν είναι πραγματικά το πρώτο κρούσμα αλλά ένα από τα πολλά κι ότι πιο πιθανό είναι να έχει κολλήσει αυτός τον ιό από Χανιώτες παρά αυτός να τον μετέφερε.
Ναι, τέτοια λέγονται και συζητούνται στα κρυφά, εν μέσω της σιωπής…
Κι άραγε, για τα αθηναϊκά κανάλια η αποκάλυψη δεν είχε ενδιαφέρον; Ειδησεογραφικά δεν είναι ενδιαφέρον ότι το πρώτο κρούσμα σε μία πόλη όπως τα Χανιά έρχεται από στρατιωτικό που φιλοξενούνταν στις βάσεις;
Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα στα Χανιά ειδικά και γενικά στην Ελλάδα εδώ και αρκετά χρόνια. Η σιωπή. Έτσι ώστε, όσοι διατυπώνουν τα αυτονόητα να ακούγονται περίπου ως ακραίοι.
Εκεί φτάσαμε…
Το ερώτημα είναι, πόσα άλλα δεν έχουμε μάθει επειδή δε βρέθηκε κάποιος δημοσιογράφος να τα γνωστοποιήσει;