To Ισλαμικό Κράτος δεν θα είχε σημειώσει τέτοια επιτυχία αν είχε παραμείνει στην εξουσία ο Σαντάμ Χουσεΐν, υποστηρίζει ο πρώην πράκτορας της CIA, Τζον Νίξον, που τον ανέκρινε πρώτος, μετά τη σύλληψή του τον Δεκέμβριο του 2003.
Στο βιβλίο του με τίτλο “Debriefing the President: The Interrogation of Saddam Hussein” (Ενημερώνοντας τον Πρόεδρο: Η ανάκριση του Σαντάμ Χουσεΐν) διηγείται τις επιπτώσεις της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ και της εκτέλεσης του Σαντάμ Χουσεϊν.
«Στη διάρκεια των ανακρίσεων ο Σαντάμ ανέτρεψε όλες τις υποθέσεις μας», γράφει μεταξύ άλλων ο Νίξον στο βιβλίο του, που δημοσίευσαν το αμερικανικό περιοδικό Time και η βρετανική εφημερίδα Mail on Sunday.
Ο πρώην πράκτορας της CIA καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αν ο Σαντάμ είχε παραμείνει στην εξουσία, θα ήταν σχεδόν αδύνατη η ραγδαία άνοδος του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους.
«Είναι απίθανο μια ομάδα σαν το IΚ να μπορέσει υπό το καταπιεστικό καθεστώς του (Σαντάμ) να σημειώσει τέτοια επιτυχία που είχαν με την υπό τους σιϊτες ελεγχόμενη κυβέρνηση στη Βαγδάτη», ισχυρίζεται ο Νίξον.
Σύμφωνα με τον πρώην πράκτορα, «ο Σαντάμ ένιωθε ότι οι εξτρεμιστικές ομάδες στο Ιράκ αποτελούσαν τη μέγιστη απειλή για την εξουσία του κι οι δυνάμεις ασφαλείας του εργάζονταν πυρετωδώς για να ξεριζώσουν τέτοιες απειλές».
Έκθεση του βρετανικού κοινοβουλίου για την εμπλοκή της Βρετανίας στον πόλεμο του Ιράκ το 2003, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, επιβεβαιώνει τις θέσεις του Νίξον για τους τζιχαντιστές. Το 2006, οι επικεφαλής των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών εξέφραζαν έντονη ανησυχία για την άνοδο της σουνιτικής τζιχαντιστικής αντίστασης. Οι εξτρεμιστές αυτοί, καθώς και στελέχη του διαλυμένου ιρακινού στρατού εντάχθηκαν αργότερα σε ριζοσπαστικές τζιχαντιστικές ομάδες, περιλαμβανομένου του Ισλαμικού Κράτους, σύμφωνα πάντα με την έκθεση.
Στο βιβλίο, ο Νίξον εκφράζει το θαυμασμό του «για το πώς κατάφερε (ο Σαντάμ) να διατηρήσει τη συνοχή του Ιρακινού έθνους για τόσο διάστημα». Ο πρώην πράκτορας της CIA υπογραμμίζει ότι «δεν θέλει να υπαινιχθεί ότι ο Σαντάμ ήταν αθώος», αφού το καθεστώς του χρησιμοποιούσε συχνά «φόνους, εκβιασμούς και φυλακίσεις» κατά των αντιπάλων του.
Αλλά μπροστά στο εσωτερικό χάος και τη βία που ξέσπασε μεταξύ σιϊτών και σουνιτών μετά την αμερικανική εισβολή το 2003, ίσως να σκεφθεί κανείς ότι ο Σαντάμ δεν ήταν τελικά η χειρότερη επιλογή, σύμφωνα με τον Νίξον.
«Εκ των υστέρων η σκέψη του νά ‘χεις στην εξουσία έναν Σαντάμ που γερνούσε και αποστασιοποιούταν μοιάζει σχεδόν καθησυχαστική σε σύγκριση με τις μάταιες προσπάθειες των στρατιωτών μας και την άνοδο του Ισλαμικού Κράτους – για να μην αναφέρουμε τα τρία τρισ. δολάρια που δαπανήθηκαν για την ανοικοδόμηση ενός νέου Ιράκ», έγραψε.
Περίπου 4.500 Αμερικανοί, 179 Βρετανοί στρατιωτικοί και 150.000 Ιρακινοί έχασαν τη ζωή τους, κατά τη διάρκεια του πολέμου και της κατοχής.
Επίσης, ο Νίξον αναφέρει ότι ο Σαντάμ τον είχε προειδοποιήσει ότι οι αμερικανικές προσπάθειες σταθεροποίησης του Ιράκ ήταν καταδικασμένες να αποτύχουν: «Θα αποτύχετε στο Ιράκ γιατί δεν ξέρετε τη γλώσσα, την ιστορία του και δεν κατανοείτε την αραβική νοοτροπία».
Παρά την βελτίωση της αντιμετώπισης και εξάρθρωσης του Ισλαμικού Κράτους από τον Ιρακινό στρατό με τη στήριξη της Ουάσιγκτον, «απέχουμε (οι ΗΠΑ) ακόμη πολύ απ’ την επίτευξη αυτού του στόχου », υποστηρίζει ο Νίξον.
Επιπλέον, γράφει ότι ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θα έχει την ευκαιρία «να παίξει μεγάλο ρόλο» στη δημιουργία μιας νέας τάξης στη Μέση Ανατολή.«Αυτό θα απαιτήσει τη λήψη σκληρών αποφάσεων και την αναγνώριση τελικά ότι θα πρέπει ίσως να συνεργαστούμε με ανθρώπους και ηγέτες που απεχθανόμαστε αν θέλουμε να επαναφέρουμε τη σταθερότητα στην περιοχή και να περιορίσουμε το βεληνεκές της τρομοκρατίας».
Μετά την εκλογή του, ο Τραμπ προειδοποίησε ότι δεν πρέπει να επιδιωχθεί αλλαγή καθεστώτος στη Συρία κι δήλωσε ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να εστιάσουν στην αντιμετώπιση της απειλής του Ισλαμικού Κράτους.
«Η θέση μου είναι ότι πολεμάς τη Συρία, η Συρία πολεμά το Ισλαμικό Κράτος και πρέπει να ξεφορτωθείς το Ισλαμικό Κράτος», τόνισε ο Τραμπ, συμπληρώνοντας ότι ενώ η Ουάσιγκτον στηρίζει αντάρτες κατά του Άσαντ «δεν έχει ιδέα ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι»…
