του Σωκράτη Βαρδάκη *

Μόνο εγκληματική μπορεί να χαρακτηριστεί η πολιτική επιλογή της κυβέρνησης,  να ξεπουλήσει  οτιδήποτε έχει προστιθέμενη αξία και αποτελεί εγγύηση της αυτονομίας μας και του εθνικού συμφέροντός μας ως κράτος.

Σε αυτή την παρανοϊκή, ανεύθυνη και επικίνδυνη για το κράτος  πολιτική, εντάσσεται και το ξεπούλημα της ΔΕΗ, αφαιρώντας πολύτιμα εργαλεία άσκησης ενεργειακής πολιτικής από το Ελληνικό κράτος, δεσμεύοντας το μέλλον και τις επόμενες πολιτικές ηγεσίες, σε μια διαχείριση των καταστροφικών συνεπειών για το λαό, αυτών των επιλογών της, δημιουργώντας ταυτόχρονα επικίνδυνα τετελεσμένα, δύσκολα αναστρέψιμα.

Το ευρωπαϊκό παράδειγμα μας έχει δείξει ότι όπου υπήρξαν ιδιωτικοποιήσεις δημοτικών ή δημόσιων οργανισμών κοινής ωφέλειας, όπως κάποτε συνηθίζαμε να τους αποκαλούμε, οι συνέπειες ήταν καταστροφικές τόσο για τα ίδια τα κράτη, όσο και για τους καταναλωτές.

Ο νεοφιλελευθερισμός, με τον τρόπο που μεταφράζεται στην άσκηση πολιτικής, με απλά λόγια, είναι το ξεπούλημα κρίσιμων υποδομών και οργανισμών με υπερκέρδη, σε ιδιώτες, αφού πρώτα υπάρξει τεχνητή απαξίωσή τους, ώστε να ξεπουληθούν όσο όσο. Ακολουθεί η οικονομική αφαίμαξή τους για κάποια έτη, χωρίς κανένα κοινωνικό πρόσημο, έως τη στιγμή που τα κράτη αναγκάζονται να τα αγοράσουν πίσω, για να τα εξυγιάνουν, με υπέρογκα κόστη.

Η κυβέρνηση εν κρυπτώ και μάλιστα εν μέσω ενεργειακής κρίσης, ολοκληρώνει το καταστροφικό της σχέδιο για τη ΔΕΗ, αυξάνοντας το μετοχικό κεφάλαιο του Οργανισμού, αποκλείοντας ταυτόχρονα τη συμμετοχή του δημοσίου από αυτή την αύξηση, απεμπολώντας κάθε δημόσιο έλεγχο της ΔΕΗ και κάθε πολιτική ευθύνη από την άσκηση ενεργειακής πολιτικής υπέρ του κοινωνικού συνόλου.

Άλλωστε, αυτό κάνει σε κάθε τομέα ζωτικό για την εθνική ασφάλεια. Από τις πολιτικές επιλογές της, σε ότι αφορά τους Οργανισμούς Λιμένος, τις Τράπεζες παλαιότερα, τις οποίες η ίδια παράταξη έκανε δώρο στα συμφέροντα, με τις γνωστές επιπτώσεις και επιβαρύνσεις για τους φορολογούμενους, που κλήθηκαν να τις διασώσουν, έως και την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ υποδομών, του ΔΕΔΔΗΕ και της ΔΕΗ σήμερα, αποδεικνύεται ότι η Δεξιά παράταξη δρα με γνώμονα το κέρδος των ημετέρων , χωρίς κανένα αίσθημα κοινωνικής και εθνικής ευθύνης που απορρέει από το θεσμικό ρόλο που υπηρετούν.

Σήμερα, ένα προμελετημένο έγκλημα παίρνει σάρκα και οστά, αφού το ποσοστό συμμετοχής του Δημοσίου στην επιχείρηση μειώνεται από 51% στο 34% και ταυτόχρονα το κράτος στερείται εργαλείων παρέμβασης στον ενεργειακό τομέα, ελέγχου του κόστους για τους καταναλωτές και χάραξης ενεργειακής πολιτικής.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη διακυβέρνησή της, μείωσε μεσοσταθμικά κατά 12% την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, προστάτευσε τις ευάλωτες κοινωνικά ομάδες από την ενδεχόμενη ενεργειακή φτώχεια, κράτησε το 51% του ΑΔΜΗΕ, παρά τις εξοντωτικές πιέσεις των δανειστών μας,  ανέστειλε επ αόριστον την πώληση της ΔΕΗ, προχώρησε σε επενδύσεις 2,3 δις στα Βαλκάνια και διατήρησε πολύτιμες υδροηλεκτρικές μονάδες.

Η πολιτική που άσκησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν αφορά μόνο στην περιφρούρηση ενός κοινωνικού αγαθού, αλλά και το υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στο κράτος και στους πολίτες.

Διαφαίνεται πλέον ότι η ΝΔ δεν μπορεί να προασπίσει τα συμφέροντα αυτού του τόπου και των ανθρώπων του. Ήρθαν σε διατεταγμένη υπηρεσία να εξυπηρετήσουν του «ημέτερους» και να λεηλατήσουν το κράτος.

Τη στιγμή που το ένα στα τρία νοικοκυριά απειλούνται από φτώχεια και ενεργειακή ένδεια, η κυβέρνηση βρήκε έναν πολύ βολικό τρόπο να απεμπολήσει οποιαδήποτε ευθύνη απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους και ταυτόχρονα να ξεπληρώσει τα χρωστούμενα στα συμφέροντα που την κρατούν ακόμα «ζωντανή».

* Βουλευτής Ηρακλείου ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία