Ζούμε σε μια περίοδο που το καθεστώς που επιβάλλει το κράτος έκτακτης ανάγκης δολοφονεί καθημερινά συμπολίτες μας, αρπάζει τη στέγη για ένα κομμάτι ψωμί, αφήνει στο κρύο και το σκοτάδι χιλιάδες οικογένειες, μας ποτίζει απελπισία και θάνατο, αφαιρεί το δικαιωμα στην εργασία, στην ίδια τη ζωή με ελευθερία και αξιοπρέπεια..και η λίστα δεν τελειώνει! Ζούμε σε εκείνη την ιστορική περίοδο που έκλεισαν σχολεία και νοσοκομεία, που απαγορεύτηκαν διαδηλώσεις, επιστρατεύτηκαν εργαζόμενοι, διώχτηκαν ένα σωρό άνθρωποι για συμμετοχή σε λαικές κινητοποιήσεις. Στην εποχή που ο υπουργός υγείας είπε πως δεν υπήρξε κανείς νεκρός στο Πολυτεχνείο, που η αστυνομία ανακρίνει μαθητές που έχουν συμμετάσχει σε κατάληψη, με στόχο τι ψηφίζουν οι γονείς τους και αν ξέρουν την πολιτική τοποθέτηση των καθηγητών τους. Επίσης, τους απειλεί πως εξαιτίας της συμμετοχής τους στην κατάληψη του σχολείου, ίσως τους αφαιρεθεί το δικαίωμα υποβολής μηχανογραφικού δελτίου για τις πανελλαδικές εξετάσεις. Τοτε που οι διαφημίσεις στα κυρίαρχα μέσα κόπτονται για το δικαίωμα όλων μας στην υγεία για να μας πουλήσουν στο τέλος κάρτες υγείας και φυσικά ασφάλεια-πάσης φύσεως.
Μαγικές λέξεις το δίπτυχο “η τάξη και η ασφάλεια”. Πρέπει να εμπεδωθεί, να μπει στο μυαλό όλων, να είναι ο οδηγός προς την ανάπτυξη. Όσες-οι κάνουν το λάθος να μη συμμορωθούν τότε συναντούν το αυταρχικό κράτος που φανερά βελτιωμένο στη στρατηγική καταστολής και επίθεσης μπορεί να τσακίσει εργαζόμενους, ανέργους, ανήλικους, αγώνες, δάση και περιοχές ολόκληρες καμμιά φορά.Δεν παίζει, τιμωρεί! Συλλαμβάνει, φυλακίζει, απολύει, βασανίζει και καμμιά φορά σκοτώνει!
Σε τούτες λοιπόν τις μέρες, το κράτος δεν ξεχνά τους εχθρούς του, που πάντα είναι οι πιο αδύναμοι. Αυτή τη φορά αναφερόμαστε στους μετανάστες. Η στοχοποίηση βέβαια των μεταναστών είναι διαχρονικό φαινόμενο. Οι μετανάστες, κατa την κυρίαρχη αφήγηση είναι οι φορείς όλων των δεινών, είναι εγκληματίες, διαβρώνουν την καθαρότητα της εθνικής ταυτότητας, κλέβουν τις δουλειές συμπατριωτών, αυτοί έφταιξαν για την κρίση! Οι μετανάστες δεν κατηγορήθηκαν μόνο, χρησιμοποιήθηκαν ως δούλοι , ήταν πάντα σε καθεστώς ομηρείας ,στοιβάχτηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, βασανίστηκαν, απελάθηκαν, δολοφονήθηκαν, πνίγηκαν. Το κράτος φροντίζει για την ασφάλεια είπαμε, πάντα βέβαια με τη βοήθεια του φασιστικού παρακράτους.
Για την ασφάλεια του κράτους λοιπόν έρχεται η (πρωτότυπη δε θα τη λέγαμε) νέα τροπολογία να βάλει φρένο και να καταδείξει τα όρια των ελευθεριών σ’ αυτή τη χώρα! Οι νόμιμοι μετανάστες αυτής της χώρας δεν έχουν δικαίωμα ψήφου στο εξής. Μέσα στη γενική αντιδημοκρατική εκτροπή που εξελίσσεται καιρό τώρα και στον αυταρχικό κατήφορο κάτι τέτοιο ίσως δεν ξαφνιάζει κάποιους, άλλοι θα πουν πως δεν τους αφορά. Να φροντίσουμε όμως να μη μοιάσουμε στο τέρας, το μεταβατικό στάδιο είναι η απάθεια και η αδιαφορία.
Η αφαίρεση πολιτικών δικαιωμάτων και η δημιουργία γκρίζων ζώνων μέσα στην κοινωνία μας αφορά όλους! Μην ξεχνάμε πως η μαύρη εργασία και οι εργασιακές συνθήκες στις Μανωλάδες πρώτα δοκιμάστηκε στους μετανάστες. Το πείραμα έχει επεκταθεί, αλλά μπορεί κι άλλο σε επίπεδο πολιτικών δικαιωμάτων…
Να αντισταθούμε στο φασισμό πια της δημόσιας ζωής!
Να πάρουμε πίσω τις ζωές μας με αξιοπρέπεια!
Ισα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα για όλους-ες!
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΕΚΙ – ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ