Στις 15 Μαΐου του 1948, τη μέρα που έληξε η βρετανική εντολή για την Παλαιστίνη και ανακηρύχθηκε η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, το 78% των εδαφών της ιστορικής Παλαιστίνης κατελήφθη από τους Ισραηλινούς. Επτακόσιες χιλιάδες Παλαιστίνιοι εκδιώχθηκαν και απελάθηκαν και περισσότερα από 500 παλαιστινιακά χωριά καταστράφηκαν από τις σιωνιστικές πολιτοφυλακές.
Τα γεγονότα αυτά έχουν μείνει στην ιστορία των Παλαιστίνιων ως «Νάκμπα», ή αλλιώς ως «Παλαιστινιακή Καταστροφή». Η διεθνής κοινότητα αναγνώρισε το δικαίωμα των Ισραηλινών να έχουν το δικό τους κράτος και αρνήθηκε στους Παλαιστίνιους το δικαίωμα να επιστρέψουν στα εδάφη από τα οποία εκδιώχτηκαν, δημιουργώντας έτσι τα καραβάνια των προσφύγων, που μέχρι σήμερα δεν έχουν τη δική τους γη.
Κι επειδή την ιστορία την γράφουν οι νικητές και οι ισχυροί, ουδείς (πλην των Παλαιστίνιων) αναφέρεται στη Νάκμπα, όπως κανένας δεν θυμάται πλέον τους εκτοπισμένους Κύπριους από το βόρειο τμήμα του νησιού που κατέλαβε ο Αττίλας, όπως ξεχάστηκε κιόλας η εθνοκάθαρση των Αρμενίων από το Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Κι όσο οι νικητές απολαμβάνουν τις δάφνες τους απεργάζονται την ολοκλήρωση των σχεδίων, τα οποία η διεθνής κοινότητα σιωπηλά αποδέχεται. Ακριβώς αυτό κάνει σήμερα ο Μπενιαμίν Νετανιάχου στην Γάζα. Όπου ζουν 2,5 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι, οι οποίοι ταυτίζονται –με την λογική του Ισραήλ και της Δύσης- με την Χαμάς και οι οποίοι προφανώς πρέπει να αφανιστούν.
Αλλά επειδή δεν μπορούν να αφανίσουν κάθε ίχνος από αυτά τα «ανθρώπινα ζώα» (όπως αποκαλούν τους Παλαιστίνιους οι Ισραηλινοί), προτιμούν να τους ξεριζώσουν δια παντός από την περιοχή.
Το Ισραήλ έχει εγγράφως καταθέσει το σχέδιο για την μετεγκατάσταση των Παλαιστίνιων από την Γάζα στο Σινά και το έχει συζητήσει , έστω, ως «υπόθεση εργασίας» με τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους, τους οποίους πολύ θα βόλευε να ξεμπερδεύουν άπαξ με τον … μπελά που λέγεται «Παλαιστίνιοι».
Το ένα σενάριο που προωθούν οι Ισραηλινοί είναι να δημιουργηθούν μόνιμοι καταυλισμοί στην αιγυπτιακή Χερσόνησο του Σινά. Αυτό εννοούσε ο Μπενιαμίν Νετανιάχου όταν διακήρυττε ότι ο πόλεμος θα αλλάξει τον χάρτη της περιοχής.
Το άλλο σενάριο είναι η προσωρινή μετεγκατάσταση των Παλαιστίνιων στην Χερσόνησο του Σινά, χωρίς όμως να είναι η έρημος ο τελευταίος σταθμός των προσφύγων. Στο έγγραφο του ισραηλινού υπουργείου πληροφοριών που διέρρευσε από τους whist blowers, αναφέρεται ότι η Αίγυπτος, η Τουρκία, το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα θα υποστηρίξουν οικονομικά το πλάνο αυτό, ή θα δεχθούν να φιλοξενήσουν τους ξεριζωμένους από την Γάζα με το καθεστώς του πρόσφυγα και την προοπτική να τους παραχωρήσουν υπηκοότητα. Οι πρακτικές του Καναδά για ευέλικτες διαδικασίες χορήγησης υπηκοότητας θα μπορούσαν να αποτελέσουν πρότυπο.
Αυτό το πλάνο εξυπηρετεί πολλούς παίκτες στη Μέση Ανατολή, και φυσικά και τους Ισραηλινούς: γιατί πολύ απλά με την πάροδο του χρόνου δεν θα υπάρχουν πλέον Παλαιστίνιοι και θα απορροφηθούν σταδιακά στις χώρες υποδοχής.
Το Ισραήλ επιχειρεί να πείσει την Δύση και τις αραβικές χώρες να αποδεχτούν τα πλάνα του με την λογική ότι εφόσον θα έχει απομακρυνθεί ο άμαχος πληθυσμός από την Γάζα θα υπάρχουν λιγότερες απώλειες και θα μπορεί να επικεντρωθεί στην εξουδετέρωση της Χαμάς.
Κατά το πρωθυπουργικό γραφείο στο Τελ Αβίβ «το ζήτημα της επόμενης μέρας δεν έχει συζητηθεί σε κανένα επίσημο φόρουμ στο Ισραήλ, που προς το παρόν επικεντρώνεται στην εξουδετέρωση του δικτύου διακυβέρνησης και των στρατιωτικών υποδομών της Χαμάς».
Το Ισραήλ με το σχέδιο που προωθεί απορρίπτει κάθε συζήτηση για τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους, αλλά και για την αποκατάσταση της εξουσίας της Παλαιστινιακής Αρχής στην Λωρίδα της Γάζας. Το σκεπτικό είναι ότι αυτές οι δύο προοπτικές δεν θα αποτρέψουν μελλοντικές απειλές κατά του Ισραήλ.
Photo: Wikipedia
Ειδικά για το σενάριο αποκατάστασης της εξουσίας της Παλαιστινιακής Αρχής στην Γάζα -όπως αναφέρεται στο έγγραφο του ισραηλινού υπουργείου Πληροφόρησης – το Ισραήλ θεωρεί ότι θα είναι «άνευ προηγουμένου νίκη για το παλαιστινιακό εθνικό κίνημα, μία νίκη με θύματα χιλιάδες Ισραηλινούς πολίτες και στρατιώτες, χωρίς να διαφυλάσσεται η ασφάλεια του Ισραήλ».
Γι αυτό το Ισραήλ έχει δέσει στο άρμα του τις ΗΠΑ και την ΕΕ, τους οποίους χρησιμοποιεί ως προπαγανδιστές των θέσεων και των σχεδίων του για την εξαφάνιση κάθε ίχνους του παλαιστινιακού λαού από την Λωρίδα της Γάζας. Αντίστοιχο πρόβλημα στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη δεν υπάρχει, αφού εκεί οι Παλαιστίνιοι έχουν το «δικαίωμα» της ενσωμάτωσης στο εβραϊκό κράτος κι όσοι το αρνούνται επιβιώνουν σε καθεστώς απαρτχάιντ, χωρίς προφανώς να αναγνωρίζονται ως Παλαιστίνιοι.
Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε πως θα προσδιορίζεται η έννοια της «γενοκτονίας» στο επίσημο λεξικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά την «επίλυση» του προβλήματος με τα «ανθρωπόμορφα κτήνη» που επιβιώνουν στην Γάζα σε πείσμα της πολιτικής ορθότητας την οποία ευαγγελίζεται η πολιτισμένη Δύση.