Ο ένας μετά τον άλλον οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι προαναγγέλλουν για την Ελλάδα νέο πακέτο δανείων και μέτρων, σε συνδυασμό με απλή μείωση των επιτοκίων και επιμήκυνση αποπληρωμής του χρέους. Ο χρηματιστηριακός αναλυτής Πάνος Παναγιώτου χαρακτηρίζει στο tvxs.gr αναμενόμενη τη διάψευση των προσδοκιών για νέο «κούρεμα» και περιγράφει το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται οι χώρες στον πυρήνα της Ευρωζώνης
.«Αν αποφάσιζαν να κουρέψουν το ελληνικό χρέος, αυτήν τη στιγμή θα κούρευαν επίσημα δάνεια. Δηλαδή η Γερμανία και η Γαλλία θα κατέγραφαν απευθείας ζημιές. Μα ποιος περιμένει ότι η γερμανική και η γαλλική κυβέρνηση θα σβήσουν ποσά που έχουν φύγει από τους εθνικούς τους προϋπολογισμούς; Μετά θα πρέπει να κάνουν εκείνοι ανακεφαλαιοποίηση. Ιδίως αν μιλάμε για ένα κούρεμα όπως αυτό που θα χρειαζόταν, δηλαδή για παράδειγμα της τάξης των 100 δις, αυτό δεν πρόκειται να γίνει», εξηγεί ο Π.Παναγιώτου ερμηνεύοντας τη στάση των μεγάλων παικτών της Ευρωζώνης.
Ο ίδιος υπογραμμίζει: «Κάνουν τα απολύτως απαραίτητα για να είναι στοιχειωδώς εντάξει με το ΔΝΤ, το οποίο πιέζει για κούρεμα του ελληνικού χρέους ως τον μοναδικό τρόπο να καταστεί βιώσιμο. Έτσι όμως δεν αντιμετωπίζουν το ελληνικό πρόβλημα στην ουσία του. Το αντιμετωπίζουν απλώς λογιστικά».
Περιγράφοντας τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας υπό αυτές τις συνθήκες, ο χρηματιστηριακός αναλυτής τονίζει ότι το πρωτογενές πλεόνασμα στο οποίο προσδοκά το οικονομικό επιτελείο δεν θα προκύπτει από την αποτελεσματικότητα ενός αναπτυξιακού μοντέλου, αλλά θα είναι προϊόν περικοπών και άρα δεν θα μπορεί να διατηρηθεί σε στοιχειώδες βάθος χρόνου:
«Χοντρικά, η ανάπτυξη της Ελλάδας βασιζόταν στο δημόσιο, στην οικοδομή, στον τουρισμό και σε έναν βαθμό στο λιανικό εμπόριο. Όλο αυτό καταργείται, χωρίς όμως να αντικαθίσταται από ένα άλλο μοντέλο. Και φυσικά, το 20% του ΑΕΠ που αντιστοιχούσε στην οικοδομή για παράδειγμα, αυτήν τη στιγμή δεν μπορεί να καλυφθεί από τις εξαγωγές».
Ως προς την εξέλιξη του ελληνικού χρέους, ο Π.Παναγιώτου τονίζει ότι το επίσημο ανέρχεται σε 305 δις (170% του ΑΕΠ) και μάλιστα υπάρχει ένα παράλληλο χρέος ύψους 80 δις το οποίο αντιστοιχεί στο τίμημα που καταβάλλουν οι τράπεζες για την κάλυψη αναγκών του δημοσίου μέσα από τα έντοκα γραμμάτια.
Συνεπώς, σύμφωνα με τον Π.Παναγιώτου, από εδώ και στο εξής θα πρέπει να αναμένει κανείς «τα πάντα», από πλειστηριασμούς ακινήτων έως ευρύτερες πρακτικές που θα υπάγονται στη λογική του bail in (διάσωση με ιδία μέσα), σε συνδυασμό με μία προσδοκία κυβέρνησης και τρόικας ότι θα καταφέρουν να αντλούν πόρους από τη μαύρη οικονομία μέσω της υπερφορολόγησης και του εκφοβισμού.
