Γράφει ο Βαγγέλης Πάλλας, δημοσιογράφος ΑΠΕ – ΜΠΕ
«Κάντε τους γύφτους καύσιμα» και «Χρήσιμη δουλειά για γύφτους: δοκιμαστές θαλάμων αε¬ρίων» ήταν δύο από τα ρατσιστικά γκρουπ του Facebook, ενώ στις σελίδες κάποιων άλλων γκρουπ ναζιστικοί χαιρετισμοί καλωσόριζαν τους επισκέπτες του. Το ρατσιστι¬κό πρόσωπο του Facebook ε¬νόχλησε ακόμα και τους ευ¬ρωβουλευτές, οι οποίοι κα¬τέκριναν τους διαχειριστές της ιστοσελίδας που επιτρέπουν τη λειτουργία των συγκεκριμένων γκρουπ. Ομάδα σοσιαλιστών ευρωβουλευτών και ο ηγέτης του Σοσιαλιστικού Ευρωπαϊκού Κόμμα¬τος εντόπισαν επτά γκρουπ ανάλογου περιεχομέ¬νου, επισημαίνοντας πως από πίσω τους κρύβο¬νται «γνωστές φασιστικές» οργανώσεις που προ¬σπαθούν να στρατολογήσουν νέα μέλη.
Το Facebook είναι επαναστατικό μέσο επικοινωνίας και ενημέρω¬σης γιατί επιτρέπει στους χρήστες του να λειτουργούν διαδραστικά, να συμμετέχουν σε ακτιβιστικά, πολιτικοποιημένα, ενημε¬ρωτικά γκρουπ, να αναλαμβάνουν και να προωθούν δράσεις. Η εξά¬πλωση και η επιρροή του είναι σημαντική
Δεν χρειάζεται, ωστόσο, να είσαι υποψήφιος πρόεδρος για να δημιουργήσεις ένα θεματικό γκρουπ στο Facebook. Οποιοσδήποτε χρήστης του μπορεί να δη¬μιουργήσει ή να εγγραφεί σε ένα γκρουπ. Αυτή τη δυνατότητα εκ¬μεταλλεύτηκαν Ιταλοί νεοναζί (όλα τα ρατσιστικά γκρουπ που εντοπίστηκαν είχαν δημιουργηθεί από Ιταλούς χρήστες) για να «επι¬τεθούν» διαδικτυακα στους Ρομά. Εν τω μεταξύ, τους τελευταίους μήνες έχουν αυξηθεί και οι πραγματικές ρατσιστικές επιθέσεις στους Ρομά της Ιταλίας, την ώρα που τα ΜΜΕ της χώρας δίνουν έμφαση στα βίαια εγκλήματα που έχουν κάνει οι Ρομά, διεγείροντας περισ¬σότερο τα ρατσιστικά αισθήματα των Ιταλών. Τελικά το Facebook ανακοίνωσε την περασμέ¬νη Παρα¬σκευή πως διέγραψε τα συγκεκριμένα γκρουπ από τη βάση δεδομέ¬νων του.
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ 1: ΙΤΑΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΞΕΝΩΝ
Κυβερνητικός διωγμός των μεταναστών. Αντιδράσεις οργής των ξένων στον ρατσισμό. Αλλά και βουβός φόβος που έχει φωλιάσει σε μετανάστες και ντόπιους
Χαρακτήρα κοινωνικής έκρη¬ξης παίρνουν πλέον στην Ιταλία τα μεταναστευτικά προβλήματα. Οι εξεγέρσεις πολι¬τών ενάντια στις διακρίσεις και τον ρατσισμό, όπως για παράδειγμα στο Μιλάνο μετά τη δολοφονία ενός Αφρικανού νέου ή οι εκδη¬λώσεις οργής των ίδιων των μετα¬ναστών στη Νάπολη για τη δολο¬φονία έξι νεαρών συμπατριωτών τους, τα πογκρόμ της κυβέρνησης κατά των Ρομ ή οι συγκρούσεις μεταξύ κατοίκων της Νάπολης και Ρομ αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Πιο ανησυχητι¬κός είναι ο φόβος που έχει φωλι¬άσει σε μετανάστες και πλατιά στρώματα του ιταλικού λαού και που βιώνεται βουβά σε ατομικά επίπεδο.
Σε πρόσφατη έρευνα που διενήρ¬γησε το ινστιτούτο στατιστικής Censis προκύπτει ότι οι κάτοικοι της Ρώμης αισθάνονται περισσό¬τερο ανασφαλείς συγκριτικά με Μετοίκους μεγαλουπόλεων όπως η Νέα Υόρκη, η Μόσχα, το Τόκιο, το Πεκίνο, το Παρίσι, το Λονδίνο. Στην ερώτηση «ποιο συναίσθημα εκφράζει καλύτερα τη σχέση σας με τη ζωή», το 46% απάντησε «η ανασφάλεια» ενώ το 12,2% «ο φόβος».
Σύμφωνα με τον υπεύθυνο της έρευνας Τζιουζέπε Ντε Ρίτα, η κατάσταση αυτή καλλιεργήθηκε από τον νυν δήμαρχο του ακροδε¬ξιού κόμματος ΑΝ, Τζάνι Αλεμάνο, που στήριξε την καμπάνια του στην ξενοφοβία αλλά και στις πρακτικές που υιοθέτησε στη συνέχεια.
«Όταν βλέπεις στις γωνίες των δρόμων τον στρατό, οι φόβοι σου – εντείνονται, νιώθεις ότι ζεις σε μια επικίνδυνη κοινωνία» λέει χαρα¬κτηριστικά ο Ντε Ρίτα. Όσο για τον δήμαρχο, δεν δείχνει να ανησυχεί για τα αποτελέσματα της έρευνας. Θεωρεί ότι είναι μια κατάσταση που κληρονόμησε από την κεντρο¬αριστερή διακυβέρνηση της πόλης και ότι με αστυνομικά και στρατιω¬τικά μέτρα όλα θα λυθούν. Η ξενοφοβία ήταν άλλωστε το κεντρικό μοτίβο της προεκλογικής καμπάνιας της κεντροδεξιού συνα¬σπισμού και ιδιαίτερα της Λέγκας του Βορρά που υπήρξε ο πραγμα¬τικός νικητής των εκλογών, ανεβά¬ζοντας θεαματικά τα ποσοστά της ακόμη και σε παραδοσιακά αριστε¬ρές περιοχές της βόρειας Ιταλίας. Σήμερα έχει τέσσερα υπουργεία στην κυβέρνηση Μπερλουσκόνι και είναι ο εμπνευστής ενός «πακέ¬του ασφαλείας» που υιοθέτησε η κυβέρνηση, με το οποίο εισά¬γεται ένα νέο ποινικό αδίκημα, η «clandestinità: η μη κατοχή άδει¬ας παραμονής θα επισείει αυστη¬ρές ποινές στους «λαθραίους» αλλά και στους Ιταλούς που τους βοηθούν.
Ο Παπ Καύμα προέρχεται από τη Σενεγάλη και ζει στο Μιλάνο εδώ και 25 χρόνια. Είναι συγγρα¬φέας του μπεστ σέλερ «Πωλητής Ελεφάντων» και ο πρώτος μετα¬νάστης συγγραφέας στην Ιταλία. Αποδίδει τα ρατσιστικά κρούσμα¬τα στην κυβερνητική πολιτική αλλά και στη χαλαρή αντίδραση της αντιπολίτευσης που φοβάται μήπως χάσει ψήφους. Πιστεύει ότι κι οι ίδιοι οι μετανάστες έχουν ευθύνες. Λέει: «Επικρατεί ένα αίσθημα παραίτησης και σε μας τους ξένους. Δεν υπάρχει κάποια ομάδα ή κάποια οργάνωση που να κινείται με συντεταγμένο τρόπο». Η Βερόνα είναι μια όμορφη πόλη του Βορρά με 150.000 κατοίκους, πολλοί από τους οποίους είναι ξένοι. Η πόλη έχει παράδοση στη φιλοξενία προσφύγων αφού σε αυτήν είχε καταφύγει ο εξόριστος από τη Φλωρεντία Δάντης αλλά και ο λόρδος Βύρων. Ο γραμμα¬τέας της Λέγκα Πάολο Λιβεράνι ωστόσο έχει… κοντή ιστορική μνήμη: «Για το 90% της εγκλημα¬τικότητας ευθύνονται οι μετανά¬στες». (Ο Λιβεράνι δεν πτοείται από το γεγονός ότι 45 βουλευτές από τον κυβερνώντα συνασπι¬σμό και επτά από το δικό του κόμμα έχουν εκκρεμότητες με τη Δικαιοσύνη…).
Η Τίτιλοπ χασάν, από τη Νιγηρία, κάτοικος της Ραβέννα και μέλος του Συμβουλίου Μεταναστών στο δημοτικό συμβούλιο, όπου την πλειοψηφία έχει η Αριστερά, αντικρούει τον Λιβεράνι: «Την εγκληματικότητα τη δημιουργεί ο ίδιος ο νόμος, όταν το να μην έχεις άδεια παραμονής θεωρείται ποινι¬κό αδίκημα. Μας αντιμετωπίζουν ως μαύρα πρόβατα ενώ στην πραγματικότητα η φτηνή εργατική μας δύναμη σώζει την οικονομία. Ήταν να μας δοθεί δικαίωμα ψήφου, για να έχουμε φωνή και δυνατό¬τητα διαμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού στη χώρα όπου ζούμε και δουλεύουμε. Δεν το έκανε η κυβέρνηση Πρόντι, που το είχε μάλιστα υποσχεθεί, και φυσικά η Δεξιά δεν πρόκειται να το κάνει. Η διάκριση μεταξύ Ιταλών και μεταναστών δεν έχει νόημα όταν μας πλήττει η ακρίβεια που χτυπάει με – τον ίδιο τρόπο τόσο το «μεταναστευτικό ρύζι» όσο και το «ιταλικό αλεύρι».
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ 2. ΙΝΔΟΥΙΣΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
Αν στην Ιταλία οι Χριστιανοί είναι η πλειονότητα που οργανώνει πογκρόμ εναντίον των ξένων, στην Ινδία, ως μειονότητα, αντιμετωπίζουν συχνά ένα σκληρό δίλημμα: να αλλάξουν θρήσκευμα ή να πεθάνουν.
Στην Ινδία το 94% του πληθυσμού είναι Ινδουιστές, Μόλις το 2,3% είναι Χριστιανοί, Το ποσοστό είναι αρκετά μικρό, ώστε να μην εξασφαλίζει την ασφάλεια στους Χριστιανούς, αλλά αρκετά μεγάλο, ώστε να ενοχλεί την πλειονότητα των Ινδουιστών, Οι πιστοί και των δύο θρησκειών ζούσαν ειρηνικά εδώ και δεκαετίες. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, σημειώνονται σποραδικές επι¬θέσεις εναντίον Χριστιανών, με αποκορύφωμα τα γεγονότα των τελευταίων δύο μηνών στην επαρχία Ορισα. Αυτή τη φορά, οι Χριστιανοί υποβάλλονται σε ένα απάνθρωπο δίλημμα: να αλλαξοπιστήσουν ή να πεθάνουν.
Αφορμή για τις ταραχές ήταν η δολοφονία κορυφαίου στελέχους μιας ριζοσπα¬στικής ινδουιστικής οργάνωσης, της Vishwa Hindu Parishad (VHD), η οποία, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Observer, καταφερόταν συχνά εναντίον των Χριστιανών, Η αστυ¬νομία εκτιμά ότι πίσω από την επίθεση βρίσκονται εξτρεμιστές Μαοϊστές, όμως, οι Ινδουιστές οπα¬δοί της οργάνωσης είχαν αποφασίσει από τα πρώτα λεπτά της δολοφονίας πως υπαίτιοι είναι Χριστιανοί. Ξεκίνησε ένα μπαράζ επιθέσεων: γείτονες και μοναχοί εισέβαλλαν στα σπίτια των Χριστιανών απειλώντας τους με θάνατο αν δεν αλλάξουν θρησκεία. Οι περισσότεροι συμμορφώθηκαν για να σώσουν τις οικογένειες και τα σπίτια τους. Ο μέχρι τώρα απολογισμός των επιθέσεων είναι 59 νεκροί ενώ 50.000 Χριστιανοί έμειναν άστεγοι αφού οι φανατικοί έκαψαν τα σπίτια τους. Ανάμεσά τους μια νεαρή Ινδή που κάηκε ζωντανή όταν έβαλαν φωτιά στο χριστιανικό ορφανοτροφείο όπου δούλευε και μία μοναχή που έπεσε θύμα ομαδικού βιασμού.
Εκπρόσωπος της ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας δήλωσε στη Herald Tribune ότι η αστυνομία κωλυσιεργεί εσκεμμένα, φτάνοντας πάντα δεύτερη, μετά τους εξτρεμιστές. Οι Χριστιανοί κατηγορούν την αστυνομία ότι δεν θέλει να δυσαρε¬στήσει την ισχυρή πλειονότητα των Ινδουιστών εν όψει των επικείμενων εκλο¬γών του Μαΐου.
Η άλλη πλευρά, η οργάνωση VHD, υποστηρίζει στο περιοδικό Economist ότι οι Χριστιανοί καίνε μόνοι τους τις εκκλησίες για να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη. Τα τελευταία χρόνια οι ιεραπόστολοι της Ινδίας προσπαθούν να προση¬λυτίσουν ολοένα περισσότερους Ινδούς, προσφέροντας στους πιστούς δωρεάν παιδεία και ιατρική περίθαλψη.
Εδώ και χρόνια, μοναχοί και των δύο θρησκειών κατηγορούνται ότι προσπαθούν με το ζόρι να «πείσουν» τους ετερόδοξους να αλλαξοπιστήσουν. Γι’ αυτό τον λόγο, από το 1967, έξι από τα δώδεκα κρατίδια της Ινδίας έχουν θεσπίσει ειδικούς νόμους που απαγορεύουν τον βίαιο προσηλυτισμό. Αλλά μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει καταδικαστεί.
Τη χριστιανική πίστη ασπάζονται συχνά οι φτωχότεροι των Ινδών, ιδίως αυτοί που ανήκουν στους «νταλίτ» (τους «ανέγγιχτους»), που βρίσκονται, δηλαδή, στον πάτα του συστήματος των καστών. Ο Economist εκτιμά πως οι Χριστιανοί Ινδοί μπορούν πολύ πιο εύκολα να ανελιχθούν κοινωνικά και επαγγελματικά, εκμεταλλευόμενοι τη μόρφωση και τις γνωριμίες τους. Αυτό ακριβώς είναι που εξοργίζει τους φανατικούς ινδουιστές, που υπερασπίζονται με πάθος το επιχείρημα των απανταχού ξενόφοβων «Ήρθαν να μας πάρουν τις δουλειές»
* Ο ΕΥΓΓΕΛΟΣ ΠΑΛΛΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ
FREELANCER ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ Ε.Ε. – ΕΥΡΩΠ. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΑΠΟΤΗΝ Ε.Ε.
Pallas.eu@gmail.com
