Εκτενή απάντηση έδωσε στη δημοσιότητα η συνέλευση της κατάληψης Rosa Nera σχετικά με φωτορεπορτάζ τοπικού μέσου όπου παρουσιάζονται σακούλες με μπάζα σε χώρο της κατάληψης.

Στην απάντησή της η συνέλευση αναφέρει:

Με αφορμή το αυτοαποκαλούμενο “πλούσιο φωτορεπορτάζ” γνωστού τοπικού μέσου ενημέρωσης, βρεθήκαμε προ εκπλήξεως με την κατάσταση η οποία επικρατεί μέσα στο κτήριο, στο οποίο για 16 χρόνια στεγαζόταν η κατάληψη Rosa Nera. Την Δευτέρα 12/10/2020, ομάδα αρχαιολόγων από την υπηρεσία Νεώτερων Μνημείων του Ηρακλείου έκανε αυτοψία στο κτήριο. Σύμφωνα πάντοτε με το ίδιο “ρεπορτάζ” δεν είχε γίνει η παραμικρή παρέμβαση από την εταιρεία, ούτε καν καθαρισμός, διότι η εταιρεία, “σεβόμενη τις διαδικασίες, περίμενε την αρχαιολογική υπηρεσία”. Κατά την διάρκεια της βιντεοσκόπησης διακινήθηκαν ευρέως από την “δημοσιογράφο” υπόνοιες γύρω από το γεγονός ότι βρέθηκαν δεκάδες σακούλες με μπάζα, ζητώντας διευκρινίσεις για το πώς και γιατί βρίσκονται αυτές οι σακούλες εκεί.

Ως συνέλευση της κατάληψης, θεωρούμε ότι έχουμε ευθύνη να απαντήσουμε στις “ερωτήσεις” του “ρεπορτάζ” γιατί εμάς- σε αντίθεση με αυτούς που εξυπηρετεί η εν λόγω δημοσιογράφος- δεν μας τρομάζει η διαφάνεια και η αλήθεια.

Απάντηση της κατάληψης ROSA NERA :

Το σκηνικό που επικρατεί στο εσωτερικό του εξωτερικού υπογείου της κατάληψης, με τις σακούλες με τα μπάζα, είναι από εργασίες αποκατάστασης του χώρου του πρώην “ποδηλατάδικου”, όπως αποκαλείται, μετά τη λειτουργία του ως χώρου επισκευής ποδηλάτων τα έτη 2012 με 2015. Σε αυτό το υπόγειο, φαίνεται ότι στεγαζόταν το λεβητοστάσιο. Στον ανατολικό τοίχο του υπογείου βρίσκεται ένας σκουριασμένος μεταλλικός λέβητας. Οι σωληνώσεις του υπάρχουν ακόμη, αν και μάλλον η λειτουργία του σταμάτησε πολύ πριν την εγκατάλειψη του κτιρίου το 1984. Γύρω από το λέβητα υπήρχε ένας τοίχος από τσιμεντόλιθους. Στην βάση του, στηριζόταν σ’ ένα θεμέλιο δέκα εκατοστών, το οποίο δεν αφαιρέθηκε καθώς αυτό θα σήμαινε σημειακό ξήλωμα του πατώματος, το οποίο είναι από βότσαλο και αποτελεί στοιχείο του νεώτερου μνημείου. Στην κορυφή αυτής της κατασκευής, υπήρχε μια σκεπή από αμίαντο. Ο αμίαντος είναι ένα υλικό από το οποίο κατασκευαζόντουσαν πολλές σκεπές στο παρελθόν, λόγω του χαμηλού κόστους του. Το υλικό αυτό αποδείχθηκε πως όταν παλιώνει, και η φθορά του συγκεκριμένου ήταν εμφανής, απελευθερώνει στον αέρα πολύ λεπτές ίνες οι οποίες μπορεί να είναι βλαβερές. Έτσι, κατά την αφαίρεση του μικρού κελύφους του λέβητα, συμβουλευτήκαμε εταιρία διαχείρισης αμιάντου και της παραδώσαμε τα στοιχεία για ελεγχόμενη απόρριψη στη Γερμανία. Αυτός ο χειρισμός στον οποίο καταλήξαμε ύστερα από συνέλευση, είχε κι ένα κόστος για το οποίο θα χρειαζόμασταν κάποιο χρόνο ώσπου να μαζέψουμε τα χρήματα. Σκοπός αυτών των εργασιών ήταν να επαναλειτουργήσει ο χώρος ως αίθουσα συναυλιών, έργο που παραμένει ανολοκλήρωτο μέχρι και σήμερα.

Επειδή όμως το εν λόγω ρεπορτάζ ήταν για τα μπάζα από κάθε άποψη, θα θέλαμε να θέσουμε κι εμείς κάποιες ερωτήσεις μπας και το σώσουμε!

Ερωτήσεις της κατάληψης ROSA NERA :

Σύμφωνα με το “ρεπορτάζ” η εταιρεία που αυτή την στιγμή διαχειρίζεται το κτήριο (BELVEDERE), ανέφερε πως δεν έχει γίνει η παραμικρή εργασία. Αυτή η δήλωση μάς προβληματίζει διπλά. Από την μία, στο φωτορεπορτάζ, βλέπουμε πως κάποια από τα παράθυρα της κατάληψης είναι ανοιχτά και μερικά σπασμένα. Αυτό σημαίνει πως στην πρόσφατη βροχή που έριξε στα Χανιά, σε συνδυασμό με τους αέρηδες που σηκώνει στον λόφο, το κτίριο ήταν έκθετο στις καιρικές συνθήκες και στα νερά που πιθανώς μπήκαν και λίμνασαν στο εσωτερικό του. Όσο η κατάληψη ήταν εκεί, οι διαμένοντες στο κτήριο πάντοτε φρόντιζαν σε τέτοιες περιπτώσεις να κλείνουν τα παράθυρα και να φροντίζουν οποιαδήποτε ζημιά γίνει να διορθώνεται αμέσως. Από την άλλη, είδαμε πως στα παράθυρα την βόρειας όψης, έχουν τοποθετηθεί λαμαρίνες οι οποίες στερεώνονται σε σιδεριές που είναι πακτωμένες στους τοίχους. Έχει τρυπηθεί δηλαδή η πέτρα και έχουν τοποθετηθεί μεταλλικές ράβδοι αρκετών εκατοστών, ώστε να μπορεί να αντέξει το βάρος μιας τέτοιας λαμαρίνας και τους κραδασμούς της με τον αέρα. Βέβαια λαμαρίνες δεν έχουν τοποθετηθεί μόνο στο εσωτερικό του κτηρίου. Έχουν τοποθετηθεί στην εσωτερική πόρτα της κατάληψης και στις δύο πόρτες της αυλής, όπως και συρματοπλέγματα γύρω από τα κάγκελα της αυλής, ενώ επίσης αστυνομικοί φυλάνε τις εισόδους της, χειρισμοί που φανερώνουν την έκδηλη έλλειψη αισθητικής που φέρουν όλοι οι εμπλεκόμενοι.

Σχετικά με τη “Γραμμή ετοιμορροπίας” του Β. Διγαλάκη και της εκάστοτε λασπολογίας που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει σχετικά με τη στατική επάρκεια, τη συντήρηση του κτιρίου και τις συνθήκες ζωής σ’ αυτό παρατηρούμε μια ύπουλη υποκατάσταση της λογικής και των πολιτικών επιχειρημάτων με συναισθηματικούς όρους μιλώντας :

(α) για “ανευθυνότητα” απέναντι σε ανύπαρκτο κίνδυνο κατάρρευσης (κι αν αναζητά ανεύθυνους, ας αναλογιστεί την εγκατάλειψη των ιταλικών στρατώνων με τις καταστροφικές για το κτίριο συνέπειες)

(β) για την “παράνομη” κατάληψη, τη στιγμή που αυτός και το σινάφι του θέλει να νομιμοποιήσει μια καταπάτηση.

Όλη η δουλειά που ρίξαμε εκεί έγινε οικειοθελώς, με ελεύθερη συνεισφορά, διαφορετικά το κτίριο θα είχε καταρρεύσει, ή θα είχε υπερκοστολογηθεί για να μοιραστεί ως πίτα μεταξύ γραφιάδων κι εργολάβων (γι’ αυτό είμαστε περήφανοι και περήφανες για ό,τι κάναμε, έστω κι αν θα μπορούσαμε να το έχουμε κάνει καλύτερα). Επίσης, περιμένουμε με ανυπομονησία το δημοσιογραφικό δαιμόνιο να βιντεοσκοπήσει επιμελώς κι άλλους χώρους της κατάληψης – ιδανικά με μονοπλάνο, για να δούμε τι άλλο μας κρύβουν οι καπηλευτές του δημοσίου.

Υ.Γ. Παραθέτουμε ενδεικτικά μερικές απ΄ τις εργασίες που έχουν γίνει στο κτήριο συν τω χρόνω:

  • Κάλυψη της ανασκαφής στο αίθριο με χώμα και χαλίκι, προκειμένου να μπορεί να επανανασκαφεί (περί το 2007)

  • Υποστήριξη εσωτερικού μπαλκονιού με επιπτρόσθετα ξύλινα υποστηλώματα (2004 – 2005)

  • Αλλαγή και συντήρηση οπλισμού και πλάκας σε τμήμα του εσωτερικού μπαλκονιού (2011)

  • Στέγαστρο εσωτερικού μπαλκονιού με μεταλλικό σκελετό και λαμαρίνες, για την παροχέτευση των νερών της βροχής εκτός του, και ελαφριά συντήρηση του κτιστού στηθαίου (2012)

  • Μικροεπισκευές μόνωσης κι αλλαγές κεραμιδιών στη στέγη (κάθε τόσο)

  • Συντήρηση ή αλλαγή μεμονωμένων κουφωμάτων (κάθε τόσο)

  • Υδραυλικές κι ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις παντού (κάθε τόσο)

  • Επισκευή νότιας κολώνας κεντρικής πύλης.

  • Νέα επιχρίσματα στους χώρους του καφενείου, βιβλιοθήκης και αίθουσας εκδηλώσεων

  • Συντήρηση πατώματος στο ζυμωτήριο

  • Κοινόχρηστο μπάνιο ισογείου – νέα ασβεστοκονιάματα, εγκατάσταση νέων ειδών υγιεινής