Ερώτηση προς τους Υπουργούς Εσωτερικών κ. Αργύρη Ντινόπουλο και Οικονομικών κ. Γκίκα Χαρδούβελη με θέμα «Ρυθμίσεις βεβαιωμένων ή μη, οφειλών προς τους Δήμους», κατέθεσε την Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014 ο βουλευτής Χανίων της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκος Βιρβιδάκης.
Στην ερώτησή του ο κ. Βιρβιδάκης ανέφερε:
«Κατά τακτά χρονικά διαστήματα η Βουλή ψηφίζει διατάξεις οι οποίες αναφέρονται σε ρυθμίσεις οφειλών προς τους Δήμους και τις Κοινότητες. Ενδεικτικά αναφέρω τις ρυθμίσεις των περιπτώσεων α, β, δ, ε, της παραγράφου 3 του άρθρου 12 του νόμου 3074/2002 «ΦΕΚ 296 Ά», την παράγραφο 5 του άρθρου 9 του νόμου 3345/2005 «ΦΕΚ 138 Ά» και τις ρυθμίσεις των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 26 του νόμου 3649/2008 (ΦΕΚ 39 Ά).
Με την περίπτωση α της παραγράφου 2 του άρθρου 63 του νόμου 3801/2009 (ΦΕΚ 163 Ά) επανήλθαν σε ισχύ από την δημοσίευση του νόμου (4 Σεπτεμβρίου 2009) και μέχρι 30/6/2010 οι ρυθμίσεις καταβολής οφειλών προς Δήμους, Κοινότητες και τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου αυτών οι οποίες προβλέπονται στους προαναφερθέντες τρεις νόμους. Επίσης η περίπτωση α της παραγράφου 2 του άρθρου 63 του νόμου 3801/2009 μεταξύ άλλων αναφέρει «…στο προηγούμενο εδάφιο υπάγονται οφειλές από οποιαδήποτε αιτία, με εξαίρεση τα πρόστιμα αυθαιρέτων κατασκευών, βεβαιωμένες η μη μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος…». Ενώ, η περίπτωση β της παραγράφου 2 του άρθρου 63 του νόμου 3801/2009 αναφέρει «πρόστιμα του άρθρου 5 του νόμου 2323/1995 (ΦΕΚ 145 Ά) καθώς και οφειλές από τέλη κοινοχρήστων χώρων του άρθρου 3 του νόμου 1080/1980 (ΦΕΚ 246 Ά) τα οποία έχουν βεβαιωθεί μέχρι την έναρξη αισίως αυτού του νόμου, μπορεί να ρυθμιστούν και να καταβληθούν σύμφωνα με τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου μειωμένα κατά 70% και χωρίς προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής».
Με το άρθρο 51 του νόμου 4257/2014 (ΦΕΚ 93 Ά) έγινε νέα ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τους Δήμους. Η ρύθμιση αυτή διαχωρίζει τις οφειλές σε δύο κατηγορίες. Η πρώτη κατηγορία αφορά ληξιπρόθεσμες οφειλές έως τις 31/12/2009 και οι οποίες υπάγονται στις ρυθμίσεις των σχετικών διατάξεων του νόμου 3801/2009. Και η δεύτερη κατηγορία αφορά ληξιπρόθεσμες οφειλές οι οποίες έχουν βεβαιωθεί από 1/1/2010, οι οποίες ρυθμίζονται με τις διατάξεις του νόμου 4257/2014. Η παράγραφος 2 του άρθρου 51 του νόμου 4257/2014 προβλέπει:
«Στην παρούσα ρύθμιση υπάγεται υποχρεωτικά το σύνολο των βεβαιωμένων και ληξιπρόθεσμων οφειλών μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, συμπεριλαμβανομένων των μισθωμάτων με τις προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής, τόκους υπερημερίας, ή τυχόν προβλεπόμενες λοιπές ρήτρες που τις επιβαρύνουν μέχρι την ημερομηνία αυτή, χωρίς δικαίωμα του οφειλέτη να ζητήσει την εξαίρεση μέρους αυτών.
Εξαιρούνται και δεν υπάγονται στη ρύθμιση :
α) οφειλές από κάθε είδους πρόστιμα αυθαίρετων κατασκευών,
β) οφειλές υπαγόμενες σε καθεστώς ειδικότερων, ευνοϊκότερων προβλέψεων περί καταβολής σε δόσεις.
Σε κάθε περίπτωση η εν λόγω εξαίρεση δεν ισχύει στην εφάπαξ εξόφληση των οφειλών με απαλλαγή κατά ποσοστό εκατό τοις εκατό (100%) των κατά Κ.Ε.Δ.Ε. προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής.>>.
Από τα παραπάνω είναι προφανές ότι η ρύθμιση του άρθρου 51 του νόμου 4257/2014 αφορά μόνο βεβαιωμένες οφειλές.
Καταλήγοντας ο κ. Βιρβιδάκης ερωτά τους αρμόδιους Υπουργούς:
« -Είναι στις προθέσεις τους να επεκτείνουν τη ρύθμιση του άρθρου 51 του νόμου 4257/2014 με κάλυψη και των μη βεβαιωμένων οφειλών;
– Είναι στις προθέσεις τους να αυξήσουν των αριθμό των δόσεων και να βελτιώσουν τη ρύθμιση του άρθρου 51 του νόμου 4257/2014 σε ότι αφορά τα πρόστιμα και τις προσαυξήσεις;»