Σε μια εκτενή και εφ’ όλης της ύλης συζήτηση στο podcast This Past Weekend με τον Theo Von, ο διευθύνων σύμβουλος της OpenAI, Σαμ Άλτμαν, μίλησε για ένα από τα πιο κρίσιμα ερωτήματα της εποχής της τεχνητής νοημοσύνης: πώς θα μπορέσουν οι άνθρωποι να δημιουργούν πλούτο όταν οι μηχανές μπορούν να κάνουν τα πάντα. Από την πιθανότητα ελεύθερης πρόσβασης σε πανίσχυρα μοντέλα μέχρι την ιδέα του «καθολικού ακραίου πλούτου», ο Άλτμαν σκιαγράφησε πιθανά οικονομικά μοντέλα για έναν κόσμο όπου η παραγωγικότητα θα εκτοξεύεται χάρη στην AI.

Η «Γρήγορη Προώθηση» της Τεχνολογίας

Ο Άλτμαν περιέγραψε την τεχνητή νοημοσύνη ως έναν «διακόπτη fast forward» για την τεχνολογία και τις ανθρώπινες δυνατότητες, ικανό να ολοκληρώνει γρήγορα όχι μόνο επαναλαμβανόμενες αλλά και δημιουργικές εργασίες. Αυτό, όπως τόνισε, θέτει ένα θεμελιώδες ερώτημα:

«Αν μερικοί άνθρωποι κατέχουν τις εταιρείες που έχουν την AI και οι υπόλοιποι απλώς τη χρησιμοποιούν, πώς θα μπορέσουν τα μέλη της κοινωνίας να επιβιώσουν οικονομικά;»

Σενάρια για το Μέλλον

Ο επικεφαλής της OpenAI παρουσίασε δύο βασικές πιθανότητες:

1. Καθολική Πρόσβαση σε Ισχυρή AI
   Η πρώτη εκδοχή προβλέπει ότι ένα μελλοντικό μοντέλο – όπως το υποθετικό GPT-7 – θα μπορούσε να διατίθεται δωρεάν σε όλους, επιτρέποντας σε κάθε άνθρωπο να αυξήσει την παραγωγικότητά του και να δημιουργήσει περισσότερα έσοδα, ακόμη κι αν δεν κατέχει την ίδια την τεχνολογική υποδομή.

2. Συγκέντρωση Πλούτου στους «Ιδιοκτήτες των Κόμβων»
   Σε μια εναλλακτική εκδοχή, η μεγαλύτερη αξία θα προκύπτει από επιστημονικές και τεχνολογικές ανακαλύψεις που θα πραγματοποιούν οι AI, με το όφελος να συγκεντρώνεται στους ιδιοκτήτες των υπολογιστικών «clusters». Στην περίπτωση αυτή, όπως σημείωσε, η κοινωνία θα χρειαστεί ένα νέο οικονομικό μοντέλο που θα διανέμει τον πλούτο δίκαια.

Από το UBI στο «Καθολικό Βασικό Πλούτο»

Ο Άλτμαν δήλωσε ότι στο παρελθόν ήταν ενθουσιασμένος με την ιδέα του Καθολικού Βασικού Εισοδήματος (UBI), αλλά πλέον βλέπει την ανάγκη για κάτι βαθύτερο:

«Δεν θέλω απλώς μια επιταγή κάθε μήνα. Αυτό που θα ήθελα είναι ένα μερίδιο ιδιοκτησίας σε ό,τι δημιουργεί η AI, ώστε να αισθάνομαι ότι συμμετέχω σε κάτι που αυξάνει την αξία του με τον χρόνο.»

Ο ίδιος προτείνει τον όρο «Καθολικός Βασικός Πλούτος» ή ακόμη καλύτερα «Καθολικός Ακραίος Πλούτος», υπογραμμίζοντας ότι οι άνθρωποι χρειάζονται ενεργό ρόλο στη συνδημιουργία του μέλλοντος και όχι παθητική εξάρτηση από επιδόματα.

Η «Τρελή» Ιδέα των Ψηφιακών Tokens

Σε μια πιο τολμηρή πρόταση, ο Άλτμαν φαντάστηκε ένα παγκόσμιο οικονομικό σύστημα βασισμένο σε tokens που θα αντιστοιχούν στην «παραγωγική ικανότητα» της AI:

• Ο κόσμος θα μπορούσε να παράγει, για παράδειγμα, 20 πεντακιεκατομμύρια tokens ετησίως.

• Από αυτά, τα 8 πεντακιεκατομμύρια θα διανέμονταν ισότιμα σε κάθε έναν από τους 8 δισ. κατοίκους της Γης.

• Κάθε άτομο θα είχε έτσι ένα τρισεκατομμύριο tokens που θα μπορούσε να πουλήσει ή να συνδυάσει με άλλους για συλλογικά έργα.

«Αντί να παίρνεις απλώς μια επιταγή, θα έχεις ένα κομμάτι της παγκόσμιας ικανότητας της AI, και θα αφήνεις τη μαζικά κατανεμημένη ανθρώπινη δημιουργικότητα να κάνει το υπόλοιπο», τόνισε.

Η Πρόκληση της Πολιτιστικής Συν-Δημιουργίας

Ακόμη κι αν η AI αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος των επιστημονικών ανακαλύψεων, ο Άλτμαν θεωρεί ότι οι άνθρωποι πρέπει να διατηρήσουν τον κεντρικό ρόλο στη δημιουργία πολιτισμού, με διαδικασίες ανοιχτές και κατανεμημένες, ώστε η τεχνολογία να λειτουργεί προς όφελος όλων και όχι των λίγων.

Δείτε το σχετικό απόσπασμα: