Η νέα δημοτική αρχή ακολουθεί την ίδια πολιτική με την προηγούμενες στο ζήτημα των δημοτικών τελών. Παρά τις επικοινωνιακού χαρακτήρα διαβεβαιώσεις ότι τα δημοτικά τέλη παραμένουν ίδια, διατηρούνται στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, αναγκάζοντας τους δημότες να πληρώνουν ακριβά για τη λειτουργία του Δήμου. Οι διαβεβαιώσεις ότι θα γίνει προσπάθεια να μειωθούν και να επαναπροσδιοριστούν στο μέλλον τα δημοτικά τέλη δεν έχουν καμία πρακτική αξία για τους πολίτες προς το παρόν. Είναι αφηρημένες υποσχέσεις που χωρίς διάθεση σύγκρουσης με τις κεντρικές μνημονιακές πολιτικές δεν πρόκειται να υλοποιηθούν ποτέ.
Η περικοπή από τον «Καλλικράτη» των επιχορηγήσεων του κράτους προς του Δήμους, στους ΣΑΤΑ κατά 70% και στους ΚΑΠ κατά 67%, έχει μετατρέψει τους Δήμους σε φορομπηχτικούς μηχανισμούς απέναντι στους πολίτες.
Η πολιτική του Δήμου Χανίων είναι άδικη και ταξική. Αναγκάζει τους άνεργους τους εργαζόμενους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους μικρομεσαίους να πληρώνουν το ίδιο με τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τους μεγαλοξενοδόχους. Διατηρεί τους ίδιους συντελεστές για τις φτωχές και υποβαθμισμένες λαϊκές συνοικίες με τις προνομιούχες και ακριβές.
Χρειάζεται να υπάρξει δραστική μείωση, στην προοπτική της κατάργησης των δημοτικών τελών στην καθαριότητα και τον ηλεκτροφωτισμό για τη λαϊκή κατοικία.
Να αυξηθούν τα τέλη για τράπεζες, μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις, και ξενοδοχεία, πολυκαταστήματα, supermarket, ιδιωτικά σχολεία και τη μεγάλη ακίνητη περιουσία.
Να υπάρξει άμεση απαλλαγή από τα δημοτικά τέλη των άνεργων (ανεξαρτήτως χρόνου ανεργίας), των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων.
Κατάργηση της εισπρακτικής και φορομπηχτικής πολιτικής των πανάκριβων δημοτικών παρκινγκ. Δωρεάν δημοτικά παρκινγκ.
Απέναντι στο επιχείρημα πού θα βρει ο Δήμος τα λεφτά; Η απάντηση που δίνουμε ως δημοτικό σχήμα είναι ότι χρειάζεται ένα αγωνιστικό πρόγραμμα διεκδίκησης από την πλευρά του Δήμου Χανίων των χρημάτων που έχουν περικοπεί από την κρατική χρηματοδότηση, σε συνεργασία και με άλλους δήμους, αλλά πάνω από όλα με την μαζική στήριξη των εργαζομένων δημοτών.
Να φορολογηθούν τα κέρδη του κεφαλαίου των μεγάλων εμπορικών επιχειρήσεων και των μεγάλων ξενοδοχείων.
Απέναντι στους συμβιβασμούς και την άρνηση των μονομερών ενεργειών χρειάζεται να διαγραφεί το χρέος της χώρας για να βρεθούν τα χρήματα και για τη λειτουργία των δήμων.
Μόνο μια πολιτική εθνικοποίησης των τραπεζών και επιβολής σε αυτές εργατικού ελέγχου, μπορεί να εξασφαλίσει ότι κάτι τέτοιο θα γίνει πράξη.
Μόνο με τη ρήξη με την ΕΕ και το ευρώ υπάρχει εναλλακτική λύση μακριά από τη μέγγενη των δανειστών και των παράλογων απαιτήσεων τους.
