Στους χώρους του Τελωνείου Χανίων και του Λιμενικού Ταμείου περιόδευσε κλιμάκιο του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Αλέκο Μαρινάκη, μέλος του ΓΠ Κρήτης του ΚΚΕ και υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Χανίων με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».
Στη συνάντησή του με τους εργαζόμενους διαπιστώθηκε η υποβάθμιση των υπηρεσιών, καθώς δεν υπάρχει ανανέωση προσωπικού λόγω των συνταξιοδοτήσεων. Παράλληλα πολυάριθμα είναι τα προβλήματα των εργαζομένων που βιώνουν τις συνέπειες των κυβερνητικών μέτρων, με περικοπές μισθών, ανασφάλεια ενόψει των απολύσεων στο δημόσιο.
Ο Αλέκος Μαρινάκης αναφέρθηκε επίσης στις σχεδιαζόμενες ιδιωτικοποιήσεις, που με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, εκχωρούνται υποδομές προς εκμετάλλευση στο μεγάλο κεφάλαιο. Ιδιαίτερα για το λιμάνι της Σούδας ανέφερε ότι αποτελεί μια νευραλγική υποδομή των Χανίων, με τεράστια έσοδα, τα οποία θα χαριστούν στους επενδυτές, ενώ όπως κατήγγειλε τα “οφέλη” που θα έχουν τα λαϊκά στρώματα από αυτήν την εξέλιξη θα είναι η παροχή πιο ακριβών υπηρεσιών, δηλαδή το κόστος θα μετακυλιστεί σε επιβάτες και προϊόντα, η δραστική μείωση του προσωπικού και η καθιέρωση ελαστικών μορφών εργασίας για τις νέες προσλήψεις. Υπενθύμισε ότι από το 2007 το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει για την μετατροπή του λιμανιού της Σούδας σε Ανώνυμη Εταιρεία (ΑΕ). Ευθύνη έχουν τα τρία κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) όπου με τυμπανοκρουσίες και με πλήρη ταύτιση είχαν υποδεχτεί τότε τις δηλώσεις του τότε υπουργού Ναυτιλίας Μανώλη Κεφαλογιάννη για την προώθηση της νομοθετικής ρύθμισης, ενώ ένα χρόνο πριν στο άτυπο νομαρχιακό όργανο που συμμετείχαν οι εκλεγμένοι τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και άλλους φορείς ομόφωνα είχαν αποφασίσει να ζητήσουν από την κυβέρνηση αυτό το μέτρο.
Επίσης ανέδειξε μια ακόμα επικίνδυνη πλευρά, που πρέπει να προβληματίσει τους εργαζόμενους, το κατά πόσον τελικά θα εξυπηρετηθούν τα λαϊκά συμφέροντα, όταν ο μισός κόλπος της Σούδας είναι ΝΑΤΟική βάση και ο άλλος μισός βρίσκεται στα χέρια των κεφαλαιοκρατών.
Τέλος κάλεσε το λαό και τη νεολαία του νομού να ενισχύσουν το ΚΚΕ τόσο στις επικείμενες εκλογές όσο και στο κίνημα ώστε να έχει προοπτική ο αγώνας ενάντια στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των υποδομών στο μεγάλο κεφάλαιο. Για να δημιουργηθούν καλύτερες προϋποθέσεις για τη λαϊκή συσπείρωση για μια άλλη πολιτική και εξουσία, όπου τα λιμάνια και οι υποδομές θα είναι λαϊκή περιουσία, θα λειτουργούν με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και όχι τις ανάγκες του κεφαλαίου.
