Μια συγκλονιστική μαρτυρία για τις τραγικές ελλείψεις του δημόσιου συστήματος υγείας έρχεται στο φως από τον πατέρα Θεοφάνη Νικολάου, ο οποίος περιγράφει την περιπέτεια που έζησε όταν το 6χρονο παιδί του τραυματίστηκε σοβαρά στο στόμα και έμεινε χωρίς ιατρική φροντίδα επί δύο 24ωρα.

«Αν το σύστημα υγείας δεν μπορεί να καλύψει ένα τραυματισμένο παιδί το Σάββατο βράδυ, τότε δεν είναι απλώς “ανεπαρκές”. Είναι επικίνδυνο», τονίζει στην καταγγελία του, που δημοσιεύτηκε στην ομάδα «ΓΟΝΕΙΣ στα ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ»:

«Όταν το κράτος λείπει και το παιδί σου πονάει – Μια προσωπική μαρτυρία. Με αφορμή τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα που βλέπουμε καθημερινά στα ΜΜΕ – κατασπατάληση δημοσίου χρήματος, ευρωπαϊκές επιδοτήσεις που εξαφανίζονται, ατιμωρησία και σιωπή – νιώθω την ανάγκη, όχι απλώς να εκφραστώ, αλλά να καταθέσω δημόσια μια οδυνηρή προσωπική εμπειρία. Όχι από οργή, αλλά από ευθύνη. Γιατί κάποια πράγματα δεν πρέπει να μένουν στο σκοτάδι.»

Το Σάββατο 2 Αυγούστου, ο κ. Νικολάου βρισκόταν με την οικογένειά του στον Νομό Ηλείας. Ο γιος του, ηλικίας έξι ετών, είχε ένα σοβαρό ατύχημα – τραυματίστηκε στο στόμα και τα δόντια του μετακινήθηκαν επικίνδυνα. Η οικογένεια μετέβη αμέσως στο Γενικό Νοσοκομείο Πύργου, όμως οι γιατροί ενημέρωσαν ότι δεν υπήρχε εφημερεύων οδοντίατρος ή γναθοχειρουργός.

Με το παιδί τραυματισμένο και σε κατάσταση πανικού, ο πατέρας οδήγησε περίπου 80 χιλιόμετρα μέχρι την Πάτρα, στο Νοσοκομείο του Ρίου. Ήταν μεσάνυχτα Σαββάτου. Η απάντηση που έλαβε ήταν: «Δεν είμαστε νοσοκομείο τραυμάτων, αλλά πυρετού και παθολογικών καταστάσεων», και έτσι δεν μπορούσαν να τους εξυπηρετήσουν.

Η περιπλάνηση συνεχίστηκε στην Αθήνα, στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», γύρω στις 3 τα ξημερώματα. Αν και εφημέρευε, δεν υπήρχε παιδοοδοντίατρος ή γναθοχειρουργός. Η ΩΡΛ που εξέτασε το παιδί παραδέχτηκε ότι δεν ήταν αρμόδια και συνέστησε να περιμένουν το πρωί για να επισκεφθούν το γειτονικό «Αγία Σοφία».

Στο «Αγία Σοφία» η γιατρός, συγκινημένη και απογοητευμένη, δήλωσε: «Δεν είναι σωστό να σας εξυπηρετούμε σε περιστατικά που δεν ξέρουμε να αντιμετωπίσουμε. Δεν είμαι ούτε γναθοχειρουργός, ούτε οδοντίατρος.»

Απελπισμένος, ο πατέρας επισκέφθηκε στις 6 το πρωί το Νοσοκομείο «Σωτηρία», όπου υπήρχε εφημερεύων οδοντίατρος. Εκεί του είπαν ότι επρόκειτο για οδοντίατρο ενηλίκων και δεν μπορούσαν να παρέμβουν σε παιδί.

Στις 8 το πρωί, μετά από πέντε νοσοκομεία, τέσσερις πόλεις και πάνω από 300 χιλιόμετρα, δεν είχε βρεθεί καμία ουσιαστική βοήθεια. Στον «Ευαγγελισμό», ο μοναδικός διαθέσιμος γιατρός δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να εξετάσει το παιδί, καθώς το νοσοκομείο είναι για ενήλικες.

Ο κ. Νικολάου κάλεσε το 166, την αστυνομία και τα κανάλια. Τότε εμφανίστηκε ο διοικητής του νοσοκομείου, λέγοντάς του ότι θα εξυπηρετηθούν. Ωστόσο, ο γιατρός αρνήθηκε εκ νέου, λέγοντας: «Δεν με ενδιαφέρει τι λέει ο διοικητής, δεν μπορώ να πάρω την ευθύνη», ζητώντας γραπτώς την άρνησή του.

Μετά από νέα κλήση στην αστυνομία και παρέμβασή της, ο διοικητής επικοινώνησε με την Αρχή Συντονισμού Διαχείρισης Θεμάτων Υγείας του Υπουργείου. Μία ώρα αργότερα, ανακοινώθηκε ότι το παιδί θα εξεταστεί… τη Δευτέρα, μετά τις 9:30 το πρωί, στο Παίδων Πεντέλης.

Με λίγα λόγια, ένα έκτακτο παιδιατρικό περιστατικό, τραύμα στο στόμα και στα δόντια, έμεινε χωρίς ιατρική φροντίδα επί δύο 24ωρα, καθώς κανένα δημόσιο νοσοκομείο – ούτε στην επαρχία, ούτε στην Αθήνα – δεν είχε την υποδομή, τη βούληση ή το προσωπικό να το αντιμετωπίσει.

«Αναρωτιέμαι: Πού πάνε τα χρήματα των φορολογούμενων; Πού είναι οι εφημερίες, το ιατρικό προσωπικό, οι υπηρεσίες για τα παιδιά μας; Γιατί πρέπει να φωνάξεις, να απειλήσεις, να εμπλέξεις την αστυνομία και τα ΜΜΕ για να γίνει το αυτονόητο; Το παιδί μου – όπως όλα τα παιδιά – δεν ζητά τίποτα παραπάνω από αυτό που δικαιούται: αξιοπρεπή δημόσια υγεία. Αν το σύστημα υγείας δεν μπορεί να καλύψει ένα τραυματισμένο παιδί το Σάββατο βράδυ, τότε δεν είναι απλώς “ανεπαρκές”. Είναι επικίνδυνο. Και αυτό, αγαπητοί συμπολίτες, δεν πρέπει να το ανεχόμαστε πια. Ένας γονιός που δεν ξέχασε – και δεν θα ξεχάσει ποτέ.»