Μια ξεχωριστή πολιτιστική βραδιά υπόσχεται η παρουσίαση του νέου βιβλίου της δημοσιογράφου και συγγραφέα Σεμίνας Διγενή, με τίτλο «Το ένδοξο σκοτάδι του Βοτανικού», που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 2 Ιουνίου, στις 20:00, στον Δημοτικό Κήπο Χανίων, στον χώρο “Κήπος Cafe”.
Το βιβλίο, που έχει χαρακτηριστεί ως ένα «μυθιστόρημα της πραγματικότητας», εστιάζει στην ιστορία μιας οικογένειας που έζησε στον Βοτανικό, σημαδεύοντας την προσωπική γεωγραφία της συγγραφέως. Μέσα από τη γραφή της Σεμίνας Διγενή, ο Βοτανικός μετατρέπεται σε έναν μικρόκοσμο συλλογικής μνήμης, νοσταλγίας και κοινωνικού ρεαλισμού.
Διακεκριμένοι καλεσμένοι μιλούν για το έργο
Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
-
η σπουδαία ερμηνεύτρια Χάρις Αλεξίου,
-
και ο πολιτικός επιστήμονας, Περιφερειακός Σύμβουλος με τη Λαϊκή Συσπείρωση, Αλέκος Μαρινάκης.
Τον συντονισμό της εκδήλωσης έχει η δημοσιογράφος και παρουσιάστρια Νάντια Αϊβάτογλου.
Στην εκδήλωση συμμετέχουν αγαπημένοι ηθοποιοί και τραγουδιστές, που δίνουν λυρικό τόνο στη βραδιά:
-
Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσουν:
η Νένα Μεντή, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος και η Νατάσσα Μποφίλιου.
-
Μουσικά θα πλαισιώσουν την παρουσίαση:
ο Μάνος Μαλαξιανάκης και ο Γιώργης Παντερμάκης, προσφέροντας ιδιαίτερες ερμηνείες που «ντύνουν» συναισθηματικά την αφήγηση.
Η συγγραφέας κοντά στο κοινό
Η Σεμίνα Διγενή θα παρευρίσκεται στον χώρο από νωρίτερα για να συναντήσει το κοινό και να υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου της.
Στο Ένδοξο σκοτάδι του Βοτανικού, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, πρωταγωνιστούν η γιαγιά Ασημίνα, (ίδια η Μπερνάρντα Άλμπα του Λόρκα), ένα μικρό κορίτσι, συναρμολογημένο από άγριες εποχές (με τη διαρκή υποψία πως είναι ένα ελαττωματικό δημιούργημα της Φρανκενστάιν γενιάς του), αλλά και η Ελλάδα από το 1958 μέχρι το 1980.
Μέσα από τις περιπέτειες της γενιάς των Βουτσαράδων, με τους ισχυρούς άντρες, τις μοιραίες γυναίκες, τους φτωχοδιαβόλους, τα αδίστακτα αφεντικά, τις σκληρές πεθερές, τους επαναστάτες, τα κορίτσια-θύματα και τους τυχοδιώκτες, περνούν γνωστά πρόσωπα και σημαντικά γεγονότα του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα.
Κομμάτια σκηνικού μιας ασπρόμαυρης εποχής, που ζωντανεύει μπροστά στα μάτια του κοριτσιού, στο πιο φαντασμαγορικό σινεμασκόπ.
Κι όταν μια μέρα στο σχολείο, η φιλόλογος αναλύει το μύθο των Ατρειδών, το κορίτσι συνειδητοποιεί πως τους νιώθει όλους συγγενείς της. Και τον Ορέστη, και την Ηλέκτρα, και τον Αγαμέμνονα, και την Ιφιγένεια, και τον Αίγισθο, και φυσικά πάνω απ’ όλους τη γιαγιά Κλυταιμνήστρα.
Βλέπει σ’ αυτούς όλους τους δικούς της ανθρώπους: Και την κόρη που θυσιάζεται, και το γιο που σκοτώνει, και τη σύζυγο που δολοφονεί, και την άλλη κόρη που περιμένει να εκδικηθεί, όλους. Και κυρίως τρεις γυναίκες, που τις δένει μία κοινή μοίρα.
Αναγνωρίζει όλους τους αδικοχαμένους σ’ αυτόν τον τόσο παράλογο πόλεμο και της δικής της γενιάς. Όπως και στην τραγωδία, έτσι και στο σόι της, οι περισσότεροι ήρθαν αντιμέτωποι με την πιο τρομακτική τους φύση, τραγικά πρόσωπα τα περισσότερα, είτε θύματα είτε θύτες.
Σ’ εκείνη τη μακρινή εποχή, την τόσο όμοια με τη δική της, με τις ολόιδια αποσπασματικές και κατακερματισμένες ζωές των ανθρώπων, διαπιστώνει πως όλοι έχουν δίκιο και όλοι έχουν άδικο.
Πάντα η ίδια μπερδεμένη ιστορία –σκέφτεται– με τους δίκαιους θεούς και τους άδικους δαίμονες, που τόσες παγίδες στήνουν στους ανθρώπους, αλλάζοντας συνέχεια ρόλους μεταξύ τους.
