Πυκνώνουν τα τελευταία 5-6 χρόνια οι φωνές, από κινήσεις πολιτών, κόμματα, απλούς πολίτες, που πιστεύουν όχι μόνο ότι πρέπει να τροποποιηθεί το Σύνταγμα, αλλά να συγκληθεί για το σκοπό αυτό Εθνική Συνέλευση. Ήδη από το 1992, ο αείμνηστος εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Δ. Τσεβάς, που είχε διαπιστώσει τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος, είχε ζητήσει νέο Σύνταγμα. Προσφυγή στο λαό, γι’ ανάδειξη εκπροσώπων του που θα συγκροτήσουν τη Συντακτική Εθνοσυνέλευση δεν προβλέπεται από το ισχύον Σύνταγμα. Επιτρέπεται αναθεώρησή του (αρ. 110) μόνο από την (Αναθεωρητική) Βουλή. Όμως η Βουλή μπορεί – με βάσει τις διατάξεις του αρ. 44 § 2 – να κινήσει τις διαδικασίες για διεξαγωγή δημοψηφίσματος, με το ερώτημα της σύγκλησης Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης. Ίσως να υπάρχουν και άλλοι δρόμοι που οδηγούν σ’ αυτήν (Σ.Ε.), αλλά αυτός (του δημοψηφίσματος) φαίνεται ότι είναι ο ευκολότερος.
Οι σκέψεις που ακολουθούν αναφέρονται στη δρομολόγηση των διαδικασιών που διευκολύνουν την άμεση έκφραση της θέλησης του λαού και τη συμμετοχή του στην κατάρτιση του νέου Συντάγματος.
Καταρχήν πρέπει να διευκρινιστεί πως στις εκλογές γι’ ανάδειξη των μελών της Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης, που θα καταρτίσει το νέο Σύνταγμα, δεν θα υπάρχουν κομματικοί υποψήφιοι, κομματικά ψηφοδέλτια. Ο λαός θα εκλέξει από δύο ψηφοδέλτια αυτούς που θα απαρτίσουν α) την Συντακτική Εθνοσυνέλευση β) και αυτήν σε τοπικό επίπεδο (περιφ. Ενότητας), η οποία θα βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό το έργο της προηγούμενης.
Πολύ πριν προκηρυχθούν οι εκλογές, θα διεξαχθεί (για 3-4 μήνες) ένας ευρύς δημόσιος διάλογος κομμάτων, συλλογικοτήτων, προσώπων. Στη συνέχεια όλες οι προτάσεις για το νέο Σύνταγμα θ’ αποσταλούν με ευθύνη των συντακτών τους, σε μια διακομματική επιτροπή. Αυτή θ’ αποτελείται από έναν εκπρόσωπο από κάθε κόμμα, που έλαβε μέρος σε μια τουλάχιστον από τις τελευταίες τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις. Εκεί μπορούν ν’ αποσταλούν και οι προτάσεις που δημοσιεύτηκαν τα τελευταία δέκα χρόνια. Η διακομματική επιτροπή, αφού κωδικοποιήσει όλες τις προτάσεις που θα πάρει, θα τις αποστείλει α) σ’ όλους τους Δήμους της χώρας (1-50 αντίτυπα) και τα δημοτικά διαμερίσματα β) τον ημερήσιο και περιοδικό τύπο των Αθηνών γ) τους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς των Αθηνών. Έτσι θα εξασφαλιστεί η όσο το δυνατόν καλύτερη ενημέρωση του λαού.
Μετά την παρέλευση 3-4 μηνών από την αποστολή των προτάσεων θα κληθεί ο λαός στις κάλπες, 1ον Για να επιλέξει τους αντιπροσώπους του α) στην Συντακτική (κεντρική) Εθνοσυνέλευση, β) στην τοπική Εθνοσυνέλευση της Περιφερειακής ενότητας 2ον Να εγκρίνει ή να απορρίψει είκοσι προτάσεις, που θα έχει εισηγηθεί η ως άνω διακομματική επιτροπή, και θα έχουν γνωστοποιηθεί ένα μήνα γρηγορότερα. Όσες απ’ αυτές τις προτάσεις εγκριθούν απ’ το 60% του εκλογικού σώματος, που θα προέρχεται από πέντε τουλάχιστον Περιφερειακές Ενότητες. Θα ενταχθούν στο νέο Σύνταγμα.
Ο αριθμός των αντιπροσώπων και στις δύο Συνελεύσεις, που θα εκλεγούν, θα είναι ανάλογος: 1ον με το φύλλο, τουλάχιστον κατά το ¼ θ’ αποτελείται από άνδρες ή γυναίκες. 2ον με τον αριθμό των παρόντων εκλογέων. Ένας εκπρόσωπος στους 350 παρόντες, για τις Περιφερειακές Ενότητες και σε εθνικό επίπεδο ένας εθνοσύμβουλος ανα΄20.000 εκλογείς. Οι μεγάλες Περιφερειακές Ενότητες θα χωριστούν σε μικρότερες, ώστε να μην έχουν περισσότερα από 300 μέλη. Με την παραπάνω λοιπόν αναλογία, θα εκλεγούν 300 αντιπρόσωποι για Περιφερειακές Ενότητες, όπου θα ψηφίσουν 105.000 πολίτες, και σε εθνικό επίπεδο, αν ο αριθμός των παρόντων ψηφοφόρων θα είναι όσος και στις εκλογές του Μαΐου του 2012, δηλ. 6.476.000, τότε θα εκλεγούν 324 Εθνοσύμβουλοι. 3ον με τη σύνθεση του πληθυσμού, όσον αφορά στην επαγγελματική του απασχόληση. Αν π.χ. οι αγρότες-κτηνοτρόφοι είναι το 10% των Ελλήνων, τότε στη Συντακτική Εθνοσυνέλευση θ’ αναδειχθούν 32 αγρ. – κτηνοτρόφοι, (ήτοι το 10% του συνολικού αριθμού των 324 Εθνοσυμβούλων) και στη Συνέλευση της Περιφερειακής Ενότητας 25, αν αυτή θα έχει 250 μέλη και η σύνθεση είναι ίδια (10%).
Η τοπική Συνέλευση της Περιφερειακής Ενότητας δεν θα συντάξει ενιαίο συνταγματικό κείμενο, αλλά θ’ αποφασίσει πάνω σε επιμέρους προτάσεις. Αυτές θα έχουν επιλεγεί από τις προτάσεις (20-30) που θα έχει καταθέσει και θα έχει γνωστοποιήσει πριν τις εκλογές, το κάθε (εκλεγμένο ) μέλος της. Η Εθνική Συνέλευση, το κυρίαρχο όργανο, θ’ αποφασίσει α) επί των προτάσεων που θα έχουν προωθηθεί σ’ αυτήν απ’ τις Περιφερειακές Ενότητες β) επί των προτάσεων που θα αντιφάσκουν γ) το τελικό Συνταγματικό Κείμενο.
Υ.Γ. Πραγματικά Νέο Σύνταγμα, που θ’ αναγεννήσει την Πολιτεία, δεν μπορεί να δώσει μια (διε)φθαρμένη στην πλειοψηφία της τωρινή ή μελλοντική (αναθεωρ.) Βουλή, αλλά ο Λαός.
