Η λύση αυτή πιθανότατα θα περιλαμβάνει ένα διαφορετικό μείγμα επιμήκυνσης της ωρίμανσης του ελληνικού χρέους, μείωσης επιτοκίων, δημοσιονομικής «χαλάρωσης» και δομικών μεταρρυθμίσεων καθώς «μπορεί να βρεθεί πιο εύκολα κοινό έδαφος με την τρόικα στο πεδίο των δομικών μεταρρυθμίσεων και της μάχης κατά της φοροδιαφυγής»
Παρά την αυξανόμενη πίεση προς την Ελλάδα, η χώρα θα καταφέρει να έρθει σε συμφωνία με τους πιστωτές, μέσα από μια συμβιβαστική και για τις δύο πλευρές λύση, σχολιάζει σε έκθεσή της με ημερομηνία 6 Φεβρουαρίου 2015 η Credit Agricole. Ο συμβιβασμός αυτό πιθανότατα θα περιλαμβάνει ένα διαφορετικό μείγμα επιμήκυνσης της ωρίμανσης του ελληνικού χρέους, μείωσης επιτοκίων, δημοσιονομικής «χαλάρωσης» και δομικών μεταρρυθμίσεων, εκτιμούν οι αναλυτές της γαλλικής τράπεζας.
«Ευτυχώς, μπορεί να βρεθεί πιο εύκολα κοινό έδαφος με την τρόικα στο πεδίο των δομικών μεταρρυθμίσεων και της μάχης κατά της φοροδιαφυγής» σχολιάζουν χαρακτηριστικά.
Επισημαίνουν, επίσης, ότι η δημοσιονομική χαλάρωση μπορεί να ενισχύσει και όχι να θέσει σε κίνδυνο την επιτυχία του ελληνικού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, δίνοντας ώθηση στην αναθέρμανση της ελληνικής οικονομίας και, εν τέλει, βελτιώνοντας τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Ωστόσο, όπως λένε, το βασικό αυτό σενάριο είναι εξαιρετικά ευάλωτο απέναντι σε ένα ενδεχόμενο αρνητικό σοκ ανάπτυξης, εμπεριέχοντας και υψηλό κίνδυνο σε ό,τι αφορά τη βιωσιμότητα του χρέους. Η Credit Agricole επισημαίνει παράλληλα ότι ο νέος υπουργός Οικονομικός, Γ. Βαρουφάκης, έχει υιοθετήσει έναν πιο συμφιλιωτικό τόνο, εγκαταλείποντας επίσης την πρόταση για «κούρεμα» χρέους.
Όποια λύση κι αν βρεθεί, σχολιάζουν οι Γάλλοι αναλυτές, το πρόβλημα της βιωσιμότητας του χρέους δεν θα επιλυθεί. Πρόκειται, όπως λένε, για ένα καθαρά πολιτικό ζήτημα, και εξηγούν ότι εξαρτάται από το πόσα πληρώνει η χώρα για την εξυπηρέτηση του χρέους, και από το μέγεθος πρωτογενούς πλεονάσματος που θα κληθεί να επιτύχει προκειμένου το χρέος να μειώνεται με έναν αποδεκτό ρυθμό.
«Ωστόσο, πρόκειται για πολιτική απόφαση, το ποιο μέγεθος πρωτογενούς πλεονάσματος είναι αποδεκτό και πώς αυτό θα διαμοιραστεί μεταξύ δαπανών και εσόδων. Προφανώς, το πολιτικό αποτέλεσμα των πρόσφατων ελληνικών εκλογών επιβεβαίωσε ότι ο ρυθμός της προσαρμογής που συμφωνήθηκε με την τρόικα δεν είναι πλέον αποδεκτός» αναφέρει η έκθεση της CA.
Η γαλλική τράπεζα εκτιμά ότι μία από τις προτάσεις του Έλληνα ΥΠΟΙΚ, για μείωση του στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος στο 1,0%-1,5%, έναντι 4,5% που ζητά το ΔΝΤ, είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες. Κάτι τέτοιο μπορεί να μειώσει την αναλογία του χρέους ως προς το ΑΕΠ στο 126% μέχρι το 2022.
Αν επιβεβαιωθεί το βασικό σενάριο, περί επίτευξης συμφωνίας μέσω από έναν συμβιβασμό σαν αυτόν που προαναφέρθηκε, τότε η Ελλάδα «έχει ελπίδες», σχολιάζουν οι αναλυτές της γαλλικής τράπεζας. Μάλιστα χαρακτηρίζουν την στρατηγική που ακολουθείται έως τώρα «υποκριτική» (“extend and pretend”) και σημειώνουν ότι έχει νόημα μόνο αν διασφαλίζει περισσότερο χρόνο, ώστε να επιτευχθεί στη συνέχεια μια πιο εποικοδομητική λύση.
Οι επιλογές που υπάρχουν «δεν είναι χιλιάδες», αναφέρουν οι αναλυτές της CA. Είτε θα υπάρξει «κούρεμα», είτε θα ακολουθηθεί μια κοινή για όλη την Ευρωζώνη στρατηγική, η οποία θα στοχεύει σε υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης και θα υποστηρίζεται από μια πιο «επεκτατική» στάση της οποίας το δημοσιονομικό κόστος θα μοιράζεται (ένα είδος ανταλλαγής «κακού» παλαιού χρέους με νέο «καλό» χρέος).
Κάτι τέτοιο θα συνιστούσε επίσης ένα φθηνό βήμα προς την κατεύθυνση της δημοσιονομικής ενοποίησης στην Ευρωζώνη. Αντιθέτως, η πρώτη επιλογή, του «κουρέματος», θα απαιτούσε επίσης αμοιβαιοποίηση και παλαιού χρέους, αλλά πιθανότατα θα κατέληγε σε «χαλάρωση» των δεσμών μεταξύ των χωρών-μελών της Ευρωζώνης.