Συνέντευξη έδωσε στην εφημερίδα μας ο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στα Χανιά Αντώνης Μπαλωμενάκης.
Ο κ. Μπαλωμενάκης θεωρεί ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είχε υποτιμήσει κραυγαλέα τη φύση και τις επιδιώξεις των δανειστών, των οποίων οι ωμοί εκβιασμοί οδήγησαν σε μία συμφωνία η οποία προσγείωσε απότομα τις προσδοκίες όλων. Το ζήτημα τώρα, σύμφωνα με τον κ. Μπαλωμενάκη, είναι να σταματήσουν οι θρήνοι και ο ΣΥΡΙΖΑ να προσπαθήσει υπό πολύ αντίξοες συνθήκες να εφαρμόσει όσο πιο πολύ μέρος γίνεται από το κυβερνητικό του πρόγραμμα.
Ο κ. Μπαλωμενάκης θεωρεί ότι οι όποιες δυνατότητες αντίστασης στη νέα συμφωνία είναι περιορισμένες και λέει ότι το ζητούμενο είναι ο ρεαλισμός. “Προτεραιότητα θα έχει η αναζήτηση και εφαρμογή αντίρροπων μέτρων που θα αποφέρουν κεφάλαια ικανά να αφαιρούν επαχθή μέτρα, αρχίζοντας από τα μέτρα που πλήττουν τους ασθενέστερους οικονομικά και κοινωνικά”
Ο κ. Μπαλωμενάκης είπε ότι θα χρειαστεί να υπάρξει νέα διαπραγμάτευση με τους δανειστές για το θέμα των κόκκινων δανείων. “Eίναι ένα νέο πεδίο αγώνα”, αφού “οι ξένοι θέλουν να πουληθούν τα δάνεια στα λεγόμενα distress funds αντί πινακίου φακής”.
Πάντως, επισήμανε ότι οι πλειστηριασμοί θα προχωρήσουν γοργά ενώ θα υπάρχουν πλέον μικρά περιθώρια νομικών ελιγμών στον οφειλέτη. Διαφορετική φαίνεται να είναι η περίπτωση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας όπου θα επιδιωχθεί η κατάρτιση ειδικού πλαισίου.
Τέλος, για το θέμα της παραγωγικής ανασυγκρότησης ο κ. Μπαλωμενάκης είπε ότι αν δε συνδυαστεί με την εξυγίανση των κρατικών δομών και τη δραστική καταπολέμηση του πελατειακού κράτους και της διαφθοράς “θα μείνει κενό γράμμα”.
Ολόκληρη η συνέντευξη έχει ως εξής:
ΕΡ. Γιατί ζητάτε ξανά την ψήφο του κόσμου, για να υλοποιήσετε καλύτερα το 3ο Μνημόνιο ή για να αντιπαλέψετε προς όφελος του λαού τις σκληρές διατάξεις που περιέχει;
(α) Ανήκω σ’ εκείνους που ήδη πριν από τις προηγούμενες εκλογές μιλούσαμε για το δύσκολο και επικίνδυνο δρόμο που –τότε – δεσμευόμαστε να ακολουθήσουμε, διαπραγματευόμενοι με τους δανειστές. Δεν κρύβω ότι μετά τις εκλογές του Γενάρη και εγώ, όπως πιθανόν και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, είχαμε παρασυρθεί από τα ίδια μας τα λόγια, αισιοδοξώντας ότι στο τέλος θα μπορούσε να υπάρξει μια «έντιμη συμφωνία». Ή, για να το πούμε πιο ωμά, είχαμε κραυγαλέα υποτιμήσει την φύση και τις επιδιώξεις του αντιπάλου, που εκτός από τα γνωστά, δηλαδή την επέκταση των δεσμεύσεων της χώρας με πρόσχημα την αποπληρωμή των δανείων με επιβολή μιας πειραματικής λιτότητας, ήθελε και θέλει και την εγκαθίδρυση Κυβερνήσεων – ανδρεικέλων, ώστε η πορεία προς τον εθνικό εξανδραποδισμό να μην μπορεί να αναστραφεί. Οι ωμοί , καλά υπολογισμένοι, εκβιασμοί του τέλους της περασμένης Άνοιξης σε συνδυασμό με την αποτυχία να υπάρξουν διεθνή εξισορροπητικά αντίβαρα, εν τέλει και η ίδια η « συμφωνία», μας προσγείωσαν απότομα.
Δεν δέχομαι ότι η συμφωνία της 13ης Ιουλίου υπήρξε αποτέλεσμα προδοσίας. Το δίλημμα εκείνης της ημέρας υπήρξε δραματικά απλό: Τους περνά ή δεν τους περνά να δούνε την Κυβέρνηση της Αριστεράς να υποχωρεί, ενδόξως μεν και με το κεφάλι ψηλά, οριστικά και αμετάκλητα ηττημένη όμως ; Και ευρύτερα: Η Αριστερά είναι καλή μόνο για να πιέζει και όχι για να κυβερνά; Ή ακόμα πιο πέρα: Θα έπρεπε να συνηγορήσουμε στο ότι οι ιδέες της κοινωνικής ανάπλασης , για μια κοινωνία Δικαιοσύνης και Δημοκρατίας είναι, πράγματι, ουτοπία;
(β) Εν όψει μιας εξαιρετικά πιθανής δεύτερης κυβερνητικής θητείας το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται είναι να συνεχίσουμε τους θρήνους. Αναγνωρίζω ότι το έδαφος πάνω στο οποίο η νέα Κυβέρνηση θα κληθεί να υλοποιήσει όσο πιο πολύ μέρος από το κυβερνητικό πρόγραμμά της μπορεί, είναι πάρα πολύ δύσκολο. Χαρακτηρίζω εδώ και καιρό πολιτικά χαζοχαρούμενο το να μεγιστοποιεί κάποιος τις όποιες δυνατότητες αντίστασης στη νέα συμφωνία υπάρχουν. Το ζητούμενο είναι ο ρεαλισμός.
Η φιλοδοξία του ΣΥΡΙΖΑ είναι : μέχρις ότου η χώρα μπορέσει να ανακάμψει δημοσιονομικά, να αγωνιστεί με μέθοδο, συνέπεια και προσήλωση ώστε οι συνέπειες της συμφωνίας να γίνονται ολοένα και λιγότερο επαχθείς. Προτεραιότητα θα έχει η αναζήτηση και εφαρμογή αντίρροπων μέτρων που θα αποφέρουν κεφάλαια ικανά να αφαιρούν επαχθή μέτρα, αρχίζοντας από τα μέτρα που πλήττουν τους ασθενέστερους οικονομικά και κοινωνικά. Τέτοια ποσά ασφαλώς μπορούν να προέλθουν από την οργανωμένη μάχη κατά της διαπλοκής , της οικονομικής διαφθοράς, της φοροδιαφυγής. Η λεηλασία του δημόσιου πλούτου πρέπει και θα μπει οριστικά στο αρχείο της ιστορίας. Αποτελεί όρο επιβίωσης αυτής της πατρίδας.
ΕΡ. Τί θα κάνετε με τα «κόκκινα δάνεια» και τους πλειστηριασμούς;
(α) Τα κόκκινα δάνεια είναι ένα πεδίο στο οποίο καλείται ο ΣΥΡΙΖΑ να αποδείξει ότι είναι δυνατόν να εφαρμοστεί μια πολιτική διαφορετική απ’ εκείνην που πιεστικά υπαγορεύουν οι δανειστές. Ως γνωστόν οι ξένοι θέλουν να πουληθούν τα δάνεια στα λεγόμενα distress funds αντί πινακίου φακής. Στη συνέχεια οι συγκεκριμένοι οίκοι-κοράκια θα αναλάβουν την είσπραξή τους και ό,τι βγάλουν επί πλέον θα είναι το κέρδος τους. Η επιμονή της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ήταν να περάσει η διαχείριση σε κρατικό φορέα και να επιβληθούν όροι εν μέρει ελάφρυνσης και εν μέρει διαφοροποιημένης κατά περίπτωση ρύθμισης . Η συμφωνία δεν ρύθμισε ειδικά αυτό το θέμα. Συνεπώς από τον επόμενο μήνα αρχίζουν διαπραγματεύσεις. Γιαυτό λέω πιο πάνω ότι είναι ένα πεδίο αγώνα.
(β) Για τους πλειστηριασμούς , όπως ξέρετε, άλλαξε πρόσφατα το πλαίσιο μετά την τροποποίηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας . Οι πλειστηριασμοί , γενικά, θα γίνονται τώρα πιο γοργά και στον οφειλέτη θα παρέχεται μικρότερα περιθώρια νομικών «ελιγμών» καθυστέρησης. Ξεχωριστή είναι η περίπτωση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Εκεί εξακολουθεί να υπάρχει απαγόρευση. Όσο ισχύει η απαγόρευσή θα πρέπει να επιδιωχθεί η κατάρτιση ειδικού πλαισίου που θα αφορά στην πρώτη κατοικία. Γνώμονες πρέπει να είναι να προστατεύεται η μικρή και μεσαία κατοικία
ΕΡ. Πότε υπολογίζετε, και πως, μπορεί να αντιμετωπιστεί το μέγα θέμα της ανεργίας;
Είναι σαφές ότι η προσπάθεια για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας είναι αμέσου προτεραιότητας και εκείνη που θα αρχίσει να δίνει λύσεις και στο πρόβλημα της ανεργίας. Ιδιαίτερα η στροφή στην πρωτογενή παραγωγή, αγροτική και κτηνοτροφική, στη μεταποίηση , σε εξειδικευμένες υπηρεσίες όσες μάλιστα σχετίζονται με τον τουριστικό κλάδο. Η παραγωγική ανασυγκρότηση θα μείνει κενό γράμμα εάν δεν συνδυαστεί με εξυγίανση των κρατικών δομών, δραστική καταπολέμηση του πελατειακού κράτους, της διαφθοράς που σχετίζεται με τους εμπλεκόμενους. Εάν δεν σχεδιαστεί με ορίζοντα την επόμενη εικοσαετία και με έντονη χρήση της τεχνολογίας. Η χώρα διαθέτει τα αναγκαίο δυναμικό για την μεγάλη αυτή στροφή προς το μέλλον. Το πολιτικό προσωπικό οφείλει να υπηρετήσει τη σπουδαία αυτή προοπτική με ανιδιοτέλεια και πίστη ότι έτσι θεμελιώνεται το αύριο αυτής της χώρας σε σταθερά, πράγματι θεμέλια.
