Η δέσμευση του Προέδρου του ΔΟΚΟΙΠΠ κ. Βλαχάκη για την άρση, από την επόμενη χρονιά του διαχωρισμού στην επιλογή των βρεφών και των νηπίων, ανάμεσα στα παιδιά των ανέργων μητέρων και των εργαζομένων και του συνεπαγόμενου αποκλεισμού των ανέργων, αποτελεί μια μικρή δικαίωση για την «Ανταρσία στα Χανιά» και την επιλογή μας να φέρουμε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Οι άνεργες μητέρες δεν θα ζουν πια με το άγχος «μην ανακαλύψουν ότι απολύθηκα και μου διώξουν το παιδί από το σταθμό». Ωστόσο τα βήματα που χρειάζεται να γίνουν είναι ακόμη πολλά. Χρειάζεται να υπάρξει κλιμάκωση του αγώνα για να μην αποκλείεται κανένα παιδί, να καταργηθούν τα τροφεία και η προσχολική αγωγή να αποτελέσει δικαίωμα για όλους. Κάτι τέτοιο θα απαιτήσει συγκρούσεις με κεντρικές επιλογές της κυβέρνησης και της ΕΕ. Αν η δημοτική αρχή δηλώνει αδύναμη, οι εργαζόμενοι μπορούν να τις δώσουν.
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσαν οι προσπάθειες μελών της παράταξης του κ. Σκουλάκη, που προσπάθησαν για μια ακόμη φορά να διακόψουν την τοποθέτηση μας, με τραμπούκικο τρόπο. Για την ακρίβεια, αυτό συμβαίνει σε κάθε συνεδρίαση δημοτικού συμβουλίου, από την αρχή της λειτουργίας του. Φαίνεται ότι η δράση της «Ανταρσία στα Χανιά» ενοχλεί το μνηνμονιακό κατεστημένο. Χαιρόμαστε γι’ αυτό ιδιαίτερα και μας τιμά. Είναι όμως πραγματικά θλιβερό, το προεδρείο να υποκύπτει σε τέτοιου είδους συμπεριφορές. Τι είναι όμως αυτό που ενοχλεί τους συμβούλους του κ. Σκουλάκη; Η αποκάλυψη ότι άλλα ψήφιζε το προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο και άλλα αναρτούσε στο «Διαύγεια» και ότι με προσωπικές παρεμβάσεις της πρώην προέδρου του ΔΟΚΟΙΠΠ αποκλείονταν τα παιδιά των ανέργων, τα λέει όλα.
Σεραφείμ Ρίζος
Δημοτικός σύμβουλος
εκλεγμένος με την “Ανταρσία στα Χανιά