Η εισήγηση της Σοφίας Σακοράφα στη συνεδρίαση της Επιτροπής Αλήθειας με τα πρώτα συμπεράσματα-ντοκουμέντα για το χρέος:
“Κυρίες και κύριοι,
Αγαπητοί συναγωνιστές της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο χρέος,
Η σημερινή ημέρα είναι μια ιστορική ημέρα για το ελληνικό κοινοβούλιο, αλλά και για τον ελληνικό λαό.
Στην κρίσιμη στιγμή, τη δραματική στιγμή στην οποία βρισκόμαστε, κάθε άλλο παρά υπερβολή είναι αυτός ο χαρακτηρισμός.
Ο χαρακτηρισμός της μέρας ως ιστορικής, πιστεύω ακράδαντα ότι αντανακλά πλήρως και το τι σηματοδοτεί, αλλά και το περιεχόμενό της.
Μέσα στα πέντε τελευταία χρόνια είναι η πρώτη φορά, που το ζήτημα του δημοσίου χρέους δεν εξετάζεται εν κλειστώ, από μία τεχνοκρατική ελίτ, περιχαρακωμένη και αποστειρωμένη από την κοινωνία.
Μια ελίτ, που μόνον αυτή έχει πρόσβαση τόσο στα στοιχεία, όσο και στα αποτελέσματα και τα ντοκουμέντα της έρευνας.
Είναι η πρώτη φορά, που στη διαδικασία της γνώσης και της αποκάλυψης λαμβάνουν ενεργά μέρος τμήματα της κοινωνίας των πολιτών.
Σήμερα το απόγευμα πολίτες θα κατακλύσουν τις πλατείες με το σύνθημα πάρε τη διαπραγμάτευση στα χέρια σου.
Είναι αυτή η συνεισφορά της Ε.Α. και για πρώτη φορά του ελληνικού κοινοβουλίου, αφού από το Μάρτη ακόμη προτρέψαμε την κοινωνία και τα κινήματα να πάρουν τα στοιχεία στα χέρια τους, να πάρουν την αλήθεια στα χέρια τους.
Και δεν υπάρχει πιο παραγωγική διαδικασία συμμετοχής και δράσης, από αυτή που, από τη φύση της, εξαρτά την επιτυχία της από τη συμμετοχή και τη διάχυση της αλήθειας.
Και δεν υπάρχει πιο παραγωγική διαδικασία κοινωνικής χειραφέτησης και πολιτικής συνειδητοποίησης από αυτή που, από το φύση της και πάλι, εξαρτά την επιτυχία της από το βαθμό πρόσβασης και γνώσης της αλήθειας.
Γνώσης της αλήθειας, όχι μόνον ως φορέας της , αλλά και ως το πολιτικό υποκείμενο που με βάση αυτή τη γνώση, θα αποφασίσει για τη ζωή του.
Αγαπητοί φίλοι
Ο δρόμος αυτός της συμμετοχής και της κινηματικής εγρήγορσης δεν είναι απλά ένα εργαλείο, δεν είναι απλά ένας δρόμος συμπληρωματικός των διαπραγματεύσεων που διεξάγει τούτη τη στιγμή η ελληνική κυβέρνηση.
Ο δρόμος της συμμετοχής και της κινηματικής εγρήγορσης είναι ο ρυθμιστικός παράγοντας της δημοκρατίας.
Όπου δημοκρατία σημαίνει αγώνας υπεράσπισης των κοινωνικών δικαιωμάτων,
ενεργή στήριξη της κυβέρνησης,
αλλά και έλεγχος και λογοδοσία και περιφρούρηση κόκκινων γραμμών.
Διαβάζω όλο και πυκνότερα διάφορες προτροπές προς την κυβέρνηση.
Προτροπές να κατέβει στην κοινωνία και να μιλήσει με τη σκληρή γλώσσα της αλήθειας,
με την τίμια γλώσσα των θέσεων που υπερασπίζεται,
με τη δύναμη της νωπής λαϊκής εντολής που για πρώτη φορά έλαβε η αριστερά στην πατρίδα μας.
Κι επειδή η σχέση της αριστερής κυβέρνησης με την κοινωνία δεν μπορεί παρά να είναι μόνον ειλικρινής, μόνον αμφίδρομη, μόνο διαλεκτική, μόνον αληθινή,
για τούτο το εξαιρετικά σπάνιο,
για τούτο που για πρώτη φορά ζούμε και ως ιστορική αναγκαιότητα, αλλά και ως ώριμη δυνατότητα,
λέω μετά λόγου γνώσεως ότι η Επιτροπή Αλήθειας του Δημόσιου χρέους κυριολεκτικά ενσαρκώνει αυτήν την προτροπή.
Και την ενσαρκώνει σε όλα τα στάδιά της.
Και από το Μάρτη έως σήμερα, που έχουμε τα πρώτα γενικά συμπεράσματα, κυρίως όμως από τώρα και μετά.
Από τώρα και μετά που τούτα τα συμπεράσματα, τούτες οι επιστημονικές τεκμηριώσεις και οι πιο αναλυτικές που θα ακολουθήσουν, είναι κτήμα του ελληνικού λαού και των λαών της Ευρώπης.
Είναι το όπλο των κινημάτων.
Είναι η αλήθεια ιδωμένη από την πλευρά του αδύναμου.
Αυτά, τα γεμάτα χέρια μπορεί να έχει η κυβέρνηση της αριστεράς κατεβαίνοντας προς το λαό.
Τα γεμάτα χέρια της αλήθειας, που τόσο καιρό του την έκρυβαν,
τα γεμάτα χέρια των τεκμηριώσεων, που τόσο καιρό τις συγκάλυπταν,
τα γεμάτα χέρια του ποιος και γιατί αποφάσισε και προς όφελος ποιου υπέστη αυτή την καταστροφή η ελληνική κοινωνία.
“Είμαστε κάθε λέξη από το σύνταγμα της πατρίδας μας” είπε ο πρωθυπουργός στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης.
Και υπογραμμίζω ότι τούτη η πατρίδα στάθηκε όρθια γιατί απέναντι σε όλους όσοι υπηρέτησαν είτε τη σωτηρία των ξένων ζωτικών συμφερόντων κάποτε, είτε τη σωτηρία των χρηματοπιστωτών σήμερα, η μόνη καύσιμη ύλη για την υπεράσπιση του συντάγματος και την τήρησή του, ήταν και είναι πάντα ο λαός μας.
Ο λαός μας είναι η κάθε – ακριβοπληρωμένη με αίμα πολλές φορές – αράδα τούτου του συντάγματος.
Για το λόγο αυτόν ακριβώς χαρακτήρισα τούτη τη μέρα ιστορική.
Γιατί η Επιτροπή Αλήθειας είναι το 114 της σημερινής εποχής.
Γιατί ενσωματώνει την τήρηση των διατάξεων του συντάγματος και της δημοκρατίας.
Και καλεί το λαό μας να υπερασπιστεί τόσο το σύνταγμα, όσο και τη δημοκρατία.
Για το λόγο αυτό άλλωστε δέχεται ανηλεή επίθεση.
Επίθεση στα όρια της χυδαιότητας, τόσο η ίδια η Επιτροπή ως περιεχόμενο, όσο και μέλη της επιτροπής προσωπικά.
Το κομβικό σημείο για να καταλάβει κανείς γιατί ενοχλεί τόσο πολύ η ΕΛΕ είναι αυτό.
Και το περιγράφω.
Ήρθε προχτές ο κ. Παναγιώτης Ρουμελιώτης και κατέθεσε στην Επιτροπή.
Είπε αυτά που ήδη έχει γράψει στο βιβλίο του αλλά απάντησε και αποκαλυπτικά για τις αιτίες της υπαγωγής μας στα καταστροφικά προγράμματα.
Προχθές επίσης εκδόθηκε βιβλίο γνωστού δημοσιογράφου με πλούτο στοιχείων για την κρίσιμη περίοδο.
Όλα αυτά τα πέντε χρόνια έχουν γραφεί εξαιρετικά βιβλία, έχουν εκπονηθεί άρτιες μελέτες, έχουν βγει στο φως πολύ σοβαρά στοιχεία.
Η Ε.Α. λοιπόν, πολύ δε περισσότερο σήμερα σε αυτά τα πρώτα συμπεράσματα, δε θα ανακαλύψει την πυρίτιδα.
Θα κάνει κάτι πολύ πιο σημαντικό.
Θα αποκαλύψει όχι από τη σκοπιά ενός δημοσιογράφου, από τη σκοπιά ενός οικονομολόγου, από τη σκοπιά ενός ιθύνοντα, αλλά εκ μέρους του ελληνικού λαού, υπό την αιγίδα του ελληνικού κοινοβουλίου, δηλαδή με τον πλέον επίσημο τρόπο, θα αποκαλύψει την αλήθεια.
Και αυτό όχι απλώς ενοχλεί, αυτό τρομοκρατεί.
Τρομοκρατεί όλους, όσους επί πέντε χρόνια κρατούσαν στα συρτάρια τους όχι μόνον στικάκια, αλλά σοβαρές δικογραφίες, οι οποίες με ευθύνη της Προέδρου της Βουλής ανασύρονται μία προς μία.
Τρομοκρατεί όλους αυτούς που δέχονται να αποδίδονται χρέη στην Ελλάδα, τα οποία προκλήθηκαν κατά παράβαση του συντάγματος και με δική τους πολιτική ευθύνη.
Τρομοκρατεί ένα ολόκληρο σάπιο και διαπλεκόμενο σύστημα, που τώρα, στον επιθανάτιο ρόγχο του μας δείχνει ακόμη τα δόντια του.
Η Ε.Α. τρομοκρατεί γιατί δεν είναι πλέον ούτε άστεγη, ούτε βρεφικό και πρωτόλειο αίτημα του κινήματος.
Η Ε.Α. έχει υιοθετηθεί με τον πλέον επίσημο τρόπο και αρχίζει να ενηλικιώνεται.
Τα αποτελέσματά της έχουν επίσημο και δεσμευτικό χαρακτήρα.
Στη μεγάλη συζήτηση για το χρέος, στη μεγάλη διαπραγμάτευση, τη σκληρή διαπραγμάτευση, δεσμευόμαστε και από τα αποτελέσματα της Επιτροπής.
Και μας δεσμεύουν, όχι για δογματικούς ή ιδεοληπτικούς λόγους, αλλά γιατί η αλήθεια σε μια τέτοια διαπραγμάτευση είναι άκρως δεσμευτική για μια αριστερή κυβέρνηση.
Ο δεύτερος λοιπόν λόγος που χαρακτηρίζω τούτη τη μέρα ιστορική δεν είναι μόνο για το ίδιο το περιεχόμενο αυτών που θα παρουσιασθούν, όσο για τα εξής καθοριστικά χαρακτηριστικά τους :
To πρώτο, η επισημότητα της ταυτότητας των συμπερασμάτων :
τα συνυπογράφει η ελληνική βουλή και η κοινωνία των πολιτών.
To δεύτερο, η υιοθέτησή τους από την ελληνική βουλή.
Το τρίτο, η δεσμευτικότητά τους.
Η ηθική δηλαδή δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης έναντι της αλήθειας.
Αυτό άλλωστε σημαίνει πρώτη φορά ΑΡΙΣΤΕΡΑ!
Το τέταρτο, η πολιτική τους αξιοποίηση.
Και αυτό ίσως είναι το πιο σοβαρό.
Ένας λαός που κατηγορήθηκε με χυδαίους χαρακτηρισμούς – τεμπέλης, τζαμπατζής, διεφθαρμένος –
γίνεται κάτοχος της αλήθειας.
Ένας λαός, που με την καλλιέργεια της συνενοχής επιδίωξαν να τον μετατρέψουν σε λοιμοκαθαρτήριο των εγκλημάτων του πολιτικού συστήματος,
δικάζει με την αρχαιοελληνική έννοια της λέξης.
Κρίνει δηλαδή, διαχωρίζει, κοσκινίζει, αποφασίζει.
Ένας λαός, που επιχειρούν τα τελευταία πέντε χρόνια – και σήμερα με ιδιαίτερη ένταση – να του καλλιεργήσουν το αδιέξοδο, την κενή ελπίδα, τη λευκή απελπισία,
μαθαίνει, κατανοεί και συνειδητοποιεί το αδιέξοδο της πολιτικής τους και την κενή ελπίδα της προπαγάνδας τους, ντόπιας και ξένης.
Ένας λαός, που από αποδιοπομπαίος λαός μέσω της προπαγάνδας των κυρίαρχων κύκλων που τον θέλει να ζει εις βάρος των ευρωπαίων φορολογουμένων,
αποκτά ισχύ, τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία και φωνή στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και στα εθνικά κοινοβούλια, υπερασπιζόμενος το δίκαιο των λαών ενάντια στη μαύρη τρύπα των τραπεζών.
Ένας λαός, που του παραδίδεται στα χέρια του όχι μόνο η διάγνωση του κακού αλλά και η ερμηνεία, η οποία κλονίζει κατεστημένα και απελευθερώνει ιδέες και λύσεις και προτάγματα και αξίες.
Αγαπητοί συναγωνιστές της Ε.Α.,
Η εργασία μας, που μόλις άρχισε, θα είναι τόσο παραγωγική και τόσο χρήσιμη, ώστε να ακυρώσουμε το διηνεκές.
Και εξηγούμαι.
Τούτη η κυβέρνηση και δεν μπορεί και δεν πρέπει, και έχω την ισχυρή πίστη ότι και δε θέλει να λειτουργεί ερήμην της αλήθειας.
Μιας αλήθειας που προσδιορίζει κάθε φορά και το λαϊκό αιτούμενο.
Με τα συμπεράσματά μας, αυτό που χτες φάνταζε υποχρέωση προς τους δανειστές στο διηνεκές, από σήμερα -και πολύ περισσότερο από αύριο – τεκμηριώνεται σε δικαίωμα του λαού μας, με διαφορετικό περιεχόμενο.
Έχει δικαίωμα ο λαός μας να συγκρουστεί με αυτούς, που ενώ ήξεραν ότι το χρέος δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί, υποστήριζαν ότι η Ελλάδα έχει αυτή τη δυνατότητα.
Έχει το δικαίωμα να αναζητήσει τις πάσης φύσεως ευθύνες για αυτήν την συνειδητά εγκληματική πολιτική απόφαση, που καταρράκωσε οικονομικά, κοινωνικά και ηθικά ένα λαό για να συνεχίζουν να πλουτίζουν συγκεκριμένοι τραπεζίτες και συμφέροντα.
Έχει δικαίωμα να συγκρουστεί με αυτούς, που μόνον από τους τόκους, αύξησαν το δημόσιο χρέος κατά τα 2/3 από το 1980 έως το 2007
Έχει δικαίωμα να συγκρουστεί με αυτούς, που επέβαλλαν αδικαιολόγητες δαπάνες στους εξοπλισμούς και έχουν αυξήσει το χρέος κατά 40 δισεκατομμύρια από το 1995 έως το 2009.
Έχει δικαίωμα να συγκρουστεί με αυτούς που εφάρμοσαν το παιχνίδι
“ο λαός θα νομίζει ότι τον βοηθάμε κι εμείς θα ξέρουμε ότι βοηθάμε τους εαυτούς μας”,
αφού μόνον το 10% των δανείων πήγαν στον προϋπολογισμό, ενώ το υπόλοιπο 90% πήγε στις τράπεζές τους.
Έχει δικαίωμα να συγκρουστεί με αυτούς, που κατά παράβαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου, κατά παράβαση του ελληνικού συντάγματος και του διεθνούς δικαίου, παρήγαγαν τούτη την ανθρωπιστική κρίση.
Έχει δικαίωμα να συγκρουστεί με αυτούς, που αξιώνουν περεταίρω απελευθέρωση της εργασίας, όταν εδώ και πέντε χρόνια στερούν το ίδιο το δικαίωμα στην εργασία.
Έχει δικαίωμα να συγκρουστεί και να αναζητήσει ευθύνες από αυτούς που, με πρόφαση την αναδιάρθρωση του χρέους, λήστεψαν τα αποθεματικά των ταμείων και εκτίναξαν το χρέος, αφού το κούρεμα παλιών ομολόγων ύψους 106 δις ευρώ συνοδευόταν από δάνειο συνολικού ύψους 130 δις ευρώ
Αγαπητοί φίλοι
Το δικαίωμα ενός λαού είναι η μόνη νομιμοποιητική οδός της πολιτικής μας.
Και ο ελληνικός λαός έχει δικαίωμα στην ίδια τη ζωή.
Για αυτή τη ζωή αγωνιστήκαμε χρόνια ολόκληρα, για αυτή τη ζωή και εναντίον κάθε αντιανθρώπινης και αντικοινωνικής πολιτικής παλεύουμε πέντε μήνες τώρα.
Η επιμονή, η υπεράσπιση κόκκινων γραμμών, η προχθεσινή αποχώρηση από τις διαπραγματεύσεις, δεν είναι τακτικισμοί, δεν είναι ελιγμοί, δεν είναι ιδεοληψία, δεν είναι δογματική προσήλωση.
Είναι το ύψιστο αξίωμα της πολιτικής μας, καθώς πρόκειται για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του λαού μας
Το δικαίωμα του λαού μας στη ζωή είναι το ύψιστο αξίωμα της πολιτικής μας.
Εξ αυτού του αξιώματος υπάρχει η αριστερά, με αυτό το αξίωμα δεσμεύεται όχι μόνο εκλογικά, αλλά ιδεολογικά, πολιτικά και ιστορικά και αυτό το αξίωμα οφείλουμε να υπηρετήσουμε.
Η αξιοπρέπεια του λαού μας για τις αγορές μπορεί να είναι κενό γράμμα, για μας όμως είναι ο πυλώνας της δημοκρατίας μας.
Τούτο ή το αποδέχονται οι δανειστές, ακόμα και υπό το φόβο μιας συνολικής διάλυσης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος,
ή το υπερασπίζεται ο λαός μας σε σύγκρουση με το δόγμα τους, σε σύγκρουση με τη μεγιστοποίηση των μεγίστων και την εξαφάνιση του ιδίου.
Κλείνοντας, θα μου επιτρέψετε να ανασύρω το στίχο του Πάμπλο Νερούντα με τον οποίο, στις 6 Μαΐου το 2011, είχα κλείσει την εισήγησή μου στο πρώτο διεθνές συνέδριο της πρωτοβουλίας για τη συγκρότηση επιτροπής λογιστικού ελέγχου.
Λέει λοιπόν ο Νερούντα :
“Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε, ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής”.
Θαρρώ ότι είναι η ώρα αυτής της προσπάθειας!”