Υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας που περίπου ανάσαναν με ανακούφιση από την εκκένωση της κατάληψης Rosa Nera, λες και ήταν η κατάληψη το πρόβλημα το οποίο δεν τους επιτρέπει να ανασάνουν καθαρά στην πόλη μας. Όμως η αλήθεια είναι ότι η κατάληψη σημάδεψε μία ολόκληρη εποχή στα Χανιά.
Από το 2004 που δημιουργήθηκε η κατάληψη συνδέθηκε με όλα τα κινήματα της εποχής.
Ήταν δίπλα στους αγωνιστές που ξεκινούσαν για να σπάσουν το παράνομο εμπάργκο του Ισραήλ στην Παλαιστίνη με τα «Καράβια για τη Γάζα». Θυμόμαστε οτι αυτοί οι μεγάλοι αγωνιστές που έβαζαν σε κίνδυνο τις ζωές τους έμεναν στην κατάληψη Rosa Nera, εκεί έτρωγαν και μοιράζονταν τις ιστορίες και τις αγωνίες τους με όποιον το επιθυμούσε να κάτσει μαζί τους στο ίδιο τραπέζι.
Η κατάληψη Rosa Nera στα Χανιά ήταν στο προπύργιο των εξελίξεων και κατά την εξέγερση για τον Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Το ίδιο συνέβη και με το κίνημα των μεταναστών που από τα Χανιά ταρακούνησε ολόκληρη την Ελλάδα με την απεργία πείνας των 300. Στην κατάληψη Rosa Nera είχαν κάνει μία μαζική συνέλευση και έλαβαν τις τελικές αποφάσεις για τον αγώνα τους, λίγο πριν ξεκινήσουν για την Αθήνα.
Και στην εποχή των μνημονίων, η κατάληψη αποτέλεσε χώρο συνάντησης και συζητήσεων των κινημάτων της πόλης που έψαχναν τρόπους να αντισταθούν.
Συμμετείχε στους τοπικούς αγώνες, από τους αγώνες για το Στρατόπεδο Μαρκόπουλου και τη Γαυδοπούλα έως τον αντιβασικό αγώνα και τον αντιφασιστικό, όμως, το πιο σημαντικό, αποτελούσε έναν χώρο ανοικτό προς τα κινήματα της πόλης και ένας χώρος ο οποίος αγαπήθηκε από ένα μεγάλο τμήμα της νεολαίας των Χανίων.
Αυτό, δεν το έχει αντιληφθεί κανείς από όσους χαίρονται. Ότι η κατάληψη δεν ήταν ένα «άνδρο περιθωριακών». Το «άνδρο περιθωριακών» υπήρχε μόνο στο μυαλό τους. Τύγχανε της αποδοχής ανθρώπων πέραν πάσας υποψίας που δεν χωρούν σε στερεότυπα.
Πολλοί νέοι στα Χανιά μεγάλωσαν στην κατάληψη και έμαθαν με αυτό τον τρόπο να εκτιμούν τον δημόσιο χώρο. Αυτοί οι ίδιοι νέοι άνθρωποι που τώρα βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία θα δώσουν τη μεγάλη μάχη για να κρατήσουν τον χώρο αυτό δημόσιο, για να μη μετατραπεί σε ένα ακόμα ξενοδοχείο για λίγους πλούσιους που θα έχουν μόνο αυτοί το δικαίωμα να απολαμβάνουν τη μοναδική θέα από το «μπαλκόνι των Χανίων».
Μπορεί να εκκένωσαν την κατάληψη, όμως δε θα μας εκκενώσουν και από την ίδια μας την πόλη…
Ετοιμαστείτε για αγώνα.